Over twee uren ga ik 'de lucht in' met 'Do The 45'. Vreemd is dat: Bij radio ga je hoegenaamd de lucht in, hoewel je in geval van internetradio eerder 'de grond in' gaat. Dat klinkt dan weer niet zo opbeurend en dus doen we net alsof we een FM-zender hebben. Ik ga weer drie uren 'Do The 45' doen en daarna waarschijnlijk de show van morgenavond voorbereiden. Als het weer een beetje mee zit, zou ik morgen nog wel even een stukje willen fietsen. Jullie hebben nog altijd de 'Eretitel' tegoed en wellicht dat ik die vanavond later nog ga doen. Nu dan toch eerst maar 'Het zilveren goud' met het beloofde verhaaltje. Na de introductie krijgen jullie de volgende zestien singles uit de lijst voor de kiezen. Maar, vooruit, vertel! Hoe ben je ertoe gekomen om deze partij singles te kopen?
Als ik geïnteresseerd raak in jukeboxen vindt net de eerste 'revival' plaats. Het zijn dan vooral de 'yuppen' (hoe 1988 wil je het krijgen?) die het interieur van hun huis verfraaien met een ouderwetse jukebox. Hoewel ik geen bier 'lust' in 1988 en 1989 ben ik voortdurend op zoek naar cafeetjes met jukeboxen. Bij Klaas in de winkel blijkt andermaal dat ik in 1992 nog altijd ben besmet met het jukeboxen-virus. De tijden zijn dan toch al heel erg veranderd. 'Open' jukeboxen (waar je het mechanisme kunt zien) rijzen de pan uit qua prijs. De latere dichte jukeboxen zijn nog wel te bemachtigen voor leuke prijzen, maar zijn het spreekwoordelijke kratje bier ook al lang voorbij. In Sneek en omgeving wordt iedere woensdag de Wijd En Zijd bezorgd: Een huis-aan-huis krant dat het meest interessant is vanwege de volledige agenda en natuurlijk de particuliere advertenties. Voor artikelen tot 250 gulden zijn de advertenties gratis. Er zijn handelaren die erop in spelen door iets aan te bieden voor 250 gulden dat, op het moment van contact, nét is verkocht maar hij heeft nog een andere voor 400 gulden. Zo is mijn belangstelling meteen gewekt als een jukebox wordt aangeboden voor 250 gulden.
Een jukebox is enorm zwaar en ik heb geen plek op mijn kleine slaapkamertje in Jutrijp. Nu is sindskort een grand cafe-annex-restaurantje geopend in Sneek. Het geheel is in een Caribische sfeer compleet met bloedmooie bardame. Ik denk dat ik ten eerste een beetje verliefd op haar ben, hoewel ik ook weet dat ze is getrouwd (met een veel oudere Nederlandse man). Dit is de perfecte plek voor een jukebox en hoewel ze me niet goed begrijpt, heeft ze wel oren erna om mijn jukebox hier onderdak te bieden. Ik zal eens per maand de singles aanvullen. Alleen... de jukebox is nog niet gekocht en ik moet hem eerst ook nog even bekijken. Het enthousiasme daalt als ik oog-in-oog sta met het ding en opeens is het geen wonder dat het 'slechts' 250 gulden moet kosten. Het is een houten dekenkist van het merk NSM. De kist heeft méér dan 'tender loving care' nodig, het ding is bijna verrot. Het mechanisme zou moeten werken mits het juiste tandwiel wordt gevonden. Van NSM is dan bekend dat het de originele onderdelen pas heeft laten afvoeren. Ik schud de man de hand en beloof hierop terug te komen. Ik informeer bij een smid wat een tandwiel zou moeten kosten. Juist ja, twee keer de aankoopprijs van de houten kist. Dan ga ik tenslotte langs bij Klaas en ik vertel het verhaal. ,,Ach, loopt die nou nog steeds te leuren met dat brok ellende?". Het schijnt inderdaad dat de man reeds tien jaar met het ding in de maag zit. ,,Je moet geen NSM hebben, dat is bagger" en ,,Ik zou hem voor geen tienduizend gulden in de werkplaats willen hebben" zijn andere argumenten die hij gebruikt. ,,Ik weet iets veel beters voor jou! Waarom investeer jij je geld niet gewoon in een stel singles. Ik heb een aanbod voor je".
De 'oude' platen zijn feitelijk de singles waar ik al in sneup als ik in 1989 mijn singles koop bij 'Twister'. Het is de gulden-bak en de meeste platen zijn dik betaald voor die prijs. Waarschijnlijk heeft Klaas de platen overgenomen van Bert toen hij 'Golden Years' in het oude pand van 'Twister' opende. Er zijn echter nog wel een aantal recente toevoegingen: Singles uit 1989 en 1990 die ogen alsof ze veertig jaar oud zijn. Uiteraard ook zonder hoesjes. Ik weet niet meer wat ik heb betaald voor de partij, het zal iets van vijftig of vijfenzeventig gulden zijn geweest. Is dit het waard? Wel voor mij in 1993 maar anno 2018 zou ik voorbij lopen aan zoiets. Op enkele uitzonderingen na is het niet veel bijzonders en bovendien zijn de meeste platen in verregaande staat.
1330 Jambalaya-The Carpenters (NL, A&M, 1974)
1331 The Amsterdam E.P.-Simple Minds (Duitsland, Virgin, 1989)
1332 Dancing In The City-Marshall, Hain (NL, Harvest, 1978)
1333 Never Can Say Goodbye-The Communards (NL, London, 1988)
De cover-versie van Prince' 'Sign O'The Times' is de track van de Simple Minds-EP dat een hit wordt in ons land. 'Marshall, Hain', volgens de officiële spelling en dus niet Marshall Hain, Marshall-Hain of Marshall & Hain, heb ik in 2014 nog gekocht in de Engelse persing. De Nederlandse staat echter nog steeds in de bakken. Ik heb de plaat erg veel gedraaid sinds 1993 en het is nog altijd één van mijn 1500 'favorieten'.
1334 Theme From S Express-S Express (NL, Torso, 1988)
1335 Scoobidab-Ginger Ale (NL, Injection, 1971)
1336 Get Down With It, Satisfaction-Mac Kissoon (Duitsland, Young Blood, 1970)
1337 Danny-Kit Hain (NL, Decca, 1981)
En daar hebben we zomaar Kit Hain! Ik weet pas sinds een paar jaar dat ze de Hain is uit Marshall, Hain. Mac Kissoon heb ik in ieder geval met fotohoes gevonden en ik twijfel bij Ginger Ale.
1338 Little By Little-Mariska Veres (NL, Pink Elephant, 1976)
1339 Rockollection-Laurent Voulzy (Frankrijk, RCA Victor, 1977)
1340 Rock Me Baby-David Cassidy (NL, Bell, 1972)
1341 Fire On The Mountain-Marshall Tucker Band (NL, Capricorn, 1975)
Laurent Voulzy is feitelijk een voorloper van Stars On 45. Hij zingt een stapel 'gouwe ouwen' na op een vlotte disco-beat. Ik twijfel eraan of ik David Cassidy toch niet eens met fotohoes heb gekocht?
1342 Woman In Love-Barbra Streisand (NL, CBS, 1980)
1343 Wait-Bintangs (NL, Negram, 1974)
1344 Lovin' You Baby-White Plains (US, Deram, 1970)
1345 How Can We Hang On To A Dream-Tim Hardin (NL, Polydor, 1966, re: 1987)
Niet alle singles gaan klakkeloos in de bakken en bij sommige platen ken ik een 'zwak' moment. Dat zal de 'dweil' van Barbra Streisand verklaren? Ik heb de single inmiddels in een betere staat met fotohoes, ook weer eens omdat het goedkoop was. Van White Plains leer ik net dat het de opvolger is van 'My Baby Loves Lovin' en deze moest ik dan binnenkort toch eens gaan draaien. Tim Hardin draai ik vaak na afloop van de 'marathon' van 'The Big One'. Eén van de weinige platen waarbij de waterlanders ruim baan krijgen. Ik moest deze jaren tachtig-persing nog eens met fotohoes zoeken, maar de originele jaren zestig-single is nog meer gewild!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten