Blauwe Bak Top 40 2013/2: 21-30

30. Love Train-The O'Jays (US Philadelphia ZS7 3524, 1972)
In de top tien van vandaag zitten nog enkele restanten van de grote partij uit maart. Feit is dat ik in die maand mijn verzameling van The O'Jays flink heb aangevuld, met name met de singles tussen 'Back Stabbers' en 'Put Your Hands Together'. 'Shiftless Shady Jealous Kind Of People' was zo'n plaatje dat in de eerste Blauwe Bak Top 40 van dit jaar nét buiten de boot viel, maar in deze heb ik nog wel ruimte voor 'Love Train'. Ik heb het nummer ook in een 12"-remix, maar na vijf minuten geloof je het wel. Dan is deze single van precies de juiste lengte!

29. Faith And Understanding-The Magicians (UK Kent CITY 030, 2012)
'Double Cookin' van The Checkerboard Squares is één van de meest geliefde instrumentale werken in de Northern Soul. Zelf kan ik dat beamen, het is een instrumentaaltje waar ik niet snel genoeg van krijg. Hoewel de dansers vooral de voorkeur geven aan zo'n instrumentaal nummer, is deze van The Magicians voor de deejays juist weer een verademing. Oorspronkelijk is deze gezongen versie in 1966 opgenomen, met dien verschil dat de vocale versie 46 jaar op de plank blijft liggen. 'Double Cookin' breekt in de jaren zeventig door in Engeland. Vorig jaar is deze van The Magicians uitgebracht als onderdeel van de '100 Singles Club', een zeer gelimiteerde oplage die alleen wordt verstrekt als je lid bent van die club. En daar gaat een ferme ballotage aan vooraf. Eén lid heeft zijn exemplaar al verkocht en die moest duizend pond kosten. Nu heeft Kent de moeite genomen de plaat een officiële release te geven.

28. I Was Made To Love Her-Stevie Wonder (US Tamla T-54151, 1967)
De reeds genoemde collectie van maart bevatte nogal wat Stevie Wonder. Naast 'Yesterme Yesteryou Yesterday' en 'I Was Made To Love Her' was verder de Amerikaanse 'Master Blaster' van de partij. 'I Was Made To Love Her' had ik al, maar die Nederlandse persing is nauwelijks te draaien. Hij was dan ook vijftig cent bij de kringloopwinkel. Hoewel ik in mijn dj-en en radiomaken niets van het fenomeen mp3 moet hebben, zijn mijn spelertje en ik onafscheidelijk van elkaar bij buitenactiviteiten. Bij verschillende fiets- en wandeltochten werd ik de afgelopen maanden getrakteerd op 'I Was Made To Love Her', dat ik niet lang hoefde na te denken toen ik deze tegenkwam bij de inventarisatie van drie maanden singles kopen.

27. Midnight Blue-Wendy Alleyne (West-Indies WIRL W 508, 1976)
Eigenlijk staat deze zesentwintig plaatsen te laag. Minimaal! O, lieve mensen, wat hou ik veel van deze plaat. Tegelijk moet ik mijn hoofd erbij houden en mezelf in peperen dat de Blauwe Bak Top 40 vooral in het leven is geroepen om mijn Northern Soul-aankopen in kaart te brengen. Wendy Alleyne is allesbehalve Northern Soul. Deze zangeres komt van Barbados en de plaat ademt dezelfde tropische hitte uit. Compleet met schelle trompetjes en een grommend orgel. Het is een enorme verrassing voor mij om, pas veel later, te leren dat 'Midnight Blue' een Carole Bayer Sager-compositie is. Dit is je reinste 'lover's rock'.

26. You Made Me A Woman-Alfreda Brockington (US Phil-L.A. Of Soul 338, 1970)
De 'Northern Soul Jukebox' laat me begin 2012 een aantal malen 'Your Love Has Got Me Chained & Bound' horen. Hét plaatje dat Aretha Franklin is vergeten op te nemen. Ik ga een maand later op zoek, maar geen 'Chained & Bound'. Wél 'Spilt Milk', een Goldmine-uitgave van een paar jaar oud met een niet eerder uitgebracht nummer uit 1967. Deze behoort al ruim een jaar tot mijn persoonlijke favorieten. Ik kwam een paar weken geleden overigens toch nog 'Chained & Bound' tegen, maar de handelaar verstuurde alleen binnen de Verenigde Staten. De plaat was wel in een tragische staat, maar voor dertig dollar het meest binnen handbereik. Intussen won ik deze 'You Made Me A Woman'. Opnieuw is daar de gelijkenis met Franklin, nu in een 'deepie' die Aretha niet zou hebben misstaan. En, zoals een vriend terecht opmerkte, met een zeer eigenaardig label. Niet alleen verbindt het Philadelphia met Los Angeles, het beeldmerk is van een visgraat. Je zou het ook als 'fillee' kunnen uitspreken, Amerikaans voor (vis)filet.

25. Hey!!-Barbara Mercer (US Golden World GW-21, 1965)
In januari werd ik héél even ambitieus. Er zijn verschillende mooie labels in de Amerikaanse soul van de jaren zestig, maar het merendeel uit de Golden World-catalogus lijkt prima voor handen. Wat Golden World ook leuk maakt, is dat de arrangementen soms nét even knapper zijn dan die van stadsgenoot Tamla-Motown. En zo begint de collectie: The Debonaires, Pat Lewis, The Adorables en...? En toen was het eerst weer even afgelopen. Okay, ik had The Hollidays een paar keer voor weinig kunnen hebben, maar ik heb in de Golden World-catalogus inmiddels ook al een paar 'onmogelijke' plaatjes gevonden en dus laten we het er maar weer bij. Ik zal vast nog wel eens eentje kopen, als het zo uitkomt. Zoals deze van Barbara Mercer, klassieke Detroit-soul met normaal gesproken een iets hoger prijskaartje. In dit geval, net als bij Paula Durante, is er een stukje uit de inloopgroef. Bij Mercer moet gezegd worden dat bij 'Hey!!' de inloop daardoor erg kort is, de b-kant heeft nergens last van!

24. Trying To Make It-Lee & The Leopards (US Gordy GORDY 7002, 1962)
Er wordt vaak de vergissing begaan dat Tamla een 'overnight sensation' was. Niks is minder waar. De eerste twee Tamla-platen waren zulke flops dat Berry Gordy zich diep in de schulden had genesteld. De derde was cruciaal. Als dat weer een flop zou worden, zou Gordy terug gaan naar zijn baantje in de Ford-fabriek en had waarschijnlijk de rest van zijn leven gewerkt om de schulden af te betalen. Het werd echter wel een hit en buiten dat hij zijn schulden kon afbetalen, hield hij geld over voor een vierde en vijfde single. De rest is geschiedenis. In 1962 lopen de zaken zo goed dat Gordy een kleinere maatschappij kan oprichten: Gordy Records. De tweede plaat die uitkomt, is geen hit en dat is niet verwonderlijk. Het geluid van Lee & The Leopards is zwaar achterhaald, maar het is wel een uiterst maf plaatje. 'Trying To Make It' is het spektakelstuk en staat op de b-kant van 'Come Into My Palace'. Het is allemaal erg serieus, maar het zou niet hebben misstaan in het werk van Ruben & The Jets, Frank Zappa's parodie, of The Bonzo Dog Doo Dah Band.

23. Can't Get You Off Of My Mind-Larry Santos (NL Casablanca NG 726, 1975)
Santos is de hekkensluiter in de Northern Soul Top 500, de lijst samengesteld door ex-Wigan Casino-dj Kev Roberts. Dan is 'You Got Me Where You Want Me' de plaat waarom het draait. Santos is één van de artiesten die de vruchten plukt van de Northern Soul, zonder die beweging zou hij in 1975 wellicht nooit de kans hebben gekregen om een single te mogen opnemen. De a-kant daarvan, 'We Can't Hide It Anymore', heeft in de verste verten niets met met Northern Soul te maken, gewoon veel te sloom en niet interessant. Het b-kantje, andermaal een geval van Teddy Randazzo/Victoria Pike-magie, ia desondanks een favoriet geworden in mijn verzameling.

22. You Don't Know-The Devastating Affair (France Tamla Motown 2C 004-96027, 1974)
Zo denk je alles wel een beetje te weten en zo sta je oog-in-oog met een Tamla Motown-groep waar je nog nóóit van hebt gehoord. Hoor ik daar in dat basloopje 'Sex & Drugs & Rock & Roll' van Ian Dury & The Blockheads? Wat ook opmerkelijk mag heten, op de meeste plaatsen is het nummer vooral bekend in de instrumentale versie (die op deze Franse single op de b-kant staat). 'Remember where you heard it first'...

21. Look What You've Done To My Heart-Shirley & The Shirelles (Denmark Bell BLL 1049, 1969)
Ik heb het enthousiasme voor dit plaatje vooral te danken aan mijn Wolfman-collega Lee Madge, nota bene tijdens de kennismaking met Wolfman Radio in augustus. In Engeland doet het plaatje nogal gekke prijzen, maar 'good old' Marktplaats biedt me een exemplaar in fotohoes voor een tientje. Blijkt ook nog eens de gewilde Deense persing met 'unieke' fotohoes te zijn. Zo'n plaatje brengt bij ome Diskid in Zwolle al gauw zo'n slordige veertig euro op, als ik niet een paar tientjes eronder zit.