Deventer - Steenwijk (ca. 85 kilometer)
De Hanzeroute loopt van Millingen via Zwolle naar Kampen. Ik heb al zitten denken om hem bij Zwolle af te breken. Via Kampen kan ik niet binnen een dag doen en de weerberichten voor het weekend zijn weinig hoopvol. Bovendien verlang ik na twee weken wel weer naar mijn zachte bed, constant warme douche en muziek van vinyl. Rond half elf steek ik de IJssel over. Boven verwachting hoef ik niet Deventer in. Ik blijf de rechteroever volgen en mag dan het bos in. In tegenstelling tot plaatsen waar het de hele dag grauw was, drink ik in Diepenveen koffie op een zonovergoten terras. Ik krijg bijval van een echtpaar dat ook de Hanzeroute fietst. Op het terras zijn ze erg hartelijk, toch gun ik ze een behoorlijke voorsprong.
Na Olst kom ik ze weer tegen. Ze kunnen geen bordje vinden. Bij geen bordje rechtdoor of de meest logische richting, weet ik na twee weken LF-en. Ik haal ze in, maar voel me opgejaagd. Ze mogen me passeren. Ik neem alle tijd om een peuk te roken. Bij Wijhe staan ze opnieuw. Nu doe ik boodschappen en lunch uitgebreid op een bankje. Daarna kom ik ze niet meer tegen...
Bij Olst is het besluit gevallen, ik ga in Zwolle van de route. Desondanks zal ik de fietstocht in stijl afsluiten. Ik heb al een plan gemaakt. Na Olst volgt veel niemandsland met de IJsselcentrale (zie foto) als baken. Als ik om dit industriële monument fiets, begint het te regenen. Hoe gepast, vlak voordat ik de Hanzeroute ga verlaten. Ik ga de NAP op, nu in tegengestelde richting, dus door Zwolle. Na twaalf veerponten wil ik nog eenmaal over met de mooiste: Die bij Haerst. Via Genne en Holten eindig ik de NAP bij molen 'De Zwaluw' in Hasselt.
Net als vorig jaar besluit ik de vakantie met ijsthee op het terras van café De Zon in Hasselt. Dan ga ik rechttoe rechtaan naar huis. Het regent bij vlagen erg hard, maar het doet me niets. Ik ben bijna thuis! Om kwart over zeven draai ik de sleutel in het slot.
De missie is geslaagd. Voor het eerst uit-en-thuis met de fiets. Ruim duizend kilometer in twee weken. Al met al prachtig fietsweer. De ernstige buien zijn op een hand te tellen. Ik wil op deze plaats vooral mijn fiets eren. Hoewel het hem een tandwiel heeft gekost, géén lekke banden of ander malleur! Hulde! En ik heb een onvergetelijke vakantie gehad. Morgen mag ik het dan eindelijk weer over muziek hebben!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten