Amerika heeft 9/11, ik heb bijna een jaar 20092009. Voor beide een keerpunt in de historie. Het verhaal 20092009 volgt binnenkort. Omdat ik in de twee maanden erna, onder invloed van een 'lichte' hersenschudding, als een gek cd's heb gekocht, ga ik nu iedere week een schijfje behandelen. De hersenschudding top tien of daaromtrent. Feit is dat ik een aantal cd's 'vergeten' ben, niet meer weet waarom ik ze gekocht heb of die tijdelijk met hersenschudding extra lekker smaakten.
Air heeft een halfjaar rondgezworven op mijn tafeltje. Ik zag de bandnaam aan voor een dvd en bovendien... ik had toch geen cd van Air? Het hoesje lag onder mijn bed. Ik vond beide daags voor de vakantie. De eerste zaterdagavond van de rit, in Oldebroek, leg ik de schijf in de discman en beleef een déja vù. Ik heb hem indertijd héél vaak gedraaid. Met een reden.
Hoewel 'Moon Safari' onrecht wordt aangedaan als het betiteld wordt als 'behang', kent het album geen scherpe kanten. Alles is zacht, mooi en lief, zonder dat het een bak stroop is. Juist wat mijn hersens nodig had op dat moment.
'All I Need' was ik vergeten. Ik had daar vorig jaar ook al over verbaasd. Nooit geweten dat het Air was, altijd gedacht dat het 'gewoon' een zangeres was. Wel glimlach ik opnieuw bij het hijgerige Frangels van het meiske. Dan is er natuurlijk ook nog dat autobiografische nummer... 'Sexy Boy'...
'Kelly Watch The Stars' leerde ik in Engeland kennen. Ik was enerzijds verrukt om 'een nieuw geluid' te horen, hoewel ik qua Franse electronica-duo's de voorkeur gaf aan de gortdroge retrodisco van Daft Punk. Daarbij vergeleken is Air voor 'zweefteefjes' (dank, Roelien, voor het mooie woord!).
Na tientallen kilometers op de pedalen blijkt de cd opnieuw een uitkomst. Air is het equivalent voor kabbelende beekjes (waar ik altijd van naar de wc moet) en Staatsbosbeheer-soundtracks. En ik heb niet eens dat verfoeide 'lounge' gebruikt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten