De eerste 'Singles round-up' van deze maand is in zicht want de eerste zeven 'nieuwe' singles zijn binnen. De platen van Mark zullen vast morgen of volgende week arriveren. Tot nu toe lig ik nog altijd een bericht achter en eerlijk gezegd denk ik niet dat ik vanavond de 'Singles round-up' ga doen. Ik ben momenteel even thuis en dat betekent dat ik desnoods de 'Singles round-up' ook morgen overdag kan doen. Ideaal zou namelijk zijn als ik de plaatjes alvast even kan beluisteren voor de show van morgenavond. Voor de aardigheid kijk ik even in mijn fotoarchief en zie dan dat 7 februari en anders begin februari goed vertegenwoordigd is in de foto's. Ik kijk even bij de foto van 2018. De eerste echte fietstocht van het jaar op een koude grijze zondagmiddag met de Pioneer over Dwingeloo en het Dwingelderveld. De foto's zijn genomen bij de telescoop. Ik blader nog even verder en dan wordt het me zwart voor de ogen. Of moet ik zeggen: Wit voor de ogen? Vandaag precies vier jaar geleden worden we getrakteerd op een flink pak sneeuw. Het is een zondagmiddag en volgens mijn herinnering heeft niemand dit zien aankomen tot zaterdagmiddag. Ik maak deze middag een wandelingetje door het dorp en schiet de enige foto van het paard. Het is nooit tot een fotomomentje gekomen en een maand later is ze er niet meer. Ik kies nu echter voor de tweede foto uit de serie en deze toont een stukje Dorpsstraat onder een witte deken.
'Dat kan wel lang gaan duren bij jou'. Mijn consulent refereert hierbij aan 2021 maar heeft me blijkbaar in 2009-2010 niet meegemaakt. Ik zit even thuis want er is niet genoeg ruimte voor alles in mijn hoofd om dingen te blijven combineren met het werk. Even pas op de plaats. Dat is een maand na de foto eveneens het geval alleen komt het er dan op neer dat ik geen streefdatum heb en vier maanden vrijwel niets uitspook. Nu heb ik een anderhalve week genoemd, misschien met een weekje uitloop. Het worden drukke weken want ik moet privé even een paar dingen oplossen om weer verder te kunnen. Het slapen is pet op het moment. Ik ben ergens bang om te gaan slapen. Nachtmerries wil ik het niet noemen, maar het zijn wel erg confronterende dromen. Ik probeer zo moe te worden dat ik niet hoef te dromen. Maar goed... terug naar de sneeuwpret van 2021. Deze middag heb ik dat zeker: Sneeuwpret. Lekker buiten zijn in een witte wereld en goed ingepakt om daarna thuis op te warmen met warme chocolademelk. Later die week zal ik de sneeuw en ellende vervloeken. De hoge nood tussen Meppel en Uffelte, glijpartijen in Meppel tijdens het bezorgen, spekgladde klinkers in Kolderveen... Nee, van mij mag het alleen winter zijn als ik vrij ben.
Ik wil broer niet overal bij halen, maar in een verhaal over sneeuw kan hij niet ontbreken. Het is begonnen in de tijd dat hij bij een hoveniersbedrijf werkt, maar hij doet het ook als hij zijn nieuwe baan heeft. Als er sneeuw op komst is, is broer in alle staten. Hij mag dan weer op de sneeuwschuiver. Het is één van zijn meest ultieme hoogtepunten. Helaas zit hij in Denemarken en kan ik hem niet vragen om even voor me uit te rijden, want hij zou het met alle plezier hebben gedaan! De overige leden van de Louwsma-clan zitten minder op de witte toestand te wachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten