Elpees hebben nooit meegedaan in de verzameling. Ik heb er genoeg en buiten een enkele radioshow om staan ze ook maar te verstoffen. Afscheid nemen van de albums is ook weer een stap te ver maar ondertussen doen ze niet mee in de collectie. Alles draait bij mij om de single en wel op 45 toeren. Toch ontkom ik er soms niet aan en bovendien koop ik vaak een elpee om alvast een nummer te hebben voordat ik het op single tegenkom. Er zijn maar weinig albums waar ik van start tot finish naar kan luisteren en vanavond mag ik zo'n elpee behandelen. Natuurlijk gaat de 'Honderd achteruit' over singles en staat op 52 in de Gele Bak Top 100 van 2022 ook zo'n 45 toeren schijfje genoteerd, maar het is de titeltrack van één van mijn meest favoriete elpees. Of... favoriet? Het is een gedeelte uit mijn leven van heel lang geleden. Ik heb overigens de Engelse persing maar vind het Nederlandse hoesje gezellig genoeg om te gebruiken voor dit bericht. De nummer 52 is 'Dreamboat Annie' van Heart uit 1976.
Ik ga ditmaal terug naar de eerste week van mei 1992. De meivakantie zal pas jaren later een feit worden, maar in 1992 heb ik evenwel een week vrij van school. Het zijn de laatste maanden dat ik zal doorbrengen in de schoolbanken. Ik heb pas mijn eerste stage afgerond en de volgende zal in juni een aanvang hebben. In december, op mijn derde stageadres, barst de bom en verlaat ik de volgende dag school. Ik ben een paar maanden ervoor begonnen als recensent bij het Sneeker Nieuwsblad. Ik neem afscheid van mijn ambities om vrijwillig molenaar te worden en ga in plaats daarvan bier drinken in 'T Hokje, ons clubhuis, of een concert bezoeken in Het Bolwerk. Bij al deze bezigheden kan ik moeiteloos de muziek van Heart in passen. Ik denk dat ik aanvankelijk vooral voor de singles ben gegaan op het album en dan met name 'Crazy On You'. Het is een paar keer tijdens het doen van huiswerk (dat op zichzelf ook best zeldzaam is!) dat ik de elpee op zet en even geen tijd heb om hem af te zetten na 'Magic Man' en 'Crazy On You'. Zo groeit het album langzamerhand bij mij en ademt het voor mij evenveel 1992 als bijvoorbeeld 'Nevermind' van Nirvana.
Het is moeilijk voor te stellen maar Heart is van oorsprong een herensociëteit. Gitarist Roger Fisher en bassist Steve Fossen formeren in 1965 de band The Army en speelt de daaropvolgende jaren veel in de regio van Washington. In 1969 heet de band voor een jaar Hocus Pocus waarna het de naam White Heart aanneemt. In 1973 wordt de naam definitief ingekort tot Heart. Roger Fisher's broer Mike wordt geacht zijn militaire dienstplicht te vervullen. Als hij niet vrijwillig komt, zal hij worden opgehaald. Mike ontvlucht zijn huis en gaat naar Canada. Op een bepaald moment is Mike even terug voor familiezaken als hij Ann Wilson ontmoet bij een White Heart-show. Wilson besluit hem te volgen naar Canada. Steve Fossen vertrekt eveneens naar Canada. Roger Fisher vertrekt in 1973 en tenslotte voegt Ann's zus Nancy zich bij het gezelschap in Canada. Nancy krijgt daarop een affaire met Roger Fisher met als resultaat dat twee zussen relaties hebben met twee broers. De rest van de band wordt in Canada aangevuld en vanaf 1975 is deze bezetting actief onder de naam Heart.
Nee, niet dezelfde bezetting als van 1975. De eerste drie jaar zullen vrij stabiel blijven maar daarna gaan de Wilsons en de Fishers elkaar steeds minder leuk vinden en komen de eerste scheuren. Ik ga me vanavond echter beperken tot de beginperiode. Op zoek naar een studio komt Heart uit bij de Mushroom Studios dat tevens ervaring heeft met het vervaardigen van platen. 'Dreamboat Annie' komt zo tot stand bij Mushroom. Een nogal onsmakelijke advertentiecampagne maakt dat Heart al snel Mushroom niet meer kan luchten of zien en het tekent een contract bij CBS. Intussen hebben ze al wel enkele opnames gemaakt voor een tweede elpee welke 'Magazine' zou moeten heten. Tot hun grote ergernis brengt Mushroom een ruwe mix en het kost CBS en Heart de nodige moeite om de plaat uit de handel te krijgen. 'Magazine' zal in een juist gemixte en geproduceerde vorm de de derde elpee worden voor de band. De tweede elpee is 'Little Animals' en bevat 'Barracuda'.
Wat ik heel erg aardig vind is dat als je de geschiedenis leest van Heart dat de band wordt geroemd als pioniers op het gebied van Amerikaanse hardrock, terwijl ik op 'Dreamboat Annie' helemaal geen hardrock kan vinden. Ja okay, de gitaren zijn best 'heavy', maar de rest van het arrangement is meer Fleetwood Mac voor mij dan Kiss of Aerosmith. Op het album 'Dreamboat Annie' begint 'Crazy On You' met een kort akoestisch intermezzo van 'Dreamboat Annie' en dan het gitaarstukje dat ik altijd heb beschouwd als intro voor 'Crazy On You'. Het is hetzelfde stukje als op het begin van de single 'Dreamboat Annie'. 'Crazy On You' is een nummer waarvoor je me midden in de nacht kan wakker maken, als ik dan al naar bed ben gegaan. O ja, vergeet ik bijna nog dat andere uit begin mei 1992. Mijn allereerste pakje Marlboro. Héél stiekem opgerookt en meer dan een maand ermee gedaan. 'Als de shag duurder wordt dan zes gulden, dan stop ik ermee'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten