Het nalatenschap op 45 toeren deel 2

De firma Tandy is hofleverancier voor de kroost van het gezin als het aankomt op de stereo apparatuur. Alleen vader haalt zijn spullen bij een 'betere' radiowinkel maar heeft gewoon Philips of Grundig of iets dergelijks staan. De gebroeders, inclusief mijzelf, investeren liever hun geld in platen dan aan dure platenspelers en versterkers. Ik vraag broer op een bepaald moment wat hij heeft staan, want ik krijg de indruk dat hij audiofiele trekjes heeft gekregen. De fanatieke manier van platen kopen en opeens geen blijk van interesse te geven aan cd of anders digitaal. Hij vertelt me dan over zijn Project platenspelers met Ortofon-naalden. Degelijk spul maar zeker niet audiofiel. Als ik nog verder ga over het fijne stereogeluid van bepaalde apparatuur, is er opeens een tussenzinnetje van hem dat me weer doet ontwaken. O ja, dat is ook zo, dat was ik vergeten! Het tussenzinnetje van broer is 'Ik hoor toch maar de helft'. Broer is namelijk doof aan zijn rechteroor. Dit heeft vervolgens voor mij weer jeugdherinneringen en associaties met bepaalde platen en enkele daarvan komen aan bod in deze aflevering van 'Het nalatenschap op 45 toeren'. Het heeft er alle schijn van dat hij een paar jaar geleden een paar platen heeft bewaard omdat hij weet dat ik daar een sterke herinnering aan heb. En deze singles hebben in december onderdak gevonden in mijn collectie.

Als broers en zus zijn we er trots op. We hebben nooit de neiging gehad om eraan te twijfelen of we niet stiekem een andere vader of moeder zouden hebben. Vader is een stijfkop en dat is moeder ook. Het is een wonder dat ze vier kinderen hebben gekregen die altijd flexibel zijn, met alle winden meewaaien en eraan gewend zijn dat de kaas van hun brood wordt gegeten. Ofwel: Het zijn vier stijfkoppen op een rij. Bij het leeghalen van het ouderlijk huis merk ik pas echt hoe sterk onze onderlinge band is. Een 'nee' hoeft niet te worden bevraagd want dat blijft 'nee'. Het maakt het leven opeens een stuk gemakkelijker. Het is niet dat er sprake is van mishandeling maar we hebben de nodige klappen gehad thuis. Alleen als we iets hadden uitgehaald wat niet mocht en dat heeft ervoor gezorgd dat we allemaal uit de problemen zijn gebleven in ons toekomstige leven. Moeder is enorm lief en zorgzaam maar die wil je niet boos maken! Toch hebben broer en ik per ongeluk nog wel eens een klap extra gekregen zonder dat we daar iets aan kunnen doen. Ik wil bestek en potloden niet vast houden op de enige juiste manier, hoe vaak het me ook wordt voor gedaan. Klap. Dat zal hem leren! Totdat een schoolarts vermoedt dat er iets anders speelt. Middels een fysiotherapeute ontdekken we dat ik een vertraagde motoriek heb en dat dit zich vertaald in het onhandig vast houden van bestek en dergelijke.

Broer is als kind ook niet bepaald een lieverdje. Als moeder het een keer écht heeft met hem heeft gehad, zet ze hem onder een koude douche. Als ze hem vraagt wat hij ervan vindt, antwoordt broer: 'Ik vind het wel lekker'. Broer heeft als kind last van driftbuien. We worden kerkelijk opgevoed en je zal onze ouders niet snel horen vloeken of schelden. Toch wordt het 'kut-trapje' een begrip in ons huis. Mijn moeder heeft een huishoudtrapje met houten treden welke altijd in 'het hok' staat, de fietsenberging en knutselschuur. Als broer daar eens aan het klussen is en het niet naar zijn wens gaat, pakt hij een schroevendraaier en snijdt de letters K, U en T in de bovenste trede van het huishoudtrapje. Zelfs als de treden jaren later zijn vervangen, heeft mijn moeder het nog altijd over het 'kut-trapje'. Broer botst als kind ook geregeld met het gezag en dan heb ik het over de meesters en juffen op school. Nee, als kind is hij niet de makkelijkste in de omgang en hij heeft veel van de klappen zonder meer verdiend!

Toch krijgt hij in de eerste jaren ook wel eens een mep als hij zogenaamd niet wil luisteren. Broer is elf of twaalf als ze ontdekken dat hij helemaal doof is aan zijn rechteroor. Je kan hem aan de rechterkant van alles wijs maken, maar hij hoort het niet. We gaan in die tijd vaak op een woensdagmiddag naar een oorarts in Groningen. Hoewel de A7 er al ligt, voelt het nog altijd als een wereldreis vergeleken bij nu. De artsen kunnen helaas niets veranderen aan de situatie. Gehoorapparaten of iets dergelijks heeft hij nooit gehad. En soms vergeet je het weer even en ga ik rechts van hem lopen bij een recent bezoekje. 'Even aan de andere kant', zegt hij dan.

24 Hou Van Mij - Het Goede Doel (NL, CNR, 1982)
28 Can't Get Used To Losing You - The Beat (Duitsland, Arista, 1983)
35 Sinterklaas Wie Kent Hem Niet - Henk & Henk (NL, CNR, 1982)
37 Glad To Know You - Kitty Grant (NL, Safari, 1983)
41 Mamma Maria - Ricchi & Poveri (NL, Baby, 1982)
42 Show Me The Way To Paradise - Maywood (Duitsland, EMI, 1983)
43 Jef - Ivan Heylen (NL, WEA, 1982)
44 Message On The Radio - Trans-X (NL, Polydor, 1983)
49 Hearts Are Trump - Trio (NL, Mercury, 1983)
51 Love Me Just A Little Bit More - Dolly Dots (Duitsland, WEA, 1983)
52 She's A Liar - Dolly Dots (Duitsland, WEA, 1983)
53 De Gewone Man - Pisa (Duitsland, EMI, 1984)
54 Tooralooralooraloo - Trio (NL, Mercury, 1983)

In de volgende aflevering moet ik het wellicht eens over zijn liefde voor Trio hebben. Hoewel 'Da Da Da' in twee verschillende persingen in deze collectie zit, heeft hij die single origineel nooit gekocht. Van Trio koopt hij meteen al de elpees. 'Hearts Are Trump' is de Engelse vertaling van 'Herz Ist Trumpf' dat hij op een elpee heeft staan, deze single is een bonus. Ik denk dat dit ook het geval is bij 'Tooralooralooraloo' of wellicht dat hij deze in de uitverkoop heeft gehaald. The Beat heeft een sterke herinnering aan een maandag in augustus 1983. Ik denk dat The Beat Avro's RTV-Tip is want ik hoor het de hele dag. Vader heeft vakantie en de Peugeot is voor een beurt naar de garage. We hebben een leenauto en dat vind ik heel interessant: Een Renault 14 met hele 'funky' accessoires. Toch willen de ramen niet open op ene of andere manier en heeft deze hetzelfde skai plastic op de banken als onze oude Opel Ascona. Met een korte broek aan wordt je 'live' gebrandmerkt. Henk & Henk heeft hij dus pas gekocht een jaar nadat het een hit is geweest? 'Jef' van Ivan Heylen is één van die platen die we op een woensdagmiddag horen als we naar Groningen rijden.

Hij heeft net 'Love Me Just A Little Bit More' gekocht en peutert aan tafel het prijsstickertje van de hoes. Het trekt een stukje papier mee. Ik zit te tekenen of te kleuren en broer pakt een oranje viltstift en begint het stukje in te kleuren. En de 'Y' in (Totally Hooked On You) is gemaakt met een groene viltstift. Pisa is ook een hobby van broer. Ik heb zelf al 'Als Ik Maar Niet Op Mijn Poef Hoef' op single, met de singles van broer heb ik ineens de Pisa en Verona singles compleet. Van 'De Gewone Man' is de b-kant populair bij broer, 'De Beer Van De Meer'  is uiteraard een lofzang aan doelman Piet Schrijvers. Dat slaat weer een brug met voetbal en met name SC Heerenveen waar hij al sinds 1981 een trouw fan van is. Er blijft nog genoeg over voor volgende afleveringen!