Singles round-up: juni 2

Ik kan wel een rondedansje maken als ik vanmiddag in de brievenbus kijk. Ik denk eerst aan het pakket van Mark (hoewel dat altijd veel compacter is) en ik denk dat het (Nederland) op de adressticker me in verwarring heeft gebracht. Het blijkt een pakket van Albert te zijn. Nu heb ik maandagavond reeds de Gele Bak Top 100 samengesteld, maar daar kan ik nog best een paar uithalen en inwisselen voor singles uit dit pakket. De singles van Mark gaan mee voor 'Singles round-up' voor de maand juli en in plaats daarvan krijgen jullie maar liefst vier afleveringen met zeven singles elk. Nu het eerste deel uit de 28 singles.

* Blue Pearl- Naked In The Rain (Duitsland, Big Life, 1990)
Hoewel ik in 1990 met mijn hoofd in de jaren zestig en zeventig zit, speelt de hedendaagse muziek door op de achtergrond. Soms zit er een plaatje tussen dat ik graag mag horen. Er zijn ook platen die ik niet kan uitstaan in 1990, maar die ik inmiddels heb omarmd. Op het eerste gezicht zegt 'Naked In The Rain' van Blue Pearl me weinig, maar dat verandert als het refreintje in valt. Ooo... deze! Typisch zo'n plaat die in 1990 té modern is voor mijn smaakpupillen, maar het smaakt ruim een kwart eeuw later des te beter. Een beter begin van deze 'Singles round-up' kan ik me niet wensen!

* Bohannon- Let's Start The Dance (NL, Mercury, 1978)
In dit eerste deel merken we er nog weinig van, maar er zit weer aardig wat 'dubbel' spul in het pakket. Helemaal niet erg! Ik zie direct al een paar 'upgrades' en herken ook een 'lijn'. Het is erg veel jaren zeventig-disco en laat deze van Bohannon nu eentje zijn die nog altijd ontbreekt in mijn bakken. Nu we toch bezig zijn... Ik ben eigenlijk ook wel benieuwd naar de b-kant. 'I Wonder Why' is meteen vanaf het intro 'smooth' en dat kan ik tegenwoordig waarderen. Zou het dan wellicht toch nog in de reserve-Blauwe Bak terecht komen dankzij dit kantje? Dat ga ik later even bekijken, eerst maar verder met de volgende aanwinsten.

* Capricorn- Goodbye Today, Hello Tomorrow (NL, CBS, 1971)
De heren John Carter en Ken Lewis kunnen een potje breken bij mij. 'Here Today' is een compositie van de heren en is een beetje Tremeloes-achtig (eveneens een CBS-act) maar dan met een zangeres. Leuk plaatje! Nog nóóit van gehoord en wil me graag binnenkort eens gaan verdiepen in deze groep.

* Color Me Badd- I Wanna Sex You Up (Duitsland, Giant, 1991)
Ook opvallend: Een paar singles uit de vroege jaren negentig en een paar zijn een schot in de roos. Neem nu deze van Color Me Badd. In de zomer van 1991 weet ik niet goed wat ik ermee aan moet. Ik wijt het aan een vorm van preutsheid. Platen over sex 'kunnen' voor mij niet echt in die tijd. Gelukkig is dat gevoel verdwenen en sinds de aanschaf van 'All 4 Love' ben ik met andere oren gaan luisteren naar Color Me Badd. Ik heb de cd-single wel gehad, maar de vinyl-single staat al een tijdje op mijn verlanglijst. Voor zo'n plaatje schuif ik nog graag even in de Gele Bak Top 100.

* Peter Cook- Chilean Girl (NL, Poker, 1976)
We kennen Cook als helft van het duo Greenfield & Cook en ik heb nooit mijn bewondering voor het duo onder stoelen of banken gestoken. Zult? Ja en waarom niet? Ik had eens een discussie met iemand over The Cats en hij trok de vergelijking met The Doobie Brothers. Dat lijkt ver gezocht, maar beide bands hebben als overeenkomst dat ze niets aan het toeval overlaten. Bij Greenfield & Cook merk je dat eveneens. De platen klinken precies zó als de mannen dat in gedachten hebben. Na een paar jaar is de koek op en gaat Cook (Peter Kok volgens zijn paspoort) in zee met Euson. Ze produceren elkaars platen en Kok trekt met Euson naar Amerika om een doorbraak voor de laatste te forceren. Ze zijn nog maar koud in het land van Uncle Sam als ze worden beroofd van apparatuur en bagage. Met niets anders dan de kleding die ze dragen, kunnen de mannen terug naar Nederland. 'Chilean Girl' is een mierzoet liedje met een dito arrangement van ene Jack Say. Dat laatste klinkt als een pseudoniem in mijn oren. Leuk plaatje, maar ook niet meer dan dat.

* Dream Express- Dream Express (België, Basf, 1975)
Nederland heeft natuurlijk de Nederbeat maar ook de bijna allesomvattende Nederpop in het algemeen. Buiten de landgrenzen wordt dat nauwelijks opgemerkt. Alleen Shocking Blue, Golden Earring en nog een paar acts breken door in het buitenland. In België is het niet veel anders. In de jaren zestig zien we eigenlijk alleen The Pebbles, Jess & James, Wallace Collection en nog een enkele Belgische act. In de midden jaren zeventig doet België van zich spreken dankzij enkele Europop-bands als Trinity en Dream Express. De laatste komt tweemaal niet verder dan de Tipparade. 'Dream Express' is precies datgene dat je verwacht: Té uitbundige disco. O ja, de b-kant is minder disco maar desalniettemin een draak. De a-kant kan nog wel eens een zondagavond opfleuren.

* Dutch Rhythm Steel And Showband- January February (NL, Negram, 1976)
Ik reken doorgaans 'Substitute' van Clout als één van mijn vroegste muzikale herinneringen. Ik ben een beetje aan de late kant met zindelijk worden en zit op mijn derde nog steeds met veel plezier op de pot in de woonkamer. Als het refrein van 'Substitute' invalt, zie ik in een flits de rand van de formica-tafel in de voorkamer: Het uitzicht vanaf de pot. Toch weet ik ook nog heel goed dat ik voor het eerst 'January February' hoor. Het is begin 1977 een hit en dan ben ik nog geen twee jaar oud. Of zal het wellicht eens als 'gouwe ouwe' zijn gedraaid in 1978? Hoe dan ook: Deze plaat is onderdeel van mijn jeugd. Dank je wel voor deze fijne jeugdherinnering, Albert!