Ik heb mijn geliefde weblog binnenstebuiten gekeerd, maar geen resultaat. Ofwel: Ik heb Stephanie Mills dikwijls genoemd op Soul-xotica, maar er is geen sprake van een Week Spot of een aflevering van 'Raddraaien' waar me iets van bij staat. Dus kan ik vanavond gaan zitten voor een uitgebreide beschrijving van de levensloop van de zangeres, waar ik eerst nog heb gehoopt op een kort bericht. Hierdoor kan 'Het zilveren goud' even in de knel komen, maar het zij zo. De Week Spot van deze week kan geen verrassing zijn. Het is de single die ik een week geleden heb leren kennen en dat sindsdien dagelijks voor mij heeft 'gespeeld'. Ondanks de hitpotentie van het nummer heeft het geen single-release in Amerika gehad. Wel in Engeland en daar komt het evenmin in aanmerking voor de hitparade. Ik beschouw de plaat daarmee als een ruwe diamant die blijkbaar nooit is 'ontdekt' door het grote publiek, hoewel de plaat gewoon op een 'major' label is uitgebracht. Ik zet mijn beste beentje voor met de nominatie van Week Spot: 'Top Of My List' van Stephanie Mills uit 1981.
Mijn nichtje werkt in het onderwijs en leidt vakkundig een klas in het basisonderwijs. Ik vind dat in eerste instantie bewonderenswaardig. Als ik terug denk aan mijn eigen lagere school-periode, dan denk ik in eerste instantie aan 'oude' meesters en juffen. Totdat je even gaat rekenen en blijkt dat de meeste onderwijzers in de dertig waren. Als Stephanie Mills haar Top 40-debuut maakt, ga ik naar de 'oude' kleuterschool van juffrouw Westra. Zij is het type kleuterschool-leidster van de oude stempel en ik vermoed dat ze 'antiek' is geboren. Hetzelfde jaar ga ik naar de 'nieuwe' school. Het is in feite gewoon de basisschool zoals Hommerts die altijd heeft gehad, maar het zit vanaf 1979 in een nieuw gebouw. Mijn kleuterjuf daar is juf Hennie. Iedere keer als ik de klassenfoto zie, krijg ik een warm gevoel bij de aanblik van juf Hennie. Ik weet eigenlijk niets meer te herinneren van de kleuterschool, maar juf Hennie geeft een goede associatie. Het valt me pas sinds een paar jaar op hoe jong ze in werkelijkheid is. Die kwam waarschijnlijk ook rechtstreeks van de kweekschool. Desondanks leidde ze de klas met een stevige hand en dus kan ik me nu voorstellen wat de pupillen denken van mijn nichtje. Ze is niet lang gebleven op onze school en ik ben eigenlijk best benieuwd wat er van haar is geworden. Helaas... het is juf Hennie voor ons (in tegenstelling tot de overige leerkrachten die bij de achternaam genoemd moeten worden) en de achternaam is me onbekend. Dat wordt een speld in een hooiberg.
Ik durf er gif op in te nemen dat mijn oudste broer op zijn minst de single heeft gekocht. Dan heb ik het over 'Never Knew Love Like This Before, de nummer 1-hit van Stephanie Mills. Eén beleving van 1981 blijft me achtervolgen. Aan het einde van een televisieprogramma komt het verschijningsjaar in beeld. Ik begrijp de cijfers nog niet en er is een Louwsma in ons midden die me wijs maakt dat het de ene dag 1980 en de andere dag 1981 is. Dat onthou ik! Dan is het een dag 1980 en verschijnt 1981 in beeld. Zo is het anno nu nog steeds met 1980 en 1981: De herinneringen lopen dwars door elkaar heen. 'Never Knew Love Like This Before' brengt een herinnering naar boven, maar dat blijkt naderhand weer een herinnering aan 1981 te zijn. Over naar de muziek! Ik koop in 1992 'Never Knew Love Like This Before' op een rommelmarkt in Heeg. Het is een plaat die je dan vreemd genoeg bijna niet meer op de Nederlandse radio hoort. Het duurt evenwel tot 2012 eer ik de plaat op waarde begin te schatten. Helaas heeft mijn oude exemplaar een gemene 'hanger' op het eind en in 2015 vind ik een fraaie 'upgrade' bij een kringloopwinkel in Meppel. Dat laatste vind ik dan overigens weer middels de zoekfunctie op deze praatpaal. 'Never Knew Love' staat sindsdien in de Blauwe Bak, 'Top Of My List' is een week geleden een beetje ten onrechte in de 'reserve' terecht gekomen, maar komt binnenkort eveneens in de koffer.
Stephanie Dorthea Mills is de naam. Ze wordt op 22 maart 1957 geboren in Brooklyn. Ze gebruikt in eerste instantie haar stem voor het koor in de lokale baptistengemeente. Ze is in 1966 pas negen jaar oud als ze 'professioneel' wordt dankzij een rol in de Broadway-musical 'Maggie Flynn'. Ze wint in 1968 een lokale talentenjacht en ze mag vervolgens een aantal malen openen voor The Isley Brothers. In 1973 tekent ze een contract bij Paramount. In 1974 komt haar debuutalbum uit: 'Movin' In The Right Direction'. Het jaar erop maakt ze een album voor Motown. Toch moet er eerst nog een andere musical aan te pas komen: 'The Wiz'. Mills portretteert hierin de rol van Dorothy en vertolkt het nummer 'Home'. Vier jaar later wordt het door Motown op de planken gebracht en zal Diana Ross deze rol spelen en 'Home' vertolken. Intussen probeert Mills ook nog een pop-carrière op te bouwen maar zal tot 1979 bot vangen. In dat jaar maakt ze de elpee 'What Cha Gonna Do With My Lovin'. Album en titelnummer worden weliswaar hits maar het is nog niet overtuigend. Dat verandert als Mills in 1980 de elpee 'Sweet Sensation' in de schappen legt. 'Never Knew Love Like This Before' wordt haar grootste hit, maar doet het nergens zo goed als in Nederland. In Engeland en Amerika is het evenwel nog steeds goed voor een top tien-notering. De eerstvolgende succes-single van Mills stamt uit 1981 en is een duet met Teddy Pendergrass: 'Two Hearts'. In Nederland en Engeland is 'Top Of My List' de volgende single, maar zo gezegd niet in Amerika. Om een lang verhaal kort te maken zal Mills in 1984 nog eenmaal groots uitpakken met 'The Medicine Song' en zal met name in Engeland nog één hitje hebben in 1986. Als in de begin jaren negentig haar platencontract tot een einde komt, zal ze zich vooral richten op de gospel.
Helaas, we kunnen niet de tijd terug draaien om te zien wat er mis is gegaan. In 1981 is nog altijd een 'overkill' aan disco en met name de stijl die tegenwoordig 'post-disco' wordt genoemd. Waar 'Never' een gigantische hit wordt en, in Nederland, niet direct een waardige opvolger heeft gekregen, daar zou 'Top Of My List' gepast kunnen hebben. Hoewel 'Never' een grote hit is geweest, beschouwen dj's en liefhebbers tegenwoordig haar output als 'rare groove' en hoef je je niet te schamen tijdens meer progressieve soul-avonden. Voorlopig schuift 'Never' even naar de tweede plek nu 'Top Of My List' bovenaan mijn lijstje prijkt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten