De onheilspellende titel ten spijt, Soul-xotica heeft nog lang niet de eindstreep bereikt. Het is inmiddels dan wel de vroege uren van de vierde november en de maand is blanco tot nu toe. Werk aan de winkel! Eerst naar alle waarschijnlijkheid twee afleveringen van 'Raddraaien', morgen de Week Spot en een ander bericht. Dan loopt het weer naar het weekend en kan het 'gerommel' opnieuw beginnen? Ik merk dat ik het 'drukker' heb gekregen ten opzichte van een paar jaar geleden, maar Soul-xotica aan de kant zetten? Nee, dat gaat niet gebeuren! Op een ander tijdstip publiceren, lijkt eenvoudiger dan het is. Ik heb namelijk niet 24/7 inspiratie en 's avonds en 's nachts schrijft het lekkerst. Van mijn fietsplannen is zondag niks terecht gekomen, ik ben door de mist naar Meppel gewandeld en terug. Gisteravond ben ik begonnen met de speellijst van 'Tuesday Night Music Club' en ben op Youtube 'verdronken' in documentaires en reportages over een aantal, voor mij nagenoeg, onbekende zeezenders en radiopiraten. Vandaag zet ik me schrap voor twee berichten en dat begint meteen goed... Ik mag een bericht schrijven over The Turtles en dat is altijd een feestje! Aanleiding is 'You Showed Me' van The Turtles (1969) uit de vijftiende jaren zestig-bak.
'Een leven met The Turtles'. Nee, dat zou heel erg dramatisch klinken. Bovendien zou het ook helemaal niet te plaatsen zijn. Voor de goede orde: The Turtles gaat zes jaar voor mijn geboorte uiteen en terwijl ik nul ben, beleeft de eerste hit van de groep een kleine opleving in de hitparade. De eerste Nederlandse hit, zoals ik later zal leren. 'Later' is in dat geval het jaar 1992. Ik loop op een zaterdagmorgen over de jaarlijkse rommelmarkt van de voetbalvereniging in IJlst. Dit jaar zijn het alleen maar elpees en niet het minste of geringste! Deze dag koop ik bijvoorbeeld de gezochte plaat 'Got The Feelin' van The Dave Pike Set. Jazz-vibrafonist Dave Pike werkt afwisselend met verschillende groepen en bij een Nederlands optreden wordt hij vergezeld van onder andere Louis De Bij. Omdat het 'klikt' en hij de volgende dag vrij heeft, neemt hij deze elpee op met zijn Nederlandse vrienden. De Relax-elpee verschijnt alleen in Nederland en gezien Dave Pike-verzamelaars wereldwijd en fanatiek zijn, kun je raden wat dit voor de prijs doet. 'The Progressive Blues Experiment' van Johnny Winter is een andere 'interessante' elpee. Dan zie ik het dubbelalbum 'Happy Together Again' van The Turtles liggen. De platen gaan voor een ouderwets kwartje mee en met name die van The Turtles zal de start van een liefde zijn.
Ik ken The Turtles alleen maar 'Happy Together' en ik weet dat de groep een lange rij noteringen op de Tipparade heeft gehad. En zoiets vind ik zeer interessant en gezien deze allemaal op de elpee staan, ben ik een tevreden mens. In de zomer van 1992 maak ik een paar cassettebandjes en eentje vul ik nagenoeg met nummers van The Turtles. Dat bandje zal de liefde echt op gang helpen. The Turtles is een klein universum op zichzelf. Het durft vrijwel iedere muziekstijl aan en zet voortdurend klassieke voorbeelden neer. De groep ontstaat in 1963 uit The Crossfires, een dertien-in-een-dozijn surfbandje zoals Amerika die bij bosjes kent. The Crossfires heeft een enkel lokaal hitje. Als The Turtles volgt het aanvankelijk The Byrds in de voetsporen. De groep neemt 'It Ain't Me Babe' op, de eerste 'pop-versie' van het Bob Dylan-liedje. Alleen Johnny Cash heeft dan een hit gehad met 'It Ain't Me Babe'. The Turtles gaat werken met P.F. Sloan en dat levert de single 'Let Me Be' op. Toch is het folkrock-deuntje heel snel uitgewerkt en terwijl Barry McGuire overboord valt, zoekt The Turtles naar een 'ander' geluid. In 1966 neigt het enigszins richting de psychedelica met 'Grim Reaper Of Love'. Als The Turtles in 1967 gaat werken met de heren Bonner en Gordon kan het succes écht beginnen. De single 'Happy Together' schiet omhoog in de internationale hitlijsten.
,,Ik dacht dat het als eendagsvlieg was bedoeld", roept Lulu als bij een 'luistertest' de single 'She'd Rather Be With Me' van The Turtles wordt gedraaid. Ze zit ver buiten de waarheid, want de groep heeft in 1965-66 al enkele Amerikaanse hits gehad, maar toch weerspiegelt het hoe de massa tegenover The Turtles staat. 'She'd Rather Be With Me' bereikt nét niet de top 20 in Nederland, de volgende singles zullen stuk voor stuk floppen. Alleen de heruitgave van 'Happy Together' doet nog nummer 30 in de Top 40 in de zomer van 1975, rond dezelfde tijd dat 'Happy Together Again' in Nederland verschijnt. Een overzicht van de singles uit 1967-69 laten horen hoe inventief The Turtles is, maar het publiek 'begrijpt' het niet. Kleine pop-juweeltjes als 'You Know What I Mean', 'She's My Girl', 'Sound Asleep' en 'You Don't Have To Walk In The Rain' gaan rechtstreeks de uitverkoopbak in. De veelzijdig blijkt vooral op 33 toeren: Op 'Battle Of The Bands' (1968) kruipt de groep in de huid van fictieve bandjes en laat iedere 'act' anders klinken. White Whale is bijna klaar met de groep als Bonner en Gordon op het laatste minuut komen met een 'lifesaver': 'Elenore'. De rest is geschiedenis, want die plaat brengt hen in 1968 andermaal naar de top van de Amerikaanse hitparade. De laatste keer, want in 1969 volgen enkele leuke singles die het niet halen. Daartussen zit ook 'You Showed Me'. The Byrds hebben dit reeds in 1964 opgenomen en dat onuitgebrachte album verschijnt in 1967 als 'Pre-Flyte'. Het zal in de loop der jaren uitgroeien tot een 'evergreen'. Zelfs Salt-N-Pepa heeft in 1992 een hit met het nummer. De b-kant van 'You Showed Me' komt van 'The Battle Of The Bands' en is een maf instrumentaaltje met de titel 'Buzzsaw'. Een snerpend Hammond-orgel en een fuzz-gitaar die als een motorzaag door het nummer snijdt. Dit nummer zal in 1997 leiden tot mijn eerste dj-naam.
Eind 1995 heb ik namelijk een cd gekocht met de grootste hits van The Turtles en dat is een fraaie aanvulling ten opzichte van de dubbelelpee. 'Buzzsaw' staat niet op 'Happy Together Again', maar wel op de cd. De single heb ik al eens in 1995 op een vlooienmarkt gekocht in Sneek en deze draagt bij in de ultieme soundtrack van de zomer van 1997. De tijd dat ik in de muziekoefenruimte werk en dat er voldoende tijd is om te 'spijkeren' aan mijn dj-carrière.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten