Alphen - Heusden (ca. 90 kilometer)
De Schelde-Rhein laat zich vandaag van zijn mooiste kant zien. Terwijl ik Tilburg en Eindhoven kan ruiken, blijft de route mijlenver verwijderd van de stad of dat erop lijkt. Nog iets fijns over fietsen in Brabant: Als de fietsroutes om een dorpscentrum gaan, staan er bordjes naar het centrum. Andersom staan er bordjes naar de fietsroutes. Zo is een onderbreking ten bate van koffienijd of buurtsuperdrang mogelijk en is het eenvoudig om terug te fietsen. Zoiets mocht in de rest van het land worden overgenomen! Ook is de Schelde-Rhein niet te beroerd om me soms door een dorp te sturen.
Vanuit Alphen gaat het onder Tilburg bijna de grens over, maar ik blijf in Nederland. Ondermeer door het schilderachtige gehucht Gorp koers ik naar Hilvarenbeek. Langzaam ga ik iets het noorden in. Bij Haghorst ga ik min of meer het Wilhelminakanaal volgen. In Oirschot voorzie ik mezelf van een dosis koffie en krul dan noordwaarts om de Lichtstad. Zonder daadwerkelijk bebouwing te zien, passeer ik Son En Breugel en Nuenen. Even voor Nuenen, in het dorpje Gerwen, fiets ik even helemaal verkeerd, maar het komt weer op zijn pootjes terecht.
Onder Helmond ga ik door Mierlo, waar ik mezelf op ijskoude frisdrank tracteer. Het is bij vlagen erg warm vandaag. In de buurt van Asten beleef ik veel lol aan een hertenkamp. Als ik bij het hek ga staan, vliegen de dieren (met de kippen voorop) op me af. Ik kijk vooral mijn ogen uit bij de Nubische hangoorgeiten. Wat een prachtige dieren! Als iemand langskomt met brood is het een gevecht, maar opeens rennen de geitjes luid mekkerend naar de overzijde en komen terug gerend met een stel ganzen achter zich. Dat dieren zo sociaal zijn, wist ik niet. De enige die geen vrienden kent is de pauw. Zelfs de herten gaan voor hem aan de kant!
Ik kom in De Peel. Hoewel het een schitterend gebied is, is het ook weinig toeristisch. Als ik dan twaalf kilometer na Asten een bordje van 'minicamping De Peel' zie, verlaat ik de route. Als ik alles achteraf had geweten. Het is in Heusden, acht kilometer van de route en bijna terug in Asten. Terwijl ietsje verder óp de route drie campings achter elkaar kwamen. In Heusden is de winkel al dicht, zodat ik maar een plate nuttig in het cafetaria. Hoezo minicamping? Er zijn gewone campings die kleiner zijn en geen zwembad hebben...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten