Hee, wacht eens even. Daar gaat iets verkeerd! Je hebt daar 'Week Spot' in de kop staan en dan de naam Bonny St.Claire. Dat kan niet... Dat moet een Raddraaier zijn of, misschien nog beter, een Haatdraaier. Je hebt gelijk, die kwal van een Brandsteder hoeft niet in de kop. Wat zeg je? Is Bonny St.Claire écht de Week Spot??? Neem maar even een advies aan van je volgers cq lezers: Zoek morgen eens je vriend in Kolderveen op. Juist! Die man in die lange witte jas. Bekend van tv. Hij heeft vast wel een paardenmiddel voor je, hoewel... het is Kolderveen en dus kan het ook een koeienmiddel worden? Nee nee nee en ik zit niet in de ontkenningsfase (zoals Bon zélf): Bonny is en blijft de Week Spot. In omringende landen vinden ze het niet meer dan logisch, het is een gedachte waar wij Nederlanders even aan moeten wennen. En de Week Spot kan daar alleen maar bij helpen. Het is een plaat die geen gelijke bijna niet kent: 'I Surrender' (1969).
Enne... dan nog wat. Is Bonny niet met 'ie'? Ik had het inderdaad bijna zó geschreven, maar 'I Surrender' komt uit de periode dat Bonny nog met 'y' werd gespeld. Vanaf haar samenwerking met Unit Gloria (en misschien ook al met 'I Won't Stand Between Them') wordt Bonny als Bonnie gespeld. Ze heeft haar naam wel mee. Bonje Cornelia Swart. Zullen we het ook nog even over die 'andere tune' hebben? 'One In A Million' van Maxine Brown is nog steeds onderweg in de post en dus moest ik maar een nieuwe Week Spot uitzoeken. Gezien volgende week nóg een single van Brown binnen komt die nóg meer kans maakt om Week Spot te worden, doen we deze week Bonny.
Ze wordt geboren in een schippersfamilie. Er wordt steeds gesproken van Peter & Zijn Rockets, maar het moet in 1966-67 zijn geweest dat Bonje, die vaker Cornelia wordt genoemd, op het podium terecht komt bij een optreden van Koelewijn. Ik schat zelf echter in dat dit ten tijde van 4PK is geweest. Koelewijn ziet wel wat in het meisje en regelt een auditie voor haar. Als ze daar 'It Takes Two' van Marvin Gaye & Kim Weston uit de mouw schudt, gaat Peter helemaal overstag. Buiten dat hij haar songschrijver en producer wordt, zijn de twee ook enige tijd in een romance verwikkeld.
In 1967 huurt Koelewijn een studio in België. De begeleidingsgroep is al een dag eerder gearriveerd, maar weet nog niets van het liedje af. Bonnie en Peter komen in Brabant in een zeer dichte mist te zitten en arriveren uren later in België. Dan is de studiotijd al begonnen en de band heeft geen tijd om te repeteren. Vandaar dat die eerste single 'onaf' klinkt: 'Tame Me Tiger' is een variant op 'Wild Thing' van The Troggs. De plaat wordt geen hit en is inmiddels een duur betaald collector's item. En dan vooral in het buitenland.
Haar eerstvolgende Nederlandse single verschijnt pas in 1969, 'Come Home', maar deze doet evenmin als 'Tame Me Tiger'. Toch zal het b-kantje jaren later een hele grote hit in de Mod-beweging worden. We hebben het dan over de allereerste uitgave van 'I Surrender'. Het is eveneens de b-kant van 'Don't Let Me Down', dat overigens niets met The Beatles van doen heeft. In 1974 verschijnt het op de b-kant van de Zweedse persing van 'Voulez-Vous'. Dat is de single zoals ik hem heb. In 1993 voor 8 kronen in een tweedehands boekwinkel in Denemarken gekocht. Je kreeg de guldenprijs als je het door drie deelde: dus 2 gulden en 67 cent. Reken zelf maar even uit wat dat in euro's is. Het hoesje heb ik 'geleend' van iemand die een taxatieprijs van 100 euro op zijn site heeft staan. Daar moest ik even op reageren, maar later kwam ik met hem tot de conclusie dat je dat nooit in Nederland voor de single zal krijgen. Maar de buitenlanders? Die zijn er dol op!
Ik moet bekennen dat ik de hele plaat tot twee weken geleden niet kende. Er dook echter een exemplaar zonder fotohoes op in de verzamelaarsgroep op Facebook. Honderd dollar. In vijf minuten was-ie verkocht! Van St.Claire's overige singles zijn 'Let Me Come Back Home Mama' en 'I Won't Stand Between Them', de singles met Unit Gloria zijn al minder. Overigens krijgt St.Claire in die tijd een relatie met Unit Gloria-muzikant Albert Hol en verbreekt ze in 1978 de samenwerking met Koelewijn. Over de rest van haar loopbaan wil ik het niet hebben, wat een soap! Maar op 'I Surrender' wil ik graag een glas uitbrengen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten