eentje is genoeg!

Net terug van een avondje draaien in De Buze. Ervaring van eerdere lanparty's heeft me geleerd dat er vanachter de computers weinig respons komt op het gedraaide en dat ik dus alle vrijheid heb om te doen waar ik zin in heb. Vanavond had ik eigenlijk meer zin aan slapen, maar afspraak is afspraak en dus zochten we een koffer elpees bij elkaar en de drie 'blauwe bakken'. De JB-draaitafels zijn zo goed als op, maar ik koop over een paar weken nieuwe exemplaren en dus heb ik vanavond de Numark PT01 gebruikt als tweede platenspeler naast de Technics van De Buze. Overgangen? Ik heb de koptelefoon niet gebruikt, maar zelfs als ik mijn best deed, ging het nog steeds niet goed. Nee, deze lanparty vergeten we het liefst zo snel mogelijk. We maken ons nu op voor het optreden met The Beatles-tributeband The Bottles op 24 maart. En maar te hopen dat mijn jongste 'kindje' 'Do The 45' een succesje wordt. Later meer daarover?

In december heb ik de Blauwe Bak Top 40 gedaan, toen een overzicht van platen die ik in 2011 had gekocht. Voor de aardigheid een telling gedaan en wat blijkt? Ik heb in 2012 nu alleen al 40 platen gekocht (een paar die onderweg zijn erbij gerekend) en denk erover na om eind maart maar weer zo'n Blauwe Bak Top 40 te doen. In december stond 'You Hit Me' van Alice Clark bovenaan, een plaat die nog steeds hoge ogen gooit in mijn set. Wisten jullie dat dit een prachtige brug is naar de artieste die we vandaag in de schijnwerpers zetten?

Heden, op 20 december 1939, is onze dochter Agatha Nathalia Weston geboren. We noemen haar Kim. Ja, creativiteit kan de Weston's niet ontzegd worden! Weston heeft de prachtige leeftijd van 21 als ze haar eerste plaatje opneemt voor Motown. Dat is geen groot succes, evenals de opvolgers. 'Take Me In Your Arms (Rock Me A Little While)' komt nog het dichtst in de buurt, bereikt een vierde plaats in de R&B-lijst, maar stelt teleur in de Billboard. Dat nummer kennen we het best in de uitvoering van The Doobie Brothers, hoewel de gebroeders Isley ook al hun uitvoering hadden opgenomen. Eind 1966 neemt Weston een speciaal voor haar geschreven lied op: 'You Hit Me (Right Where It Hurts Me)'. Hoewel die opname vaak wordt genoemd, heeft niemand hem ooit gehoord. Het is destijds niet uitgebracht, mede omdat Weston haar werkgevers al had laten weten rond te kijken naar een ander platencontract. De songschrijvers vertrekken met de compositie onder de arm naar Warner Brothers, waar Alice Clark in 1969 haar uitvoering van 'You Hit Me' opneemt. Dat is evenmin een succes. Eind 1966 wordt Weston voor een tweede maal gekoppeld aan Marvin Gaye, ditmaal voor 'It Takes Two'. Eindelijk is daar het succes dat ze zo verdiend had, ook al doet de plaat meer eer aan Marvin Gaye. Althans in de ogen van Motown. Omdat Weston op het punt staat het label vaarwel te zwaaien, zoekt Motown Tammi Terrell uit als 'partner' voor Marvin Gaye. Die combinatie zal nog veel meer centjes in het laatje brengen tot Terrell's plotselinge en veel te vroege dood. Het was wel zo netjes geweest als Motown ook Weston had laten delen in haar successen, na de breuk klaagt ze Berry Gordy en zijn companen aan voor niet-uitbetaalde royalties.

In 1967 maakt Weston de overstap van Motown naar MGM, gevolgd door haar partner Mickey Stevenson. Stevenson was A&R-manager geweest en had Smokey in 1963 geïnspireerd tot 'Mickey's Monkey'. 'I Got What You Need' is de eerste vrucht van de samenwerking met MGM, een lekker uitbundig nummer met nog heel veel Motown-invloeden. Toch doen de promotiemensen bij MGM te weinig voor haar, waardoor haar platen genadeloos floppen. Ik kocht deze single in de bovenstaande Amerikaanse fotohoes van een Engelse dealer. De b-kant is mid-tempo, maar wel een ontzettend mooi nummer, jammer dat mijn exemplaar 'out-of-center' is geperst. In het vlotte 'I Got What You Need' valt dat gelukkig minder op, maar de flip jengelt enorm. Ze maakt diverse albums voor MGM en Stax/Volt, waaronder een duetten-album met Johnny Nash, maar als ze het muziekcircus even beu is, vertrekt ze tijdelijk naar Israël. Pas in de jaren tachtig duikt ze opnieuw op, nu in een 'showcase' van ex-Motown-zangeressen Mary Wilson, Martha Reeves en Brenda Holloway. Ze tekent in 1990 bij Motorcity Records, het label van de Britse Motown-kenner (tevens een grote naam uit de northern soul-beweging) Ian Levine. Eén van de eerste dingen die ze voor hem opneemt, is een nieuwe versie van 'You Hit Me'. Dit komt eveneens op het album 'Investigate' (1990), dat naast nieuwe composities ook nieuwe opnames van haar oude werk bevat. In 1992 doet ze een poging tot een tweede album, de nummers hiervan verschijnen allen in 1996 op de compilatie 'The Very Best Of The Motorcity Recordings', maar het album zélf aanschouwt nimmer het daglicht.

Weston doet niet aan pensionering: Op haar 72e maakt ze zo nu en dan nog een rondritje als zangeres, maar presenteert ze ook een radioprogramma in haar geboortestad Detroit. Zelf heeft ze me perplex doen staan de afgelopen anderhalve week. Hoe kan het bestaan dat het uitstekende 'I Got What You Need' in bijna 45 jaar tijd nog nimmer de aandacht heeft gekregen die het zo verdiend. Ik schreef een tijdje geleden over Frank Wilson en de status die hij heeft, eigenlijk zou dit plaatje een tiende van die eer verdienen. We gaan ons best doen!