Woensdag 8 november 2023. Het is al een dik jaar geleden maar het voelt aan als de dag van gisteren. Nee, niet dat ik letterlijk alles van die dag naar boven kan halen maar de details van het bericht dat ik die avond heb geschreven, staat me nog helder bij. Ik weet dan al dat Yes opnieuw zal voorkomen in de 'Honderd achteruit' over de Gele Bak Top 100 van 2023 en dus besluit ik het verhaal te splitsen. Omdat dan de, soort van, comeback-hit 'Owner Of A Lonely Heart' in de schijnwerpers staat, begin ik het verhaal ergens rond 1978 en werk ik naar het heden toe. Vanavond mag ik mijn licht schijnen op het ontstaan van de band. De afgelopen zomer heb ik het nodige 'huiswerk' mogen doen want een album met de 'grootste hits' van Yes uit de beginperiode heeft gedurende die periode vaak gedraaid op mijn digitale metgezel tijdens fietstochten. Ik zie dat 'Yours Is No Disgrace' op 'The Yes Album' bijna tien minuten duurt. Volgens mij staat de single-knip op mijn compilatie. Ik heb hem afgelopen zondag nog gedraaid en weet hierdoor dat die iets over de vijf minuten is. 'Yours Is No Disgrace' van Yes (1970) is vanavond het onderwerp van deze 'Honderd achteruit'.
Ik ben van de generatie die Yes leert kennen middels 'Owner Of A Lonely Heart'. Dat de band een hele voorgeschiedenis heeft, wordt al snel duidelijk. Alleen... de lang uitgesponnen nummers van Yes lenen zich niet voor de snelle radio zoals dat in de jaren tachtig en negentig voornamelijk het geval is. Het is nog jaren vóór internet, Youtube of Spotify. Ik ben gelukkig dat ik in 1991 de single 'Roundabout' op de kop kan tikken. Een paar jaar later bemachtig ik één schijf van een dubbelelpee van Yes maar deze is nauwelijks te draaien. In De Bilt vind ik een paar meer singles en Yes gaat voor me leven dankzij 'The Doc'. Dan breken de digitale tijden aan en voor één van mijn eerste digitale 'classic rock'-shows kom ik digitaal in het bezit van de lange versie van 'Roundabout'. Dankzij 'Afterglow' gooi ik mijn schroom helemaal van me af en wil wel bekend staan als liefhebber van prog. Het is weer die bewuste 1 augustus in 2022 dat ik de single tref in Sneek. In tegenstelling tot de datum in 2023 kan ik van deze dag in 2022 alles herinneren. Ik vermoed dat Robert van VIP Records op 45cat heeft gekeken want de single blijkt twee euro onder de indicatieprijs op 45cat te zitten.
Het is voor mij tamelijk eenvoudig om een lijst met woorden te maken waarvan de betekenis is veranderd door de jaren heen. Racisme is daar eentje van, maar daar zal ik me vanavond niet over uitweiden. Het valt me op dat er veel hedendaagse bands nog altijd het woordje 'prog' gebruiken in de beschrijving, terwijl het vooral oude wijn in nieuwe zakken is. Dan lees ik iets over een band die zichzelf 'prog' noemt en reageert iemand met de nieuwe definitie van prog. Het maakt heel veel oude prog opeens niet meer progressief. Het gaat volgens de schrijver erom dat er onder de melodie nóg een structuur gaande is die tegen de structuur van de melodie in gaat. Ach ja... Prog is vooral heel erg eind jaren zestig en begin jaren zeventig en zijn bands die zich willen onderscheiden van de massa en dus niet doen aan singles van drie minuten maar bijna semi-klassieke 'workouts'. Hoe laat moeten we klaar zijn? Nee, er wordt niet op de klok gekeken, zolang het na een minuut of twintig is afgelopen zodat het, hup, op een kant van een elpee past. Hipgnosis verzorgt intussen de kleurige klaphoes waar het vinyl in mag wonen en gaan met die banaan.
Het verhaal van Yes begint met een speelgoedwinkel. Mabel Greer's Toyshop is een psychedelische outfit uit Londen met gitarist Peter Banks en bassist Chris Squire. Beide hebben voorheen gespeeld met The Syn waar ik ook nog een single van heb. Jack Barrie, eigenaar van de La Chasse club in de Engelse hoofdstad, ziet de band optreden in The Marquee. Volgens hem zijn de jongens goed muzikaal maar zit het artistiek op een dood spoor. Barrie brengt hen in contact met Jon Anderson en Squire schrijft bij de eerste ontmoeting meteen 'Sweetness' met hem. Banks is intussen even over gelopen naar de band Neat Change maar Mabel Greer's Toyshop ondergaat een flinke verbouwing. Robert Hagger wordt vervangen door Bill Bruford en Clive Bayley blijft even aan totdat Banks weer een vrij man is. Tony Kaye is toegetreden als toetsenist. In augustus laat de groep de oude naam vallen en gaat definitief verder als Yes. Het eerste jaar is het nog voornamelijk een popband. Het speelt covers en de band is een graag geziene 'opwarmer' voor onder andere Cream (het afscheidsconcert), maar mag ook in de schoenen staan van Sly & The Family Stone als deze niet komen opdagen. Begin 1969 zien de leden een optreden van King Crimson en dan blijkt dat er iets gaande is in het live-circuit. De grappen en grollen in de studio zijn niet over te brengen op de bühne en dus gaan de bands muzikaal uitpakken in lange nummers met verfijnde grooves en solo's. Yes gaat in 1969 eveneens repeteren om dit geluid onder de knie te krijgen. In 1969 tekent de band bij Atlantic en een jaar na oprichting verschijnt het titelloze debuutalbum. Hoewel het album wordt gelauwerd mer fraaie recensies is het geen verkoopsucces. Bij 'Time And A Word' is het al hommeles als Banks uit de groep stapt of wordt ontslagen. Daar lopen de berichten teveel uiteen. Steve Howe is zijn vervanger. In februari 1971 komt de groep met 'The Yes Album' en vanaf dat moment wordt het een naam in de internationale muziekscene.
'Yours Is No Disgrace' is uiteraard véél te lang om in één keer als single uit te brengen. De kans op een hit is ook minimaal. Dan hebben we in Nederland nog onze eigen Adje Bouman. Hij knipt verschillende lange tracks van Yes tot compacte singles tot afgrijzen van Yes-fans. De Nederlandse tak van Atlantic is Bouman erkentelijk en zo verschijnen een aantal van zijn 'remixen' als single in ons land. Dan doet de 7" maxi-single ook nog zijn intrede en dan krijg je deze Stars On 45 van de Yes-catalogus. Op een kant ruim vijf minuten 'Yours Is No Disgrace' terwijl de schaar heel drastisch is gebruikt om de twee overige nummers op één kant te houden. Hoewel 'Yours' dan al een grote hit is in de Top 100 Aller Tijden zal de single geen succes worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten