Schijf van 5: oorlog

Ooit werd ik voor pacifist uitgescholden. Ik was daar kwaad om, omdat ik mezelf antimilitaristisch acht en vind dat je dan een duidelijker standpunt hebt dan wanneer je pacifist bent. Hoe dan ook, dat het me siert, blijkt wel uit het feit dat we reeds na een jaar Schijf van 5 eindelijk eens de oorlog ter sprake brengen. We hebben de vrijheid al gevierd, maar de oorlog tot dusver nog niet. Het idee ontstond twee weken geleden dankzij Joost Prinsen en 'Oorlogswinter'. Even nadenken en ik had er al zes genoteerd. Daar heb ik zojuist de keuze uit gemaakt, want eerlijk is eerlijk, ik ben momenteel iets drukker met de voorbereiding op de dagplates van volgende week. Vanaf vrijdag tot en met donderdag 1 maart staat iedere dag een plaat-van-de-dag centraal en kiezen we volgende week vijf zondagen uit. Deze Schijf van 5 is dan eerder een Jantje-van-Leiden. Gaan met die banaan!

En toch hebben we wel eens een minder exotische Schijf van 5 gehad. De eerste plaat die me te binnen schoot, staat ook onmiddelijk op vijf: 'World At War' van het Nederlandse eendagsvliegje Dr. Pop. Een beetje vlees noch vis, iets té poppy om bij de new wave te horen en een tikkeltje te eigenwijs voor het discopubliek. Deze ene single hing er dan ook letterlijk tussen in. Het kwam in 1980 niet verder dan een dertigste plek in de Top 40. Ooit zal die in de Top 5 terecht komen en wel vandaag: Dr. Pop mag op vijf in deze Schijf.

Normaliter loopt onze mond over van Edwin Starr. Dat heet Tamla Motown, dat heet soul, dat heet '25 Miles' 'Agent Double-O-Soul' en 'Stop Her On Sight'. Maar van zijn 'War' uit 1970 ben ik nooit zo gecharmeerd geweest. Eigenlijk ook niet van de coverversie, maar als ik dan toch een keuze moet maken, dan kan er maar eentje de baas zijn. En dus verwelkomen we op vier Bruce Springsteen met zijn live-uitvoering van 'War'.

De Engelse groep Ghost hebben we hier ooit al eens op bezoek gehad. Niet te verwarren met de Japanse naamgenoten, Ghost kwam uit Birmingham en zou volgens de hoestekst van 'When You're Dead- One Second' de golf uit Birmingham zijn die de muziek van 1970 op slag zou veranderen. Dat deed Black Sabbath toen wél, Ghost bleef onbekend. Van hun enige elpee 'When You're Dead- One Second' uit 1970, inmiddels een veel gezocht collector's item, kies ik voor deze Schijf voor 'Night Of The Warlock'. Dit had inderdaad een golf kunnen zijn die de muziek kon veranderen. Nimmer hoorden we een groovy, bijna opgewekt, nummer waar tegelijk een sinistere dreiging van afstraalt. Ghost mag met dit nummer terecht op nummer drie.

In augustus 2008 kocht ik in Rotterdam een partij singles bij een sixties-boetiekje. Daaronder bevond zich ook een demo van ene Winston G., zijn 'Cloud Nine' werd geschreven door de heren Reed en Mason, bekend van de hits van Tom Jones. Een merkwaardig ding, want na een aarzelende start wordt het hummer naarmate het vordert eigenlijk steeds beter. Als ik me meer ga verdiepen in deze Winston G. ontdek ik dat de man van achternaam Gork heet (dikwijls geschreven als Gawk). Dat Huw Lloyd Langton van Hawkwind in diens' begeleidingsgroep The Wicked speelde en dat Winston in de vroege jaren zeventig naar Nederland kwam en bij Cobra ging spelen. Hij is dus ook als zanger te horen op de nummer twee van deze week: 'The War Will Soon Be Over' van Cobra uit 1971.

In de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw waren ze er zó zeker van. De wereldvrede zou in 2010 al lang een gepasseerd station zijn en in plaats daarvan zouden we te maken hebben met de bedreiging van andere planeten. Toen 'War Of The Worlds' in de midden jaren vijftig voor de eerste maal als hoorspel op de radio kwam en vooraf ging met de mededeling dat Marsmannen in grote machines op aarde waren geland, sloegen luisteraars op de vlucht met haastig gepakte koffers. Dat effect was ten tijde van Jeff Wayne's rockuitvoering van 'War Of The Worlds' al een stuk minder, maar het leefde nog steeds wel. Hoelang is 1978 geleden? Toppop had geen officiële videoclip ontvangen van dit nummer en in plaats daarvan zou het ballet van Penny De Jager tegen een achtergrond van brandende huizen dansen. Er werd echter al ruim van tevoren gewaarschuwd dat de inhoud niet geschikt was voor jeugdige kijkers en ik werd dan ook ver van de tv gehouden. Intussen keek ik bij een buurjongen. Wat nou schokkend? Ik heb een erger trauma overgehouden aan de monturen van Ad Visser en de lycra stoeipakjes van Doris D & The Pins. Gelukkig gaat de Schijf toch over muziek en wat dat betreft mag je me wakker maken van 'Eve Of The War' van Jeff Wayne. Nogmaals, deze Schijf is heel snel samengesteld, maar voor zover ik me momenteel kan bedenken, is dit inderdaad de beste 'oorlogsplaat'.

Volgende week doen we in het kader van de dagplates een Schijf van zondagen, de week erop gaan we vijfmaal op bezoek bij Caroline, ofwel titels met haar naam.