hartendiefje

Het was in juli 2010, een dag nadat ik 'Crazy On You' van Heart had gekocht bij een kringloopwinkel in Heerenveen, dat ik op Golden Beat Years een vreemde eend in de bijt zag onder de noemen 'US Beat And Psych': Een gerestaureerde mp3-opname van 'Magic Man' van Heart. Ik gniffelde. Enerzijds omdat 'Magic Man' niet zo heel erg zeldzaam is en, volgens mij, genoeg op kraakvrije cd's verkrijgbaar is. Anderzijds de rubriek. Heart Amerikaans? Nee, natúúrlijk zijn ze Canadees! Ik kreeg er prompt een reactie op en leerde ik andermaal dat Heart helemaal niet Canadees is. Hoe zit dat dan precies? In dit bericht wil ik dat uit de doeken doen, maar er is nog een reden waarom vandaag aandacht is voor Heart. Hoewel er geen streepje funk of soul is te bekennen, zit deze single al anderhalf jaar in de Blauwe Bak en zal binnenkort toch eens moeten wijken. Ik heb gistermiddag drie singles binnen gekregen, waarover morgen meer, vandaag zijn er acht singles op de post gegaan in Engeland en verwacht ik binnen een week een hagelnieuwe single. En vertrekt er ook een single uit mijn verzameling...

Fred Limpens, producer van Telstar en ontdekker van onder andere Henk Wijngaard, maakte in 1969 een Engelstalige single voor het label van Johnny Hoes. Dat is opvallend, want zoveel Engelse singles zijn er niet verschenen op Telstar. Dat maakt de single gewild bij verzamelaars. Ik kocht mijn exemplaar van 'Sitting By My Window' van Sentimental Jim in 2008, het meeste nog vanwege de 'novelty'. Bij het opruimen cq inpakken van maandag vond ik de single terug en besloot hem op Marktplaats te zetten: Bieden vanaf twintig euro. Om een lang verhaal kort te maken, ik heb net een mailtje verstuurd aan de hoogste bieder. Zestig euro!

Hele volksstammen hebben het nog altijd over de Canadese groep Heart, maar alle leden van de groep zijn geboren en getogen in Amerika en hebben nimmer Canadese papieren gehad. Het verhaal begint in 1967 met de groep The Army. Anders dan de naam doet vermoeden, waren de leden anti-militaristisch. In 1972 heette de groep echter Heart en een jaar later werd Roger Fisher opgeroepen om zijn land te verdedigen in Vietnam. Hij weigerde en bij een inval in zijn huis ontsnapte hij via de achtertuin en zocht asiel in Canada. De overige leden van Heart voegden zich al snel bij hun gevluchte vriend. Echter, bij een heel kort (en uiterst geheim) bezoek aan Amerika, leerde Fisher Ann Wilson kennen. Haar zus Nancy is meteen smoorverliefd op Fisher en Ann volgt hem terug naar Canada, waarna ook al snel Nancy de oversteek waagt. Een demotape levert een contract op met het onafhankelijke Mushroom Records (niet te verwarren met het progressieve Engelse label uit dezelfde tijd). De groep krijgt door haar residentie in Canada door de vakbonden officieel de status van Canadese band en dat helpt ontzettend in de airplay. Op Valentijnsdag 1976 verschijnt het debuutalbum 'Dreamboat Annie' in Canada en is meteen goed voor een topverkoop. Europa zwicht bijna een jaar later voor de groep. Als in januari 1977 president Carter amnestie verleend aan gevluchte dienstweigeraars, keert Roger met de rest van de band terug naar de Verenigde Staten. Met Canada als belangrijkste springplank, is de rest van de wereld dan al veroverd.

Er zijn voorbeelden bekend van groepen met een zangeres, waarbij de jongens moesten afspreken niks te beginnen met de enige dame in het gezelschap. Bij Heart speelde dit geen rol. De gezusters Wilson waren immers het gezicht van Heart en toen Nancy's relatie met Roger uitraakte, werd hij doodeenvoudig uit de band geknikkerd. Omdat dezelfde band het niet eens was met de gang van zaken konden die ook de biezen pakken! De eerste helft van de jaren tachtig is Heart op sterven na dood, maar na een succesvolle comeback in 1985 staat de groep alweer een kwart eeuw garant voor commercieel zeer succesvolle powerballads. De verkoopcijfers overstijgen zelfs die uit de periode 1975-78!

Welke is nu beter: De lange of de korte versie? Als je de lange van 'In A Gadda Da Vida', 'Whole Lotta Love' en 'Light My Fire' iets te vaak hebt gehoord, klinkt die fiks ingekorte single-versie opeens erg aangenaam. Bij Heart is dat een ander verhaal. Als je de elpee 'Dreamboat Annie' hebt, adviseer ik de plaat op te zetten bij het eerste deel van het titelstuk, het kleine akoestische folkliedje. Dan volgt de gitaarsolo, eigenlijk het intro van 'Crazy On You', gevolgd door de 'single'. Ik kan niet kiezen. De single is in die hoedanigheid lekker fel, scherp en snel, maar de climax van de elpee is evenmin te versmaden. Bovendien heeft de single nog een heerlijke herinnering aan De Karre, voordat ze daar overgingen op eerst de cd-jukebox en later de mp3-jukebox. Henk Kranendonk had toen nog een jukebox-handel, waardoor er maar liefst drie jukeboxen stonden. Hierdoor zijn 'Hush' van Billy Joe Royal, 'Onze Poes En Buurmans Kater', 'Do It Again' van The Beach Boys en deze van Heart van zulke ontzettende Karre-hits.

Over De Karre gesproken: Ik kreeg net via Facebook de vraag of ik vrijdagavond 'even' kan optreden op een privé-feestje in het duurste café van Tuk. Helaas heb ik al draaiverplichtingen in De Buze. Pijn in het hart! Zo vaak word ik niet gevraagd...