Na de 'Northern Soul Jukebox' twee jaar lang van alle kanten te hebben gehoord, heb ik in februari mijn mp3-spelertje leeggekieperd. Eerst is het een selectie van Floorfillers, de Lucky Dip-shows die ik heb gedaan en een select groepje Northern Soul-platen, vervolgens graaf ik diep in de Floorfillers-archieven en stel een lijst samen met alleen maar dance. Gedurende april heb ik naar alle overgebleven podcasts geluisterd en nu ben ik weer terug bij de dance. De 'random' is uitgezet en dus gaat het mooi op het rijtje af. En warempel, ik begin zo weer wat oudere dingen te waarderen. Over een week heb ik alle dance gehad en denk dat ik dan nog eens hetzelfde ga doen met de 'Northern Soul Jukebox'. Consequentie is wel dat je soms een half uur naar dezelfde artiest moet luisteren, maar dat is vooralsnog geen straf geweest. Neem nou Duke Dumont. Ik heb zijn beide singles zo ongeveer grijsgedraaid in mijn Floorfillers-show, maar gistermiddag gebeurde het zomaar opeens dat ik met andere oren naar beide liedjes ging luisteren. Toen ik gisteravond ter voorbereiding van Floorfillers de Engelse hitlijst doornam, herinnerde ik het me opeens: 'I Got U' is vorige week in Engeland opnieuw in de hitparade gekomen. En dus... kan ik hem meenemen in Van hit naar her. De centrale plaat is 'I Got U' van Duke Dumont & Jax Jones.
Gisteravond memoreerde ik het weer eens. 'Clarity' van Zedd is terug in de dance-charts en ditmaal heb ik geen invloed gehad. Wel een andere 'gouwe ouwe' die plotseling is teruggekeerd, maar dat terzijde. 'Clarity' was in augustus de eerste nieuwe plaat die ik in Floorfillers draaide. Ik vond het nummer dermate goed dat ik hem tussen de gouwe ouwen durfde te stoppen en kreeg meteen positieve respons. Als 'Clarity' niet op mijn pad was gekomen, was Floorfillers een ordinaire disco-show gebleven en was in september een zachte dood gestorven. Bijna tien maanden later doe ik nog steeds Floorfillers en met erg veel plezier! De show heeft mij, alsook enkele luisteraars, een hernieuwde interesse in dance gebracht. Laat SlamFM, 538 en Tiësto even achterwege en je ontdekt dat de lat in de hedendaagse dance erg hoog ligt. De tijd van 'loop 1 uit drumcomputer, synthesizer-deuntje en een loze kreet' is binnen de serieuze dance passé. Het wordt nog volop gemaakt, maar meuk is van alle tijden. Met name in Engeland en Duitsland broeit het in de dance.
De hoofdrolspeler van vandaag komt uit Engeland. Op 27 augustus 1982 komt hij ter wereld als Adam Dyment. Dave Taylor, alias Switch, is zijn mentor en dankzij hem krijgt Duke Dumont de kans zijn eerste kunsten te vertonen. Hij doet dit middels remixen van onder andere 'The Fear' van Lily Allen en 'Daniel' van Bat For Lashes. In maart 2007 brengt hij een EP uit: 'The Regality EP', die een jaar later wordt gevolgd door 'The Dominion Dubs'. Voor de hippe Londense club Fabric mixt hij het album 'FabricLive.51', maar toch gaat het bewerken van andermans' materiaal hem gauw vervelen. Duke wil zelf muziek maken en in 2011 laat hij Londen achter zich om in Hertfordshire een studio te openen.
Gedurende 2012 verschijnen twee EP's van zijn hand: 'For Club Use Only Vol. 1' en het vervolg 'Vol. 2'. Toch worden beide EP's opgepikt door de BBC en dit brengt Duke enige naamsbekendheid. Het levert hem weer een paar aanbiedingen op voor remixen, maar op 31 maart 2013 verschijnt de plaat waarmee Duke van het ene op het andere moment een bekende Engelsman wordt: 'Need U (100 Percent)'. Hij is dan inmiddels zijn eigen platenlabel begonnen, Blasé Boys Club, en maakt voor zijn eigen werk gebruik van artiesten uit deze stal. Op 'Need U' horen we A*M*E. A*M*E is de artiestennaam van Aminata Kabba. Kabba is op de 13 december 1994 geboren in Sierra Leone, maar woont het grootste gedeelte van haar jonge leven in Engeland. Ze is singer-songwriter en vanwege deze reden heeft Duke Dumont haar binnengehaald. 'Need U' is vanaf de eerste dag een monster van een hit. Niet alleen doet de plaat goede zaken in Engeland, maar zelfs Nederland gaat overstag. Hier bereikt de plaat een achttiende plek in de Top 40 en verblijft vier maanden in de lijst. Hoewel Pitchfork in juli van het vorige jaar al een nummer laat 'lekken' van het nieuw te verschijnen album van Duke Dumont, is deze tot op de dag van heden nog niet uitgekomen. Wel presenteert Duke Dumont in december zijn nieuwste single en dat is dus 'I Got U'. Jax Jones is een multi-instrumentalist en dance-producer die eveneens onder contract staat bij Blasé Boys Club. De zangeres op de plaat krijgt geen 'credit' als bij 'Need U'. Het is een sessie-zangeres met de naam Kelli-Leigh.
Hoewel 'I Got U' beslist niet minder is dan zijn voorganger, is het succes maar mondjesmaat. In Engeland staat het eerst slechts zes weken in de Top 40. Vorige week kwam die binnen op nummer 19 en deze week is de plaat een plekje gezakt. In Nederland haalt het net niet de top tien van de Tipparade.
Wat ik knap vind aan het werk van Duke Dumont is dat hij zich laat inspireren door grote producers uit de jaren tachtig als Nile Rogers/Bernard Edwards en Stock/Aitken/Waterman zonder dat hij nu écht een liedje of een 'sound' probeert na te doen. Daarbij moet wel gezegd worden dat 'I Got U' voor een groot gedeelte uit een flard van 'My Love Is Your Love' van Whitney Houston bestaat, maar het ligt er niet dik op. Duke erkent dat hij het nummer heeft gebruikt om een eerbetoon te brengen aan één van zijn meest favoriete platen. In het geval van 'Need U' klinkt het als een stijlvolle productie van Rogers/Edwards uit de eind jaren tachtig, maar zonder de kitsch waar menig producer zich schuldig aan maakt. Duke Dumont heeft zo gezegd twee singles op zijn naam staan, een album dat nog moet uitkomen en hij heeft het wiel nog niet uitgevonden. Toch is het een naam om in de gaten te houden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten