Steenwijk - Oldebroek (ca. 75 km).
Slapen voor de vakantie is luxe bij mij. Meestal schiet de adrenaline door mijn lijf en doet me na een uur met een schok wakker worden. Deze nacht draai ik een uurtje. Daarna is het definitieve inpakken van de tassen. Ik lijk het te verleren. Ook nu verdeel ik weer 'hardware' over rugzak en tas achterop, terwijl dat niet op mijn rug mag bungelen. Even na achten ben ik dan helemaal klaar en vertrek naar Nijeveen om daar de LF9 op te pikken.
Even voor Meppel bemerk ik mijn inpakfout. Mijn linkerarm en schouder beginnen te tintelen. Ik wil met links de richting aangeven, maar krijg mijn arm niet meer terug naar het stuur. Het gaat maar net goed. Al wat overgepakt, ga ik verder. De tinteling blijft. De Arta is al vroeg wakker en moeten gezamenlijk wandelen als ik er langs fiets. In de polders van Staphorst vindt de definitieve scheiding plaats. Al het zware spul achterop en alleen kleding in de rugzak. En zo hoort het!
Zwartewaterklooster, Den Velde, Haerst, Genne... Ik ken wel de namen maar de NAP-route laat me kennis maken met de schilderachtige dorpjes tussen Staphorst-Rouveen enerzijds en Zwartsluis-Hasselt anderzijds. Het primitieve pontje bij Haerst verdient een extra vermelding. Vandaar de foto.
Ik meende in Zwolle de uitgang te hebben gevonden, zodat ik niet door de stad hoefde te fietsen. Helaas blijkt het de entree... Wat volgt is ruim tien kilometer door Zwolle en met een veerpont de IJssel over naar Hattem. Ik zal de details besparen, maar na vijftien kilometer heb ik maar liefst vijf kilometer hemelsbreed gefietst. Het is droog, zonnig, maar met een pittige westelijke wind. Té fris voor blote armen. Op winddichte stukken is het peentjes zweten met de jas aan. Vlak voor Oldebroek ontmoet ik de eerste koffiestop sinds Hattem.
Het wordt gerund door een bouwvakker. Een verzamelaar van alles! Hij heeft de schuur behangen met authentiek emaille, het herbergt een hobbykroeg met een wereldwijde bierviltjescollectie en een jukebox die nog afgesteld moet worden. Op een tafeltje liggen een paar singles. Hier is niets te koop! 'C'Mon Everybody' van Vince Taylor leek zo interessant...
Zittend op het zonovergoten terras besluit ik dat het welletjes is voor vandaag. Morgen lekker de Veluwe over? Bovendien is het hier minder toeristisch dan in Doornspijk of Nunspeet, dus meer kans op een rustige camping. Het wordt een minicamping.
In het toiletgebouw raak ik in discussie met de uitbater. Welkom in de 'bible-belt'. Gelukkig bespeur ik her en der progressieve trekjes. Hij belooft later nog eens bij mijn tent te komen praten. Dat is pas als ik net de pyjama aan heb. Hij wenst me Gods' zegen toe. Ik heb geen pech met de fiets gehad...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten