Blauwe Bak Top 40 2012/1: Top 10

Eigenlijk werken deze series niet op Soul-xotica, maar ik ben toch erg tevreden dat het nog steeds wordt gelezen. Neem nu 'De Monstertocht' van ruim een jaar geleden: De opmaat ertoe is belachelijk vaak gelezen. Ik had toen een foto van De Karre gebruikt, waarschijnlijk dat die bovenaan is komen te staan op Google, anders kan ik het niet verklaren. Jullie zijn met me 'mee gefietst' tot York op de terugweg en toen...? Wat ik toen niet realiseerde, maar wat ik sindskort kan zien, is dat er toen massaal is afgehaakt. De laatste stukjes Monstertocht heb ik dus voor de kat z'n viool zitten schrijven. Soms is het goed om niet de exacte kijkcijfers te kennen... Het bericht van donderdag is nu al heel vaak aangeklikt, zal ook een Google-dingetje zijn denk ik. Het wordt afwachten wat het vandaag wordt: De top tien. De ontknoping van drie maanden noest northern soul-plaatjes stropen op Ebay en bij rarenorthernsoul. Doe de veiligheidsriemen maar vast, want dit gaat een dollemansrit worden met tien adrenaline-stampers.

10 All Of A Sudden-Jeanette Williams (Back Beat 568, 1966)
Ik kreeg een paar weken geleden een beetje een merkwaardige email van degene waarvan ik deze Jeanette Williams had gekocht. Hij had nóg een exemplaar in de aanbieding. Of ik iemand kende? Als snel kwam de discussie over bootlegs op gang. Hij was er zeker van dat het exemplaar dat hij nu te koop aanbood een bootleg uit de jaren zeventig moest zijn. De singles die op Youtube worden getoond hebben een afwijkend lettertype en zijn naar alle waarschijnlijkheid ook bootlegs. Maar MIJN exemplaar? De handelaar kon er moeilijk iets over zeggen. Het lettertype behoort toe aan het origineel, maar hijzelf had in de afgelopen vijftien jaar geen origineel meer gezien en kon deze dus niet toetsen. Hoe meer ik erover lees, hoe meer ik begin te geloven dat mijn single een zeer gezochte 'original' is. De vrijdagmiddag dat de kringloopwinkel mijn koelkast kwam bezorgen en ik, ter voorbereiding op een koude middag in een onverwarmde Julianastraat, brood en koekjes had gehaald bij de C1000, drong Jeanette Williams voor het eerst mijn oor binnen. Twee weken later won ik de single op Ebay.

9 You're Gonna Make Me Love You-Sandi Sheldon (Okeh OSV 031, 1967, re-issue: 2011)
In 1995, ten tijde van het debuut van G. Love & The Special Sauce, maakte het Okeh-label een comeback. Er werd toen door Sony verteld dat het een blueslabel was dat in 1928 was opgericht en lange tijd in onbruik was geraakt. Eigenlijk staat Okeh vooral hoog aangeschreven bij mods en northern soul-verzamelaars. Het Okeh-label heeft een soortgelijke status als Ric-Tic. Niet alle 'releases' zijn even goed of geschikt, maar ze kunnen altijd rekenen op een stevige prijs op verzamelbeurzen. Gelukkig voor ons armetierige deejays, worden enkele Okeh-klassiekers opnieuw in het vinyl geperst en tegen een fractie van de originele prijs aangeboden. Zo kwam in januari deze 'kneiter' van Sandi Sheldon bij me wonen. Ik durf mijn hand in het vuur te steken dat dit één van de allerbeste Okeh-singles ooit is!

8 Spilt Milk-Alfreda Brockington (Goldmine Soul Supply P4081, 2011)
Om een vreemde reden is deze plaat nooit officieel uitgebracht en is het bij deze Goldmine-promo gebleven. We horen op dit schijfje vinyl twee plaatjes die nooit verder zijn gekomen dan proefpersingen. Vooral bij 'Nicer Girl' van The Assassins, op de andere zijde, is dat even flink schrikken: Koop je een splinternieuwe single, begint die opeens luid te knetteren. Ofwel, er is niks aan het geluid gedaan, je hoort gewoon twee originele acetaten. 'Spilt Milk' was in 1967 het debuut van Alfreda Brockington, maar om een vreemde reden kwam hij toen niet uit. Het nummer werd, volgens enkele bronnen, tegelijk gecovered door een damesgroepje en ook hun uitvoering zag nooit het daglicht. Het bekendste nummer van Brockington is 'Chained And Bound' uit 1968 en de overeenkomsten met Aretha Franklin zijn evident, hoewel Alfreda's begeleiders ietsje meer pit hebben.

7 I'll Be There-The Gems (Tru-Glo-Town TGT 7005, 1966, re-issue: 197?)
Nijeveen is op alle manieren erg verbonden met deze Top 40, The Gems heeft te maken met een zondagmiddag. Ik moest hoognodig de brievenbus controleren in Nijeveen en had besloten een wandelingetje te maken. Het oorspronkelijke idee was om via Nijeveen naar Meppel te lopen en dan met de trein terug. Eenmaal in Nijeveen vond ik het zo lekker gaan, dat ik terug ben gelopen. Beide keren niet de kortste weg en dus goed voor zo'n 25 kilometer totaal! Tussen De Klosse en Kolderveen (het bestaat echt!) hoor ik opeens een orgeltje en een moordend tempo. Na het aanstekelijke refrein valt me ook meteen op dat de drummer even flink in de fout gaat. Bij thuiskomst, zo gaat dat, meteen op Ebay zoeken en een paar dagen later hebben we die ook 'in the pocket'!

6 Don't Pretend-The Belles (Goldmine Soul Supply GS 210, 1971?, re-issue: 1998)
Het jaar 1971 heb ik uit de Rare Record Price Guide gehaald, toen verscheen deze single in Engeland op het President-label, maar zelf vermoed ik dat-ie een stukje ouder is. Dat 'no-no-no-no-no-oh-no-baby' komt de dame echt uit de tenen. Er is helaas weinig te vinden over The Belles, maar zou die leadzangeres niet Alice Clarke zijn? Die in de vorige Blauwe Bak Top 40 op 1 stond met 'You Hit Me'? Ik hoor deze plaat nu al zes weken minimaal eens per dag en hij gaat nóóit vervelen. Geldt eigenlijk voor deze hele top tien.

5 This Time I'm Loving You-Venicia Wilson (Goldmine Sevens GS 056, 2000, re-issue: 200?)
Dit mopje van Ian Levine heeft onlangs nog aandacht gekregen hier op Soul-xotica, lees dus voor het volledige verhaal 'er in geluisd'.

4 Please Forgive Me-The Du Ettes (One-der-ful 3085, 1965)
'The best dancer for my money', schrijft een uploader op Youtube over deze plaat. Ik ben het helemaal met hem eens! Deze plaat swingt niet een beetje, alles beweegt aan deze plaat. Zélfs de platenspeler staat te dansen op tafel! In mp3-vorm is die een beetje verwaterd, maar die handklapjes zijn dodelijk wanneer je deze op een stevig volume afspeelt via de hoofdtelefoon!

3 Stop & Get A Hold Of Myself-Gladys Knight & The Pips (Tamla Motown TMG 500, 1965, re-issue: 2011)
'Oeh-Oeh-Ah-Ah'. Snel keek ik op de display. Gladys Knight & The Pips. Ja, zo'n vermoeden had ik al. Van alle Motown-zangeressen heeft Gladys zo'n opvallende eigen stijl, die herken je uit duizenden. De eerste zoektochten zijn weinig hoopvol. De plaat is in 1965 verschenen en behoorlijk zeldzaam. Totdat ik deze fijne, hagelnieuwe, bootleg tegen kom. Sindsdien is deze van Gladys dé smaakmaker van mijn set!

2 I Got What You Need-Kim Weston (MGM K-13720, 1967)
Alles jaagt aan dit nummer! Fantastisch werk van Weston, misschien (zeker?) wel het allerbeste wat Weston ooit in het vinyl heeft geperst!

1 I Don't Want To Talk About It-Nancy Ames (Epic 5-10056, 1966, re-issue: 1977)
Twee-minuut-nog-een-beetje. En dan heb je de neiging om hem weer opnieuw op te zetten. En nog een keer. Maar dan hou je jezelf in bedwang en stopt hem terug in het hoesje en kijkt al stiekem uit naar de volgende keer dat je hem mag draaien. Hoe raar kan northern soul zijn? Nancy Ames is van oorsprong een folkzangeres en dit plaatje werd in 1966 ook als dusdanig opgenomen. Wat een soul! En wat is die drummer lekker 'over the top' na ieder refrein. Oordeel zelf...

Uit veiligheid voor mijn schrijfsels zet ik hem niet in het bericht zélf, maar verschijnt straks onder 'reacties' een link naar mijn Youtube-kanaal en de Blauwe Bak Top 40 2012/1 in videovorm. Alleen Thelma Houston ontbreekt en van Sharon Tandy heb ik bij gebrek aan beter de b-kant gepakt. Morgen gaan we de goden verzoeken in de Schijf van 5 en zowel maandag als dinsdag is er reden tot feestjes!