Mijn platenspelers-loopbaan begint al compact, want die eerste Philips is een koffergrammofoon. Misschien zelfs wel van een dj geweest, want ik kan me herinneren dat er twee identieke modellen naast elkaar staan op de fancy-fair in de Veemarkthal. De naald is in ieder geval goed versleten. Het is evenwel een stereo-platenspeler, de speakers zitten in het front verwerkt. De naald kun je omzetten van mono naar stereo. Een 'modern' ding, want het is van omstreeks 1965 en heeft uitsluitend 33 en 45 toeren. Niks niet dat achterhaalde 16 of 78 toeren. Hoewel ik qua draaitafels een paar stappen vooruit zit, blijft het oude spul me boeien. Zo heb ik een tijdje lampenradio's, waarvan de Telefunken Gavotte de mooiste is geweest. Helaas zorgt het ding op een bepaald moment bijna voor brand door een oververhitte buis of zoiets. Ik geloof dat ik van tijd tot tijd wel eens een koffergrammofoon heb 'voor de leuk', maar ik kan me geen concrete modellen meer herinneren en ze zijn vast allemaal bij het grofvuil geëindigd. De betreurde koffer-grammofoon met platenwisselaar in Mossley is de eerste in lange tijd.
In het bericht over The Temptations heb ik de vroegere buurvrouw in Jutrijp al genoemd. Ze woont als kind en tiener in Gaasterland en gaat voor het voortgezet onderwijs met de bus naar Sneek. Ze vertelt me in 1991 over de 'platenslikker', waarmee iemand in de bus zijn dorpsgenoten vermaakt met meegebrachte singles. Het is rond 2002 dat ik steeds nieuwsgieriger wordt naar dat fenomeen. Als ik eenmaal een foto heb gezien van 'Penny' ben ik helemaal verkocht. Zó dat ik op Ebay een niet misselijk bod uit breng op een werkende platenslikker. Gelukkig word ik overboden door een flinke gek, want dát geld is een 'Penny' absoluut niet waard! Ik zet het vrij snel uit mijn hoofd, maar als ik er nu aan denk... word ik spontaan weer hebberig. Ooit zal ik een 'Penny' krijgen! In 2002 hang ik veel rond in Leeuwarden en ontdek daar op een zekere middag het winkeltje van Bøhm. Hij verzamelt en verkoopt designer-meubelen en ik begrijp al snel dat hij een zwak heeft voor eigenzinnige platenspelers. De eerste die ik bij hem koop is een futuristisch ogende Philips. Het ding heeft de mono-speaker in het deksel zitten en met het lid erop lijkt het net een compacte stofzuiger zonder wielen en slang. Het heeft nog iets van een naald en speelt op 33, 45 en 78 toeren. Ik schat in dat deze, ondanks het fraaie design, van omstreeks 1962-63 moet zijn. Het is weer van dat jaren zestig-groen met ivoor in plastic. Ik heb nog een flinke tijd plezier van het spelertje, want pas in 2004 is de snaar helemaal versleten. Die is dan natuurlijk al 30 jaar uit de handel en dus eindigt het ding als siervoorwerp. De Philips is tevens een 'novelty' omdat het ding op batterijen kan draaien. Zes van die grote dikke jongens is goed voor twee uurtjes op volle toeren!
Bøhm heeft echter meerdere modellen staan en ik heb mijn oog op een tweede laten vallen. Weliswaar geen batterij pick-up, maar wel een mooi modelletje uit de vroege jaren zeventig. Feitelijk een speelgoed-platenspeler, maar het geheel oogt net ietsje meer. Het is een oranje-met-zilver plastic geval met zo'n arm als dat je tegenwoordig op de verfoeide Crosley-platenspelers tegenkomt: Funest voor je kostbare platen. De bruine semi-transparante stofkap sneuvelt als eerste. Ik koop de pick-up een dag voordat ik de sleutels in ontvangst neem van de Rembrandtstraat en in dat eerste weekend staat er niks anders dan deze pick-up en mijn slaapzak. Meer heb ik niet nodig! Toch valt het geluid al snel erg tegen, merk ik dat platen snel gaan slijten en... ja... het is geen batterij-pick-up en dus speelt het geen rol. Ik geloof dat deze uiteindelijk ook echt het grofvuil is in gegaan. In de zomer van 2004 'speel' ik nog wat met de Philips, maar dat is echt een gedane zaak. Een week later ga ik naar Leeuwarden en koop op hetzelfde adres de Aristona. De Aristona werkt op batterijen en is daar ook nog alleszins zuinig mee. Het komt eveneens uit 1973 of daaromtrent, weer het fruitige oranje. De luidsprekers zitten in het deksel en deze kun je door middel van scharniertjes los koppelen en apart neerzetten. En daar zit me een geluid in! Ik draai het weekend erop de sterren van de hemel in het ijsstadion van Alkmaar (zie: 31 juli 2013). Ook de horeca-gelegenheden worden regelmatig door mij bezocht vergezeld van singles-koffer en Aristona. Tot en met 2008 heb ik de grootste lol van de Aristona, maar dan houdt deze ermee op. Het blijkt het taftrolletje te zijn en deze is natuurlijk ook al lang uit de handel. De scharniertjes zijn inmiddels afgebroken en het ding toont sporen van veelvuldig gebruik. Toch staat hij lekker van zijn pensioen te genieten op de voorste slaapkamer, want deze kan ik gewoon niet weggooien.
Dan heb ik inmiddels kennis genomen van het feit dat Numark een nieuwe batterij-pickup heeft ontwikkeld. Eind 2008 hak ik de knoop door en koop zo'n nieuwe Numark. Hij is tijdelijk even voordeliger omdat de USB-versie net is uitgekomen. Vinyl omzetten naar mp3? Dat staat niet in mijn woordenboek en dus ga ik voor de 'kale' versie. Eenzelfde laken een pak als met de Aristona. Ook nu weer talrijke ongenode horeca-optredens. Het 'wilde' weekend in maart 2009 levert nog bijna een 'regulier' optreden op in het Leeuwarder muziek-café Mukkes, maar het komt er niet van? Waarom niet? Omdat ik over een paar weken ga stoppen met drinken en ik wel ietsje voorzichtiger word om mijn kostbare platen en Numark op sleeptouw te nemen naar de kroeg. Toch gebeurt het nog ettelijke keren. De Numark is ook prominent aanwezig bij mijn uitstapjes naar Keulen in 2011 en het is de 'tweede pickup' bij het gastoptreden voor Radio Rijnswoude. In de eerste maanden van 2012 wordt de Numark ook volop benut in Nijeveen voordat ik de eerste Stanton aanschaf. Toch begint het me op te vallen, met name bij 'Baby Make Your Own Sweet Music' van Jay & The Techniques. Het kan niet schelen of ik een nieuwe naald erin zet, de Numark doet de styreen-singles schade aan. Dat is het moment waarop het werkloos komt te staan op het 'bijzettafeltje' waarop het sinds 2012 heeft gestaan. Inmiddels met een lading papieren en andere troep op het draaiplateau. Net als de Aristona en de Philips, die ik ook nog beide heb, zal de Numark waarschijnlijk ook nimmer meer in actie komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten