woensdag 6 juni 2018

Het zilveren goud: juni 1993 deel II



Ik heb vandaag post bezorgd in Nijeveen. Weer eens wat anders! Tot mijn grote verbazing staan de huizen in de Julianastraat allemaal nog fier overeind. Ik fiets even door de straat maar hoef er geen brieven af te leveren. Het is schitterend weer en ik geniet met volle teugen van het fietstochtje van Meppel naar Nijeveen en terug. In Meppel ben ik zó dicht in de buurt van de kringloopwinkel dat ik een kijkje ga nemen. Ik heb ditmaal een extra 'boodschapje', een handeltje zoals u wilt. Komende vrijdag ga ik de acht singles voor de eigen collectie onder de loep houden en dan zal ik jullie eveneens vertellen over mijn voorgenomen 'handel'. Vandaag het tweede deel van 'Het zilveren goud' van deze maand. Op woensdag ga ik proberen om wekelijks een extra berichtje erbij in te stoppen en laten we vandaag het maar weer eens hebben over het werk. Daarna de volgende zestien singles uit deze maand in 1993.

,,Wat wil je worden als je later groot bent?". Als kind heb ik al verschillende antwoorden. Autosloper is één van mijn eerste wensen. Niet realiserend dat je van zo'n afgedankt voertuig eerst de goede onderdelen moet strippen en zo moet proberen nog iets te verdienen aan de bonk ijzer. Het is dus niet meteen 'creatief pletten'. Omdat ik totaal geen gevoel voor techniek heb, verdwijnt deze wens al heel gauw. In de eerste klassen van de LEAO lijkt me het bankwezen wel iets, heeft zelfs het postkantoor even gespeeld, maar ook, heel romantisch, leven van de wind als molenaar. Het is zelfs heerlijk dagdromen om een gevierd muzikant te zijn, maar de onwil om akkoorden te leren op de gitaar maakt dat dit ook altijd een utopie zal blijven. Sinds mijn werk bij het Sneeker Nieuwsblad is de journalistiek even een optie, maar voor een papiertje moet nog erg veel werk worden verzet. Kortom: Ik pak wat ik pakken kan als ik van school kom, maar heb in juni geen flauw benul van wat ik nu echt wil of waar mijn kwaliteiten liggen. Sinds mijn ontslag bij Donker zal ik er niet meer in slagen om aan de bak te komen. Dat ligt hem niet aan mij, de uitzendbureaus hebben gewoon geen ongeschoold werk meer in de aanbieding. Zo doe ik in juni 1993 een beroepskeuzetest op het arbeidsbureau. Daar komt niets zinnigs uit, maar biedt wel de mogelijkheid om een uitgebreide test te volgen in Leeuwarden. Gedurende vijf (of toch zeven?) weken kunnen we 'snuffelen' aan verschillende beroepsrichtingen. Ik laat mezelf hiervoor aanmelden en ga de 'cursus' in september 1993 starten. Over een paar maanden meer daarover. Ik wilde het over het werk hebben, maar om een lang verhaal kort te maken: Ik zal niet meer aan het werk komen totdat ik in 1994 instroom in de Jeugdwerkgarantieplanwet. Doordat ik ontslag heb gekregen bij Donker kan ik een uitkering gaan aanvragen.

1282 Adieu Chagrin-Les Surfs (België, Festival, 1964)
1283 I'maman-Jobriath (Frankrijk, Barclay, 1974)
1284 Chattanooga Choo Choo-Glenn Miller (België, Surprise, 1950, re: 1978)
1285 Non Non Rien N'a Changé-Les Poppys (Frankrijk, Barclay, 1971)

Op een vrijdagmiddag fiets ik Sneek in om tijd te doden en enkele 'oude vrienden' op te zoeken. De eerste waar ik aan bel is de oude radioman en knutselaar die ik in november 1992 ben tegengekomen op een rommelmarkt. In april mag ik, na lang 'schooien', de Emerson, Lake & Palmer-single van hem hebben. Vandaag kies ik de bovenstaande vier uit. Les Surfs is een jaren zestig-popgroep van Madagascar dat grote hits heeft in Frankrijk met vertalingen van Engelse hits. 'Adieu Chagrin' is zo een interpretatie van 'There's A Place' van The Beatles. Op Les Poppys na hebben ze alledrie fotohoesjes in 1993. Les Poppys heb ik daarna nog tachtig keer in de collectie gekregen met fotohoesjes. Van Jobriath ben ik het eerste exemplaar kwijtgeraakt, maar heb het hoesje nog wel. Toch heb ik deze single ook alweer eens op de kop getikt met fotohoes. Bij de volgende 'vriend' hoef ik niet aan te bellen, hij heeft zijn winkeltje gewoon open. Het is het verzamelwinkeltje in de Muntstraat in Sneek. Daar kaap ik de volgende vier titels mee.

1286 Tell Him No-Dean & Marc (NL, Delahay, 1959)
1287 The French Song-Lucille Starr (NL, London, 1964)
1288 Don't Stop-Fleetwood Mac (NL, Warner Bros., 1977)
1289 Say It Ain't So Joe-Murray Head (NL, Island, 1975)

Ik weet niet meer of Lucille Starr origineel een fotohoesje had, maar dat heeft die anno 2018 wel. Fleetwood Mac en Murray Head zijn beide uitgevoerd met fotohoes. 'Tell Him No' kennen we beter als 'Zeg Niet Nee' van The Fouryo's. 'Say It Ain't So Joe' is twee jaar ná Murray Head's origineel een hit voor Roger Daltrey. De volgende dag is er in Heeg een braderie en openlucht vlooienmarkt. Een initiatief dat niet snel weer een vervolg zal krijgen, spijtig genoeg. Ik stuit meteen op een leuke partij: Allemaal 'new old stock' uit de jaren zeventig. De eerste de beste single is meteen 'handel' voor mij: Ik neem alle vijf of zes exemplaren mee. Toch moet ik vaststellen dat de plaat nooit bijzonder veel waard is geworden.

1290 Say You Love Me-John Lodge (NL, Decca, 1977)
1291 Indian Giver-1910 Fruitgum Co. (US, Buddah, 1969)
1292 Tenement Steps-The Motors (NL, Virgin, 1980)
1293 Make Me Belong To You-Barbara Lewis (NL, Atlantic, 1966)

John Lodge is de bassist van The Moody Blues en als liedjesschrijver onder andere verantwoordelijk voor 'Ride My See Saw' en 'I'm Just A Singer In A Rock And Roll Band'. Op 'Say You Love Me', geen verband met het gelijknamige Fleetwood Mac-nummer, doet hij het een stuk rustiger aan. Het is melodieus als het werk dat hij twee jaar eerder met Justin Hayward heeft gedaan op 'Blue Jays'. 'Indian Giver' wordt door menigeen beschouwd als het beste nummer van 1910 Fruitgum Co. en zelfs The Ramones heeft dit op het repertoire gehad. De b-kant is een teruggedraaide opname van een ander nummer van de band. The Motors is één van de singles in de verzameling van mijn zus en dat is de reden waarom ik deze mee neem. Het heeft goede herinneringen, amar verder is het een zwak nummer vergeleken bij 'Airport' en ander eerder werk. Barbara Lewis staat sinds april 2012 in de Blauwe Bak en is uitgegroeid tot één van mijn 'alltime favourites'. Van bovenstaande hebben alleen John Lodge en The Motors fotohoesjes.

1294 Gypsy Rosa Lee-Mike Curtis & The Ivy League (Duitsland, Basf, 1974)
1295 Tu Peux Cogner Mais Tu Peux Pas Rentrer-Clifton Chenier (NL, Barclay, 1976)
1296 Montego Bay-Bobby Bloom (Duitsland, Polydor, 1970)
1297 Window Shopping-R. Dean Taylor (NL, Polydor, 1974)

Ik heb 'Gypsy Rosa Lee' onder de 'I' van Ivy League neer gezet, maar kan er niet achter komen of het iets van doen heeft met de jaren zestig-band. Het heeft echter allemaal wel een Engels tintje. De b-kant is geschreven door Geoff Gill. Hij werkt in de jaren zestig met The Smoke (van 'My Friend Jack') en is in 1971 de zanger van Fickle Pickle. Ik ben té lui om naar boven te lopen en de single op te halen. Op Bobby Bloom na heeft alles een fotohoes. Zaterdag vervolg ik de serie en gaan we voorbij de 1300 en eindigen met de eerste twee uit de 'monsterpartij' die verantwoordelijk is voor de tien delen 'Het zilveren goud'.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten