Op zondag heb ik normaal gesproken de Schijf van 5 en... die krijgen jullie straks ook. Ik begin echter met het bericht dat ik gisteren had moeten publiceren, maar waar ik niet de juiste inspiratie voor had. Het laatste deel van De prehistorie. Op 17 juni 1989 kocht ik 'The House Of The Rising Sun' van The Animals op de rommelmarkt in Jutrijp en heb dit altijd beschouwd als de start van mijn platenverzameling. Toch heb ik dan al dertig singles, waaronder eentje waarvoor je best wel verzamelaar mag zijn om zoiets te kopen. Deze eerste dertig singles heb ik de afgelopen maanden belicht. Vanaf volgende maand ga ik beginnen aan Het zilveren goud: Iedere maand een overzichtje van de singles die ik in die maand in 1989 heb gekocht. Die serie laat ik voortduren tot volgend jaar december waar het aansluit op de serie 20 Years Ago Today van drie jaar geleden. Ik reken de singles die ik vandaag behandel tot mei 1989, hoewel ik nummer 30 ook nog wel in begin juni kan hebben gekocht.
De reden waarom ik singles ben gaan verzamelen, heeft een logistieke reden. Ik bezoek de rommelmarkten op de fiets met een fietstasje waar geen elpees in passen. De enkele elpee die ik koop op zo'n markt moet dus terug in een tas aan het stuur. Dat heb ik nooit wat gevonden. En tóch had ik wel elpees in mei 1989! De meeste kreeg ik voor mijn verjaardag of met Sinterklaas, soms haalde ik eentje uit de uitverkoop bij Looper of de bibliotheek en in geval van The Moody Blues of The Bee Gees ging de plastic tas aan het stuur. Ik heb twee verzamelelpees van The Moody Blues: 'Voices In The Sky' en de 'Music For The Millions'-heruitgave van hun debuut 'The Magnificent Moodies'. In mei 1989 ga ik met de tweede klas van de LEAO op schoolreisje: 's Ochtends naar kamp Westerbork en 's middags naar het dierenpark in Emmen. Dan krijgen we een uurtje 'voor ons zelf' en ik vind een boekenwinkeltje met een doos elpees. Daar koop ik 'Night Flight' van Justin Hayward voor een daalder. Rond dezelfde tijd duik ik 'Moving Mountains' van dezelfde Justin Hayward op in de tientjes-bak van Looper. Ik ben écht wel een beetje een Moody Blues-verzamelaar in die tijd, ook al geef ik het dan nog niet toe. Geen verrassing dat in dit bericht maar liefst twee singles van deze groep zitten.
Mei 1989 is ook de maand dat mijn zus en mijn zwager van Sneek naar IJlst verhuizen. Het zal mij nooit opvallen maar de muziek die van mijn slaapkamer komen, zijn maar moeilijk als zodanig te onderscheiden. De naald van mijn pick-up is tot op de draad versleten en zeker nu ik nieuwe elpees op de verjaardag krijg, gaat mijn zus dat aan het hart. Zij maakt bij de verhuizing de keuze om voortaan haar muziek op cd te kopen en dus mag ik haar platenspeler hebben. Een Tesla, nog nooit van het elektronica-merk gehoord, maar ik moet er altijd weer aan denken als ik 'Tesla Girls' van Orchestral Manoeuvres In The Dark hoor. En er is natuurlijk ook een heavy metal-band met die naam. Het is ten opzichte van de Philips een hele stap vooruit, maar het zal nog zeker vijf jaar duren voor ik me zorgen ga maken over versleten naalden. En duurt het ruim twintig jaar voordat ik een 'pietlut' word die 'iets' versleten naalden het huis uit schopt.
27. Your Wildest Dreams-The Moody Blues
In maart heb ik uitgelegd hoe mijn liefde voor The Moody Blues is ontstaan: De Top 100 Aller Tijden van 1986. Misschien dat het verhaal een andere wending had gekregen als The Moody Blues in de zomer van 1986 niet een nieuw album had uitgebracht. En als de single van dat album niet was opgepikt door de vaderlandse radio. Hoewel The Moody Blues een schreeuw uit het verleden is en het tien jaar geleden is dat de groep haar laatste Top 40-hit had, doet de groep in de late jaren tachtig nog goede zaken in Europa. Met name in Duitsland zijn ze dol op het geluid van The Moody Blues. In 1986 verschijnt de elpee 'The Other Side Of Life'. Een album dat wordt gedomineerd door synthesizers en dat bij vlagen heel krampachtig 'eigentijds' probeert te zijn. Toch is 'Your Wildest Dreams' een hele aardige single, misschien zelfs wel het beste nummer van de genoemde elpee. De AVRO kiest de plaat uit als RTV-Tip en zo sluit het op een vrijdagavond de aflevering van Toppop af. Ik zit natuurlijk op het puntje van mijn stoel. Eindelijk is The Moody Blues méér voor mij dan alleen maar 'Nights In White Satin', sinds het uiteengaan van Madness heb ik weer een groep van 'nu' waar ik 'fan' van kan zijn. Ik duik deze single op bij Jaarsma Jukeboxen aan de Parkstraat in Sneek. Hij haalt zijn muziekdozen vooral uit Duitsland, dus veel 'dichte modellen' uit de jaren zestig en heeft een voorraad van duizenden singles. Een walhalla voor de schlager-liefhebber! Deze 'Your Wildest Dreams' is zo'n single die uit een 'Duitse bak' komt.
28. This Is My House-The Moody Blues
Voor de illustratie dank ik... Soul-xotica! Ik heb in 2010 al eens een korte serie gedaan over deze 'vroege' singles en wilde toen ook over deze schrijven. Enige probleem was dat ik geen afbeelding van de fotohoes kon vinden. Die heb ik toen via een forum weten te bemachtigen. In 2014 is het opnieuw hetzelfde verhaal, hoewel momenteel een exemplaar op Ebay staat. Toch geeft hij 'mijn' afbeelding als eerste bij de zoekopdracht. Het is 1989. Een gewone Top 40-single kost zes-gulden-vijftig, een nieuwe single in de uitverkoop zit dan tussen de gulden en de vijf gulden (Gangway was 4,50 gulden). Voor tweedehands singles geldt: Alles is maximaal twee gulden, maar meestal kwartjes, behalve Elvis, The Shadows en The Beatles. Deze zijn hooguit drie gulden per stuk. Met de kennis van nu had je miljonair kunnen zijn met slechts een paar tientjes als investering. In de Nauwe Noorderhorne opent begin 1989 een tweede jukebox-winkel in Sneek: Twister. Die naam gaan we nog vaak tegenkomen in Het zilveren goud. Bij mijn eerste bezoek hou ik plots deze single in de handen. 'This Is My House' ken ik niet, de b-kant is 'Boulevard De La Madeleine' (verkeerd geschreven op het fotohoesje) en die heeft mijn buurvrouw voor mij opgenomen van de radio. De single moet vijf gulden kosten en dat is dus een niet bepaald reëel bedrag voor een 'oude plaat'. Ik geloof dat ik het besluit toch heb gemaakt binnen een uur en moet het de eerste jaren vooral onder de pet houden. Vijf gulden voor een oude plaat? Een koopje! Deze single met fotohoes is een paar jaar geleden voor honderd euro geveild!
29. Dizzy-Tommy Roe
Anno 2014 mag het lijken alsof ik naïef ben als beginnend verzamelaar, maar we mogen natuurlijk niet vergeten dat de technologie nog niet binnen handbereik ligt. Verzamelen in 1989 is net als recenseren in 1992. Internet met alle bijkomende websites als Youtube, Ebay, Popsike enzovoorts, het bestaat niet! Ik heb in 1989 absoluut geen besef van hoe 'zeldzaam' 'Dizzy' van Tommy Roe is en wat een origineel waard zou zijn. Ik vind de zes-en-een-kwartje voor deze 'nieuwe' heruitgave best genoeg totdat ik een jaar later het origineel tegenkom voor twee kwartjes. Dat ik inmiddels ook alweer een paar maal heb vervangen door betere exemplaren. De nummer 29 in mijn collectie is een Amerikaanse heruitgave op Roulette, uit de Golden Goodies-serie, en is als dusdanig in 1973 uitgebracht. Op de b-kant staat een ander Amerikaans hitje van Roe, het weinig memorabele 'Hooray For Hazel'.
30. Suddenly-Angry Anderson
Met name V&D in Sneek moet erg veel vertrouwen hebben gehad toen deze plaat uitkwam. En zo word ik op platenzoektochten in uitverkoopbakken om de haverklap kwaad aangekeken door iemand die zich Angry Anderson noemt: Een kale knikker in zwart leren jack met metalen studs. Ik moet bekennen dat ik de plaat toen helemaal heb gemist op de radio, maar in mei (een dag voor de verhuizing van mijn zus) gaan we met de buurtvereniging bowlen in Joure. Ik ben niet bij de jukebox weg te branden en deze speelt zomaar opeens 'Suddenly' van Angry Anderson. En dan blijkt die boze man opeens een soort Phil Collins te zijn. Ik vind het wel aardig in 1989 en zo koop ik de single voor twee gulden. De overige exemplaren staan drie jaar later nóg in de uitverkoopbak. Angry Anderson is in de jaren tachtig de leadzanger van de Australische hardrockformatie Rose Tattoo en hij heeft het mierzoete 'Suddenly' opgenomen ten behoeve van een soundtrack. Het is in een aantal landen nog een grote hit geworden, maar in Nederland is de Tipparade het maximale.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten