Ik weet nog precies het moment te herinneren dat ik hoor dat het eerste vliegtuig de Twin Towers raakt. Ik heb het moment al eens beschreven, geloof ik. Ik ben proviand aan het in slaan voor een aanstaande fietstocht. Een idiote fietstocht die helemaal past in het plaatje want ik ben niet een beetje depressief in september 2001. Dan kan deze gebeurtenis ook nog wel bij op de stapel. Ruim een half jaar later zit ik naar het journaal te kijken als het nieuws over de moord op Pim Fortuyn komt. Het is evenwel aan iets anders te danken dat dinsdag 8 november 2016 zo in mijn geheugen is gebleven. Het is een 'rare' dag. Sinds jaren ben ik op dinsdag vrij, maar nu ben ik in alle vroegte onderweg naar de zaak. Er is een werkoverleg of... dat is waar ik van uit ga. Het blijkt niet meer dan een introductievideo te zijn wat het bedrijf is en, ja, daar had ik zonder kunnen leven. Ik heb me al lang verdiept in wat het bedrijf nog meer doet dan mij alleen maar aan het werk houden. Later die ochtend fiets ik met gemengde gevoelens naar huis. Eenmaal thuis ga ik met de speellijst van 'Tuesday Night Music Club' aan de slag en het zal jullie niet verwonderen dat deze show in teken staat van 'America'. Op de avond komen de eerste prognoses binnen en hoop ik, net zoals de meesten, dat deze het voor één keer helemaal mis zullen hebben. Toch acht ik het té spannend om te gaan slapen en blijf op totdat het definitieve bericht komt. Eerst een gevoel van ongeloof en vervolgens: Wat nu? Ik hoef mijn politieke kleur, als ik die heb, niet prijs te geven, maar een Trump-fan ben ik allerminst, dat mag duidelijk zijn? Vandaag staat 'America' centraal in de 'Eretitel'.
3. West Side Story (1963)
Ik had natuurlijk één van de vele cover-versies kunnen uitzoeken. Hoezo het origineel? Dat zou ik nu niet meer kunnen beantwoorden. Als het plan is om een 'gemengde' aflevering van 'Listen Carefully' te maken, ben ik er zeker in geslaagd! Toch heb ik nooit echt veel met musicals gehad en kan West Side Story me ook worden gestolen. Ik zet hun 'America' dan maar op een derde plek.
2. Razorlight (2006)
Het thema is belangrijk en de nummer 1 het voornaamste doel van deze titel. De nummer twee had ook gemakkelijk nummer drie kunnen worden. Wellicht is hier sprake van een gedeelde derde plek met een absolute nummer 1 aan de top en zonder een nummer twee. Razorlight herinnert aan een tijd in Steenwijk dat ik Radio 1 eens iets duidelijker had opgezocht op de radio en daarbij abuis op Omrop Fryslân was terecht gekomen. Dat schakelt om elf uur over naar 'Met Het Oog Op Morgen' en blijft tot zes uur 's ochtends Radio 1 uitzenden. Het is de tijd dat 'America' van Razorlight net een grote hit is en het plaatje wordt grijs gedraaid bij Omrop Fryslân. Toch sta ik niet te juichen bij deze herinnering en is een tweede plek gerechtvaardigd.
1. Yes (1972)
Als Rick Wakeman de groep eerder heeft verlaten en weer terug keert op het oude nest, wordt hij door een journalist gevraagd naar de reden. ,,Tja, het zijn zulke goede muzikanten", luidt zijn eerlijke antwoord. De aanvaringen tussen Wakeman en de overige groepsleden zijn breed uitgemeten (de vleesliefhebber versus de macrobioten) en verder zit Wakeman ook op een andere golflengte. Hoe begenadigd de mannen zijn, blijkt vooral uit de covers die Yes heeft opgenomen. Neem nou dit 'America'. Oorspronkelijk geschreven door Paul Simon en uitgevoerd door Simon & Garfunkel. Yes maakt er haar eigen werkstukje van zonder dat afbreuk wordt gedaan aan het origineel. Leuk om eens het fotohoesje te zien, ik heb de single in een neutrale hoes in de bakken staan. De nummer 1 in deze 'Eretitel' gaat naar Yes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten