Doorgaans bewaren artiesten en bekende persoonlijkheden enige afstand op Facebook. Een directe vriendschap als met Marissa Nadler is dan ook beslist uniek geweest. Veel artiesten houden er een algemene pagina op na die je 'leuk' mag vinden. Doordat ik een paar vriendschappen met Radio 2-medewerkers heb ik al de mogelijkheid gehad om vrienden te worden met de halve KRO. Peter Van Bruggen, die ik beschouw als een soort van held, heeft mijn vriendschapsverzoek nimmer beantwoord. Iedereen kan, naar het schijnt, vriend worden van Frits Spits, maar daar heb ik voor bedankt. Enkele deejays lijken er een sport van te maken wie de meeste 'vrienden' kan krijgen. Ik ben twee weken 'bevriend' geweest met Rob Stenders, maar ik zag het toch niet zitten om 1 van de 2000+ te zijn.
Dan verschijnt opeens onder het kopje 'mensen die je waarschijnlijk kent' een erg bekende naam: Rod Argent. We hebben al een paar gezamenlijke vrienden, ontdek ik alras. Zélf twijfel ik nog even en kijk op zijn profiel. Het schijnt dat Rod regelmatig 'proefbalonnetjes' los laat op zijn Facebook, maar ik ben nu ook weer niet zo'n fan van mans' werk dat ik een 'vriendschap' aan ga. Het is echter één van de zeer weinige artiesten die ik heb gezien die op deze manier, in eigen persoon, zijn Facebook-account runt. Voor veel mensen begint de uiterlijke aftakeling naarmate ze ouder worden, maar bij Rod Argent is het precies andersom. Niet dat hij nu meteen als een jonge god oogt, maar hij was vroeger een zombie. Argent was in 1964 mede-oprichter van The Zombies, een popgroep uit het Britse Athens. De groep zal 'thuis' echter nooit veel betekenen, het meeste succes wordt gescoord aan de overzijde van de oceaan. In Amerika zijn 'She's Not There' en 'Tell Her No' grote hits en de band neemt zelfs elpees op die in Engeland niet eens leverbaar zijn. 'Odessey And Oracle' is dat wel, maar de zwanenzang van The Zombies blijft in eerste instantie onopgemerkt. Het is laat 1968 als de verschillende groepsleden elk met iets anders bezig zijn. Colin Blunstone studeert nog maar eens 'She's Not There' in, alvorens deze in een 'psychedelisch' jasje op te nemen met Mike Hurst als Neil MacArthur. Rod Argent, toetsenist en belangrijkste schrijver voor The Zombies, neemt een vijftal demo's op met een nieuwe formatie. Mac MacLeod is als bassist te horen op die banden, maar hij zal nimmer officieel deel gaan uitmaken van de groep.
,,Ik wil niet arrogant klinken, maar ik probeer om perfecte muziek te maken", zegt Rod Argent in 1970 in een interview. Zijn debuutalbum als Argent is dan pas uitgekomen, eind 1969, en zit ergens nog wel dicht in de buurt van The Zombies, hoewel de jazzy invloeden meer en meer de overhand krijgen. 'Schoolgirl' blijft als single onopgemerkt in zowel Engeland als de Verenigde Staten, maar woont in Nederland even in de Tipparade. Voor het hoesje hoefde ik ditmaal niet Google te raadplegen, want de single stond eind vorig jaar op nummer 1 in de Schijf van 5 over 'school'. Het is in 1992 de allerlaatste single die ik bij Sunrise uit de vijf gulden-bak haal. In april volgen nog twee van een gulden en dan sluit de zaak de deuren. Het grote succes voor Argent volgt in vroeg 1972. 'Hold Your Head Up' haalt in Engeland in een korte single-versie de top 10 en ook het album 'All Together Now' gooit hoge ogen. In Engeland is de opvolger 'Tragedy' een bescheiden succes, maar met 'God Gave Rock'N'Roll To You' slaat de groep nog eenmaal toe aan beide kanten van de oceaan. 'God' en 'Hold Your Head Up' kccht ik onlangs (in 1992) nog op een single in Leeuwarden. 'God Gave Rock'N'Roll To You' stond toen net weer in de belangstelling dankzij een succesvolle cover van Kiss.
Als Russ Ballard in 1974 de groep verlaat, lijkt dat op het eerste gezicht een drama te worden. Ballard heeft namelijk een aantal bekende nummers van Argent geschreven. Met vervangers John Verity en John Grimaldi slaat Argent een andere weg in. Het geluid wordt progressiever en het resulteert in twee langspelers in een zeer korte tijd. Bovendien neemt de groep een film op, maar die zal nimmer het witte doek halen. In 1977 valt het doek voor de band Argent, maar Rod Argent herrijst in 1980 met het album 'Phoenix'. De successen liggen dan al lang achter hem, maar hij kan rekenen op een loyale groep fans. Na de eeuwwisseling gaat hij weer toeren met Colin Blunstone als The Zombies, maar hoewel geen avond compleet is zonder 'She's Not There' en 'Time Of The Season', is deze formatie niet zo'n wanstaltig 'back-to-the-sixties'-spektakel, maar nemen de heren onder de oude naam nieuw repertoire op die de kwaliteitsstandaard van het oude werk benaderd.
Snel weer terug naar de dozen en de zakken... Het gaat gebeuren! Ik ga morgen de eerste helft verhuizen en hoop stiekem dit weekend zelf ook nog over te gaan. Ik hou jullie op de hoogte!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten