Het zal menigeen wel zijn opgevallen: Mei is een relatief rustige maand geweest voor mij voor wat betreft de singles-aankopen. De rem moest er ook wel even op, want, hoewel het voor mij binnen de perken bleef, groeide mijn collectie in februari en maart bijna explosief. Toen ik een week geleden eens ging tellen om erachter te komen of het de moeite zou lonen om volgende maand een Blauwe Bak Top 40 samen te stellen, kwam ik evengoed nog boven de veertig uit. Daartussen zitten ook plaatjes die in maart in de 'bubbling under' zijn blijven steken. Sinds een week hoef ik echter geen zorgen meer te maken over zo'n Top 40, die komt er gewoon en met enkele toppers in de lijst! Gisteren heb ik twee héle mooie singles gewonnen, maar vorige week stond even in het teken van de 'klassiekers'. Plaatjes die ik al heel lang kan waarderen, maar die ik tot op heden nog niet op vinyl had. Eén single laat nog even op zich wachten, zal morgen of woensdag wel binnen druppelen, maar dit is de voorlopige vangst van deze kersverse maand.
* Barbara Acklin- Love Makes A Woman (Brunswick, 1968)
'Am I The Same Girl' heb ik helemaal in de verkeerde volgorde leren kennen. Het begon voor mij in 1991 met de coverversie van Swing Out Sister, ontdekte toen dat er een instrumentale versie was ('Soulful Strut' van Young-Holt Unlimited), toen kwam Dusty en uiteindelijk ontdekte ik het oer-origineel van Barbara Acklin. Haar 'Just Ain't No Love' heeft mijn zomer van 2012 compleet gemaakt. 'Love Makes A Woman' is een persoonlijke favoriet van mijn Wolfman-collega Lee Madge en hij heeft het enthousiasme bij mij overgebracht, alleen... ik ging maar niet op zoek naar de single. Tot twee weken geleden. Ik heb nog getwijfeld om een Eric-heruitgave te kopen met 'Soulful Strut' op de b-kant, maar ben toch gezwicht voor het aanbod van mijn Franse vriend Polo. Ik ben zwaar onder de indruk! Waar 'Just Ain't No Love' ergens afgesleten klinkt, daar blijft deze 'Love Makes A Woman' zuiver en dat voor een heel aardig prijsje!
* Yvonne Baker- You Didn't Say A Word (Cameo Parkway, 1966)
De naam Outta Sight valt regelmatig. Outta Sight is een 're-issue'-label van Northern Soul, rhythm & blues en Modern Soul. Iedere maand voorzien ze ons van drie splinternieuwe singles. Ergens zijn ze gelimiteerd, maar de praktijk wijst uit dat een Outta Sight ongeveer drie jaar beschikbaar blijft. Een van de projecten waarop Outta Sight zich heeft gestort, is het beschikbaar stellen van gezochte Cameo Parkway-kantjes. Daartoe behoort ook Yvonne Baker. Deze zangeres kennen we het beste als de frontvrouw van The Sensations en hun hit 'Let Me In'. In de midden jaren zestig wordt The Sensations zelfs met haar naam geafficheerd, maar dat maakt weinig indruk. Als ze in 1966 solo gaat, zet dat aanvankelijk nog geen zoden aan de dijk, totdat omstreeks 1974 'You Didn't Say A Word' in de Britse Northern Soul-scene wordt ontdekt. Het is sindsdien één van de meest gedraaide Northern Soul-platen aller tijden! Het waarom is niet moeilijk te zien. Dit is een brok pure klasse en die moest nog altijd eens in mijn bakken komen te staan. Waarvan akte.
* Lee Dorsey- Ride Your Pony (Old Gold, 1965)
Deze aankoop was vorige week voor mij de aanleiding om een standbeeld op te richten voor Lee Dorsey. Een zogenaamde 'double hit'. De Old Gold-serie is omstreeks 1979 begonnen en was in die jaren een heuse 'platenclub' zoals Outta Sight dat nu is, met dien verschil dat Old Gold gespecialiseerd is in hitsingles. Het mag dan geen origineel zijn, de vinylkwaliteit van Old Gold is uitmuntend en dat verklaart waarom ik deze heb gekocht en niet een Amerikaanse Flashback. Op de andere zijde staat Dorsey's hitsucces uit 1966: 'Working In A Coalmine'.
* Etta James- I Got You Babe (Cadet, 1968)
Ik had me al eens eerder aan deze single vergaapt, hij stond al een tijdje te koop bij Polo, maar hakte vorige week de knoop door. Inderdaad, het is 'I Got You Babe' van Sonny & Cher, maar dan helemaal in Etta James' stijl. Een 'killer version', zoals Polo het beschrijft en daar is geen woord Frans bij (ondanks het feit dat Polo uit Lyon komt). Ik vrees dat deze heel binnenkort Week Spot gaat worden...
* Bettye Swann- I Want Sunday Back Again (Go Ahead, 2012)
De andere kant van deze single is de Week Spot van deze week, dus die behandelen we morgen uitgebreid.
* Carla Thomas- B-A-B-Y (Atlantic, 1966)
Het was een paar weken geleden bij de samenstelling van de 'baby-themed Do The 45' dat ik ontdekte dat ik nog steeds niet deze van Carla Thomas had. Vorige week ben ik gaan zoeken en... dat valt nog niet mee! Ik dacht dat 'B-A-B-Y' zo'n hit was geweest dat je hem op iedere straathoek kon krijgen. Wel worden er enkele heruitgaven aangeboden, maar na lang speuren vind ik dit exemplaar bij een Engelsman. De originele Engelse persing uit 1966, geen geluidsclipje, maar zal niet smetteloos zijn. Soms moet je gewoon even gokken, met 'We Got Togetherness' van The Jewels is dat bijvoorbeeld heel goed uit gevallen, dus datzelfde hoop ik hier ook. Deze plaat is nog onderweg in de post. Hij is woensdag op de bus gegaan in Engeland, dus die zal morgen wel op mijn mat vallen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten