De drie singles die ik vorige week verwachtte zijn allemaal binnen en deze vormen toch wel het sluitstuk op een bijzondere meimaand. Zoals in april en maart ging ik voor kwantiteit, deze maand was het kwaliteit. Niet om te zeggen dat de platen uit april en maart veel minder waren of dat de aanwinsten van deze maand met kop en schouder er bovenuit steken. Nee, niets van dat, maar de eerste échte plaat van deze maand (de platen uit de eerste Round-up van deze maand had ik op 29 april besteld) was meteen een stuk duurder dan de rest en dat had zijn consequenties. Vandaag presenteer ik jullie de vier 'soulvolle' aanwinsten van deze maand. De Top 100 in december moet uitwijzen hoe goed ze scoren ten opzichte van de overige platen uit dit jaar. Ik had vandaag een vrije dag en had tot gisteravond ambities, maar kreeg toen het aanbod om vandaag een show te mogen doen en dat was iets té aanlokkelijk. Met andere woorden: Een dag in en om het huis. Plus een nieuwe aanwinst welkom heten in de koffers!
* Carl Douglas- Somebody Stop This Madness (UK, Blue Mountain, 1972)
Ik moet van tevoren melden dat twee van de vier al Week Spot zijn geweest en de andere twee grote kanshebbers zijn op de desbetreffende titel. Ik zal in dit bericht niet heel diep in gaan op de artiesten zodat ik stof over hou voor de Week Spot. Carl Douglas neemt in mijn Northern Soul-verzamelen een hele speciale plaats in. Het is namelijk de woensdag voor Hemelvaartsdag in 2006 dat ik een middag ga 'shoppen' in Leeuwarden. Bij een tweedehands boekenwinkeltje, waar ik eerder ben geweest, ligt een partij disco-singles en daartussen ook een handjevol jaren zestig-plaatjes. Daar vind ik 'Something For Nothing' van Carl Douglas & The Big Stampede op de originele Amerikaanse Okeh-demo. Die plaat zal vooraan staan in de eerste Blauwe Bak en hij staat nog steeds in de koffer, hoewel het van Douglas' repertoire uit de jaren zestig de minst gewilde lijkt. Onlangs werd een identieke demo, maar dan zonder de styreen-'distortion' aangeboden voor een hele fraaie prijs. Toen heb ik het verfomfaaide Okeh-hoesje maar eens vervangen door een hagelnieuwe witte. Gedurende april heb ik mijn mp3-speler vol gestopt met podcasts, zowel de paar van mezelf die ik nog heb als die ik in de loop der maanden van vrienden heb gekregen. Daar zit een compilatie bij van de eerste 'Northern Soul Allnighter' op de Engelse radio en stamt uit 1994. Daar hoor ik een nummer van Carl Douglas uit de vroege jaren zeventig en ik weet even niet of het deze 'Somebody Stop This Madness' is, maar mijn oren zijn meteen gespitst en de voelsprieten gaan uit. Zo kom ik deze single tegen op Ebay, van een Franse verzamelaar die heeft geprobeerd om van verschillende labels de Engelse singles compleet te krijgen. Hij biedt dus ook de volledige Blue Mountain-catalogus aan, maar zijn klandizie bestaat vooral uit reggae-verzamelaars en dus blijf ik de enige bieder. De plaat is elders wel ietsje duurder. 'Somebody Stop This Madness' heeft Douglas reeds opgenomen met Biddu, die in 1974 hem wereldfaam zal bezorgen met 'Kung Fu Fighting', maar hier horen we een venijnige Douglas met een ecologische boodschap over muziek die ergens in het midden van Northern Soul en funk zit.
* Eloise Laws- Love Factory (UK, Outta Sight, 1973, re: 2013)
Ik had al wel eens gezien dat deze plaat was uitgebracht, maar normaal gesproken vindt je hem de eerstvolgende maanden in de mailinglijsten van verschillende dealers. Dat is met deze dus niet het geval en zo vergeet ik de plaat even. Hij is eind vorig jaar verschenen naar aanleiding van het veertigjarig jubileum van Music Merchant Records. Zelf kies ik voor Eloise Laws als de favoriete kant, maar eigenlijk is het de b-kant. Deze van Eloise Laws staat al vanaf september 2012 op mijn verlanglijstje, maar aanvankelijk onderschat ik de zoektocht. Het is bij Eloise Laws net zo gesteld als bij 'I Believe In Miracles' van The Jackson Sisters: Beide hebben ze één plaatje dat een fortuin waard is en de overige singles zijn bijna voor een habbekrats op de kop te tikken. Zo kom ik een week geleden bij een Amerikaanse dealer een heel aardig plaatje van Eloise Laws tegen, uit het jaar 1975, dat beslist niet minder is dan 'Love Factory'. Toch kan ik het niet laten en zoek middels 'Eloise Laws' in de zoekmachine naar een goedkopere. Dan zie ik opeens deze Outta Sight-heruitgave staan voor een hele fraaie prijs. Ik ken de Engelse dealer, daar heb ik eerder ook al van gekocht. Eigenlijk is 'Sliced Tomatoes' van Just Brothers de a-kant, net als Laws een geheide klassieker in de Wigan Casino. Voor de leek is het moeilijk uit te leggen, want zonder de Northern Soul-kennis is 'Sliced Tomatoes' een wat eentonig instrumentaaltje. Ik kwam slechts een paar jaar geleden erachter dat het helemaal niet zo'n grote hit is geweest in Nederland. In tegenstelling tot Engeland, waar ik in 1998 woonde, daar heeft die wekenlang op nummer 1 gestaan. Ik heb het dan over 'Rockefella Skank' van Fatboy Slim. Dat nummer is rondom 'Sliced Tomatoes' gebouwd.
* Dorothy Morrison- I Can't Go Without You (US, Brown Door, 1975)
Ja, ik heb al een paar maal het idee gehad om hem toch maar te verkopen en nog steeds ben ik er niet zeker van of deze plaat lang bij me gaat blijven. Er zijn namelijk nog een paar 'dure' platen die hoog op mijn verlanglijstje staan. 'Bezint eer ge begint', is een goede les, want de plaat is nog niet op zijn hoogtepunt geweest en dat kon toch nog wel eens gebeuren. Dat zou kunnen betekenen dat de plaat twee of drie keer over de kop gaat en dan heb je het niet meer over een verschil van tientjes. Toch blijft het desondanks een trots bezit en het was zonder meer een buitenkans. Een tweede exemplaar zó goedkoop? Ja, ik zou hem meteen aanschaffen, maar ook weer doorverkopen. Op ieder moment van twijfel zet ik het plaatje even op en zie dan snel af van het afscheid. Het intro, die dertig seconden, heeft voor de impulsieve aankoop gezorgd. Dat is eentje waar ik een constant herhalende 12"-versie van zou kunnen verslijten. 'Modern Soul' is flauw gezegd creatieve en soulvolle disco die het nooit heeft gehaald, maar buiten het intro is alles wel gemaakt voor de hitparade. Hij is in gevoel daarom ietsje minder dan bijvoorbeeld een 'Questions' van Pat Stallworth of 'World That's Not Real' van Gloria Ann Taylor, maar in combinatie met deze twee nummers heb je toch een hele bijzondere tien minuten in je set te pakken. Hebben en houden!
* Marlena Shaw- California Soul (UK, Jazzman, 1969, re: 2012)
En daar hebben we tenslotte de Week Spot van deze week.
Hoewel het nog aan me knaagt, weet ik niet of ik morgenochtend de tijd ervoor kan vinden, maar ik wilde morgen weer eens in de kringloopwinkel van Ruinerwold kijken. Hoewel het doorgaans weinig soeps is daar, is het alweer twee jaar geleden dat ik er voor het laatst ben geweest. Mocht ik daar singles kopen, wat ik betwijfel, dan krijgen jullie morgen nóg een Round-up. Maar dan opnieuw... voor een kringloopwinkel die acht kilometer bij me vandaan zit, spreekt het al boekdelen dat ik er twee jaar niet ben geweest?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten