ernstig geval van recenzeuren

En toen waren we twee jaar oud! Bijna zindelijk, de kinderziektes zijn overleefd en we gaan met frisse moed er weer een jaar stevig tegen aan! Allereerst wil ik dan broer Jelte van harte welkom heten als geregistreerd volger, hoewel hij al ruim een jaar een vaste bezoeker is. Ik had eerder beloofd dat hier morgen een 'recent gezeurd' zou verschijnen, maar ik had Siena Root fout ingeschat. Ik meende te begrijpen dat het moddervette zompige seventies-rock zou zijn, datgene waar ik altijd wel voor te porren ben. Het blijkt nu echter meer progrock te zijn en dat vind ik ietsje minder, bovendien meldt Frater Finantia dat ik mijn geld momenteel even op andere gebieden moet inzetten. In plaats daarvan ga ik morgenavond plaatjes draaien bij de Lanparty in De Buze en voor het eerst in jaren de rol van barkeeper spelen. Vandaag een reproductie van een vroege recensie, gepubliceerd op dinsdag 31 maart 1992 in het Sneeker Nieuwsblad. Wat opvalt, is de bescheiden lengte van de recensie. Hij is nogal kritiekloos. Nu ben ik sowieso altijd al erg gecharmeerd geweest van Ernst Langhout, aaar deze beoordeling is wel erg gezapig. Toch las ik een paar maanden geleden een recensie in de Opregte Steenwijker Courant die dezelfde toon droeg. Ik zou in de loop der jaren wel ietsje gedurfder worden. Kan ik nog melden dat het larie is dat Tiedo Groeneveld een 'ex-collega' van Langhout zou zijn. Ik dacht toendertijd dat de eerste eveneens bij The Visitor had gespeeld, maar dat is niet waar. Doe de veiligheidsgordels stevig vast en bereidt u voor op een diepe duik in het verleden!


Ernst Langhout rasechte entertainer in Bolwerk

SNEEK • Ooit een concert meegemaakt met drie voorprogramma's en een aantal hoofdacts, allemaal verzorgd door dezelfde persoon? De 150 bevoorrechte bezoekers van Het Bolwerk afgelopen zaterdag wel. Deze mochten genieten van een twee uren durend live spektakel van de Gauwster folkzanger Ernst Langhout. Hij bracht voornamelijk nummers van zijn nieuwe CD in spé, maar ook oude nummers kwamen aan bod.

Ernst Langhout meldde vooraf dat hij wel nummers zou zingen van de CD. "The Eye Of The Cyclone" maar dat de CD zelf nog niet klaar is. Hij begon solo met als gebruikelijk een Bob Dylan compositie als openingsnummer. Na een aantal akoestische nummers was het eerste voorprogramma afgelopen en kwam oud-collega Tiedo Groeneveld hem assisteren. Op deze manier kwamen er nog enkele muzikanten, en werd The Hones compleet. De eerste helft van het optreden bestond louter uit akoestische nummer maar later beukten Ernst Langhout & The Hones er stevig op los. Bob Dylan is duidelijk de inspiratiebron van Langhout gezien het aantal covers en de nauw verwante stijl. "All along the watchtower" wordt in de Dylan-versie gebracht, maar de gitarist verraadde toch ook de aanwezigheid van Jimi Hendrix invloeden. Verder bracht Ernst Langhout ook eigen protestsongs. "Tears in the snow" is een verslag van wat hij in Rusland meemaakte, en gaat over de ellende die het land teistert. Ernst Langhout is wat het publiek wilde: muziek. Reden voor hem om tot twee keer toe terug te keren op het podium om nog een paar nummers te spelen. De eerste keer werd geopend met een natuurgetrouwe copie van Neil Young's "Heart Of Gold". Toch kwam de cover van de Stones-klassieker "Ruby Tuesday" anders, maar niet minder, uit de verf. Ook deden zijn nieuwe composities, zoals het titelnummer van zijn nieuwe album het niet slecht. Verder kon er zaterdag kennisgemaakt worden met de uiteenlopende folk-stijlen. Van een Dylan-achtige protestsong tot een swingende traditional. Dit kwam allemaal van een man die serieuze liedjes met een komische omlijsting weet te combineren. Kortom: Een rasechte entertainer.

Gerrit Louwsma - Sneeker Nieuwsblad - 31 maart 1992

(Met dank aan www.ernstlanghout.nl voor het 'lenen' van deze recensie)