Het is komend weekend The Big One in Engeland waar we met Wolfman Radio live verslag van brengen. Ik heb vorig jaar al niet echt meer 'homebase' gedaan en op zichzelf is dat ook niet nodig. In de eerste jaren is het altijd weer uitdokteren op The Big One om een stabiele uitzending te krijgen en met de geluidslevels op de juiste standen. Dan is het een must om iemand 'thuis' te hebben met een goed stel oren. In de jaren 2014 en 2015 begin ik al héél vroeg op zaterdag en zondag met ontbijtshows en neem ik het weekend vrij van werk. De laatste jaren tot 2020 neemt dat steeds verder af. Vorig jaar was de eerste echte The Big One sinds 2019 en toen heb ik niet eens meer vrij genomen. De uitzending verloopt probleemloos en ik schat in dat dit hetzelfde resultaat gaat hebben in 2023. Ik ga dus alleen 's avonds na afloop een uurtje de lucht in met wat muziek uit de late jaren zeventig en vroege jaren tachtig. Wellicht nog een 'pre-show' op zondagmiddag maar verder niet. Ik heb doorgaans een Week Spot in deze week die in de verte iets met reggae van doen heeft, maar ik kan geen interessante plaat vinden uit mijn collectie die ik kan gebruiken. Ik heb Desmond Dekker al in maart of april als Week Spot gehad en de single van Nico Collins & Soul Chance is gewoon pure reggae. Dan speelt er voortdurend een nummer in mijn hoofd en na even nadenken weet ik het weer. Het is, achteraf gezien, de meest recente single van Say She She die een paar weken geleden al een Week Spot hebben gehad met 'Trouble'. Ik ga er dus andermaal een Jantje van Leiden van maken en roep bij deze 'Reeling' van Say She She uit tot Week Spot. Het verhaal over de groep kunnen jullie vinden bij het bericht van 21 september.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten