zaterdag 30 juni 2018

Singles round-up: juni 5



Gelukkig hanteert Blogger Amerikaanse tijden zodat ik nog altijd op 30 juni kan publiceren. In werkelijkheid is het de vroege uren van de eerste juli. De eerste helft van het 'nieuwe' jaar zit erop. Tijd voor een conclusie tussendoor? Als ik vanavond even achter huis zit te ontspannen, valt het me opeens op. 2016 is een onovertroffen jaar en 2017 is daarentegen soms loodzwaar. Dit jaar lijkt 2016 te volgen als een gelukkig jaar. Ik heb tot nu toe de wind mee en zit op zichzelf prima in mijn vel, hoewel ik moet erkennen dat ik minder tegen de warmte kan dan in voorgaande jaren. Het regent leuke plaatjes, ik heb mezelf 'in het nieuw' gestoken qua kleding (en dáár heb ik nogal op bezuinigd in de afgelopen jaren) en het gaat lekker in het werk. Ik zal proberen de tweede helft van het jaar aan deze lijn vast te houden en dan wordt het vanzelf een legendarisch jaar als 2016. Nu de laatste zeven singles uit het pakket van Albert waaronder een 'goedmakertje' en opnieuw een kleine 'misser' dat absoluut niet deert in dit geval!

* Silvio- Angie My Love (NL, Negram, 1976)
* Silvio- A.D.I.O.S. (NL, RCA, 1981)
Ik moet bekennen dat ik alleen 'I'm Your Son, South America' van Silvio kan mee zingen. De band heeft echter een paar forse hits gehad in de midden jaren zeventig. Ik kom ze echter niet tegen voor een schappelijke prijs en zo blijft 'South America' lange tijd de enige single in de bakken. Het is precies datgene dat ik ervan verwacht. 'Angie My Love' is palingpop maar dan uit het zuiden des lands. Alhoewel? Halverwege het nummer komt de boel even goed op stoom en lijkt het dan toch nog de schuifelende dansvloer te verlaten en richting de glamrock te gaan. Muzikaal blijft het echter mierzoet compleet met violen. In 1981 hebben de heren Volendam voorgoed verlaten en gaat het richting Zuid-Amerika met een deuntje dat bij vlagen erg aan 'D.I.S.C.O.' van Ottawan doet denken. Niet echt mijn kop thee maar ik heb 'I'm Your Son' evenmin grijs gedraaid.

* Skyy- This Groove Is Bad (NL, Salsoul, 1979)
'High' is vorige maand de reserve-Blauwe Bak in gegaan en nu kan ik een volgende Skyy-single tegemoet zien. Met de a-kant ben ik al binnen acht maten klaar. Gewoon een disco-stamper terwijl Skyy voor mij uitblinkt in het iets rustiger werk. Eens zien wat de b-kant ons brengt: 'First Time Around'. Dat klinkt beter! Nee, het is geen langzaam nummer, maar beduidend rustiger. Toch vrees ik dat deze gewoon in de jaren zeventig-bak terecht komt, maar zal dit 'First Time Around' even op me in laten werken en neem dan een besluit.

* Soft Cell- Tainted Love (NL, Vertigo, 1981)
Die heb ik al en ik zal weer even beide exemplaren met elkaar vergelijken.

* Edwin Starr- Contact (NL, 20th Century, 1978)
In mei rolt Hepie & Hepie uit het hoesje maar blijkbaar heeft Albert nóg een exemplaar op zolder liggen. Nu zit de juiste single wel in het hoesje. Ik ben vooral geinteresseerd in de b-kant en het is helaas geen 'Eavesdropper'. Deze single is in een betere conditie dan mijn oude en dus komt die in de jaren zeventig-bak te staan.

* Donna Summer- Love's Unkind (NL, Groovy, 1977)
Linda & The Funky Boys is op papier leuker dan in werkelijkheid. Ik heb een single van Linda in de jaren zeventig-bak staan en ben er niet rouwig om als ik ontdek dat Donna Summer in het hoesje zit. Ik heb zojuist even gekeken en, nee, dit is een van de weinige Donna Summer-singles die ik nog niet heb. Een fijn nummer! Het komt van 'I Remember Yesterday', de concept-plaat van Summer met Pete Bellotte en Giorgio Moroder over het verleden, het heden en de toekomst van de dansmuziek. 'I Feel Love' is daarvan de toekomstvisie en daar heeft Moroder het bij het juiste eind! 'Love's Unkind' moet de herinnering oproepen aan de Phil Spector-sound en dat heeft Moroder andermaal zeer smaakvol toegepast. Blanco hoesje erom heen en bij de overige Donna Summer-singles!

* Crystal Waters- Gypsy Woman (België, Mercury, 1991)
Oh, wat heb ik een hekel aan dit nummer in 1991. Toch kan ik niet lang kwaad blijven en probeer ik anno 2005 nog steeds geirriteerd over te komen als ik deze plaat hoor. Anno 2018 is enige vorm van ontevredenheid helemaal afgevloeid en noem ik het zelfs maar even een 'klassieker' en eentje die we straks gaan tegenkomen in de 'Eindstreep'. Mooie afsluiter van deze vijf 'Singles round-ups' van deze maand.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten