maandag 3 februari 2025

Honderd achteruit 2023: Maureen McGovern


Wie is er niet groot mee geworden? Ons gezin in ieder geval wel. Nee, ik heb het niet over havermout of een ander soort levensmiddel, maar over de muziek van BZN. De compilatie van de grootste hits met de foto in de schuur met de buikschuiver is eentje die ik meteen voor de geest kan halen. Ik denk dat het voor 'heit' de eerste plaat van BZN is geweest. In de jaren tachtig zal hij ook een paar maal een elpee kopen van de Volendamse groep. Zelf heb ik ooit nog de biografie van BZN doorgespit voor een spreekbeurt en moet erkennen dat ik het een interessant verhaal vindt. Ik heb het dan uitsluitend over de eerste tien jaar want daarna wordt het gewoon het verhaal van een hitfabriek. Dan is het ergens omstreeks 1995 en ontvangen wij de nieuwste Wehkamp-gids. Het heeft ditmaal een speciaal kassakoopje: Bij besteding van een x bedrag kun je één cd bemachtigen uit een serie van vijf die ze ook in een duurdere box verkopen. Iedere cd bevat twintig nummers uitgezocht door de leden van BZN inclusief eentje met een speciaal verhaal voor één van de leden. Ik haal moeder over iets te bestellen en deze cd erbij te doen. De speciale plaat is 'Murdock 9-6182' van de band Alles waar blijkbaar de dan huidige BZN-drummer voor de eerste keer op meespeelt. Maar voor de rest kun je zo'n verzamel-cd erg goed over laten aan de mensen van BZN. Ruim dertien jaar later draai ik de cd nog altijd regelmatig. Maureen McGovern staat eveneens op de schijf, dat is de reden waarom ik met BZN begin.

Het is donderdag 17 september 2009. Ik ben die middag op consult geweest bij de voetreflextherapeute uit het verhaal van gisteren. Ik ben dan al een weekje uit mijn hum en kom nauwelijks buiten. Ze adviseert me om vooral weer eens lekker te gaan fietsen. Die avond voeg ik de daad bij het woord en kom zelfs door Uffelte. Bij Ansen zie ik dat ik vlakbij het Dwingelderveld ben, maar de duisternis is reeds ingevallen. Een andere keer dan maar? Ik fiets via Ansen naar Ruinen en over Ruinerwold naar Meppel en zo weer terug naar Steenwijk. Onderweg luister ik naar diverse cd's en ook de compilatie van BZN komt voorbij op de speler. Deze avond word ik definitief helemaal verliefd op 'The Morning After' van Maureen McGovern. Ook in de volgende paar dagen zal ik geregeld het nummer opzetten tijdens de verschillende fietstochten. Op zaterdagavond picknicken in het Dwingelderveld en op zondag naar Grolloo. Dan ligt op de terugweg een tak op het fietspad en... ach... de rest van het verhaal zullen jullie onderhand wel kennen? Als er ooit een soundtrack van de hersenschudding moet komen, zal 'The Morning After' zeker een van de tracks zijn. Op 23 januari 2023 vind ik de single dan toch eindelijk een keer en het staat op nummer 10 in de Gele Bak Top 100 van 2023.

Youtube wil me momenteel aan de Amerikaanse films hebben uit de jaren zeventig en ik laat het maar gebeuren. Het zijn veelal de 'moonshining'-films die aan mijn ogen voorbij trekken en dus lekker veel actie met fraaie sportwagens uit een grijs verleden. De nodige blikschade en dan vooral aan de kant van de overheid en de ingebouwde spanning van het smokkelen van illegaal gestookte drank. Het heeft me ook al bij een rampenfilm gebracht zoals het decennium er een aantal kent. Maureen McGovern verdient goed aan de rampenfilms. 'The Morning After' komt uit 'The Poseidon Adventure' en zal het opstapje vormen naar nóg meer van dit soort films waarvan zij de filmsong mag vertolken. Maureen wordt voor het genre dat wat Shirley Bassey is voor de James Bond-films.

Maureen Therese McGovern wordt geboren op 27 juli 1949 in het stadje Youngstown in Ohio. Haar vader repeteert thuis met een zangkwartet en als baby groeit Maureen al op met muziek. Op haar derde gaat ze zelf zingen en het gebeurt regelmatig dat ze zichzelf in slaap zingt met de liedjes die ze op de radio heeft gehoord. Als achtjarig meisje wil ze Barbra Streisand achterna en een succesvol zangeres worden. In 1967 slaagt ze voor de highschool en doet enkele 'saaie' baantjes naast haar zangcarrière met de folkband Sweet Rain. In 1972 trekt ze de stoute schoenen aan en neemt een demotape op die ze naar verschillende platenmaatschappijen stuurt. Russ Regan van 20th Century Records ontdekt het talent van Maureen als hij op zoek is naar iemand die 'The Morning After' kan opnemen voor de film 'The Poseidon Adventure'. Hij laat Maureen een contract tekenen op afstand en heeft haar nog niet in levende lijve gezien als ze komt opdagen voor de opnamesessie. Een paar maanden later voert ze de Billboard Hot 100 aan met 'The Morning After'.

Ze volgt het succes met het eveneens bloedmooie 'We May Never Love Like This Again' dat opnieuw een hoofdrol speelt in een rampenfilm, ditmaal 'The Towering Inferno'. 'Wherever Love Takes Me' zit in de Engelse rampenfilm 'Gold' en is eind 1974 een bescheiden succes. In 1976 heeft ze een hit met haar uitvoering van 'The Continental', de enige single van Maureen welke een hit wordt in Engeland. In 1976 is haar contract bij 20th Century voorbij en merkt Maureen pas echt in wat voor contract ze is terecht gekomen. Er gaat maar liefst veertig procent naar haar agenten en ook de band moet worden betaald, ook al hebben ze geen optredens. Maureen ontvlucht de muziekbusiness voor een paar jaar en werkt als Glenda Schwartz een tijdje als secretaresse. In 1978 wordt ze gevraagd een nummer op te nemen voor 'Superman' en hoewel ze haar taak vervuld, zal het nimmer op de soundtrack komen. In 1980 neemt ze 'Different Worlds' op, het thema van de soapserie 'Angie'. Dat zal haar laatste grote hit worden. In 1980 wordt ze gevraagd voor de rampenfilm 'Aeroplane!', maar ditmaal in de rol van de zingende non Angelina. Het levert geen platen op.

In de eerste helft van de jaren tachtig richt ze zich op het acteren op Broadway, pas in de tweede helft van het decennium krijgt ze weer belangstelling voor de muziek. In 1987, 1988 en 1989 maakt ze albums voor het CBS-label. In de nieuwe eeuw verdeelt ze haar werk tussen acteren en het zingen met grootse orkesten. In 2021 wordt posterieure corticale atrofie bij haar geconstateerd, ook wel het syndroom van Benson genoemd. Het is een uiterst zeldzame vorm van dementie waarbij de patiënt als eerste het zicht kwijt raakt. In 2022 gaat McGovern definitief met pensioen en ze houdt sindsdien residentie in een tehuis in Columbus, Ohio.

'The Morning After' is een nummer 1-hit in Amerika en Australië terwijl het in Canada tot een derde plek schopt in de hitparade. In Amerika verkoopt ze meer dan een miljoen exemplaren van de single en levert haar in augustus 1973 een gouden plaat op. In Nederland is het succes een stuk compacter want bij ons gaat het niet verder dan de Tipparade en volgende singles floppen genadeloos.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten