Ulvenhout - Rucphen (maar liefst 25 kilometer!)
Ik schreef vrijdag naar aanleiding van de telefoonproblemen dat ik de turbo zou aanzetten. Als er iets was dat ik woensdag de 28e ontbeerde, was dat wel de turbo. How come? Na nog een paar stevige nachtelijke buien ontwaak ik bij een uitbundig schijnende zon. Omdat de Santiago-gangers meer haast hebben, geef ik hen voorrang. Als die de reis hebben aanvaard, neem ik de picknickbank over om slaapzak en kleding te drogen. Ik was van plan geweest om rond het middaguur te vertrekken, maar omdat de hoveniers bij de heg naast mijn tent moeten zijn, ga ik al om elf uur.
Café Christianen is nog niet open, de toko op de plek van Joop wel, maar dan liever 'T Bikkelementje. Hee! Die ligt met de grond gelijk. Bij de brug over De Mark praat ik met een resident. Ik vertel over 'Swiebertje' die hier aan De Mark werd bestolen door een muskusrat. Hij kent het verhaal niet. Woonde blijkbaar in 2001 ergens anders?
Na het Mastbos begint de lucht gekke bekken te trekken. Vlak voor Rijsbergen gaat het feest los. Gelukkig fiets ik net een café voorbij. Daar wordt de bui overleefd, telefoon opgeladen en sanitaire stop gehouden. Na deze enkele bui klaart het weer meteen weer op. De jas kan achterop. Ik fiets afwisselend stukjes Schelde-Rhein (Middelburg-Venlo vv) en knooppunten. Intussen probeer ik collega-forummer Michel uit Bergen Op Zoom te bereiken. Tevergeefs. In Sprundel koop ik broodjes en drinken en ga op het bankje van het aanpallende pleintje zitten. Emailverkeer, broodje happen, frituren in de zon. Hier overvalt mij het vakantiegevoel! Ik heb er misschien wel langer dan een uur gezeten!
In de buurt van Rucphen vind ik het welletjes. Niet dat ik moe ben. Welnee, maar ik wil nog wel dankbaar gebruik maken van de droogkracht van de zon. Nog meer vakantiegevoel: Ik heb wel trek in zo'n plate van het campingrestaurant. Als ik de prijzen lees, € 7,50 voor schnitzel, friet en sla, fiets ik toch maar naar de buurtsuper en kook die avond héérlijk primitief krieltjes, spinazie en met Lupack-hamburgers erbij. Wél tracteer ik mezelf op een ijsje. Het is een grote familiecamping, normaal het soort dat ik vermijd, en het is nog lang onrustig buiten. Na een uurtje slaap steekt er een onweer op. Bang ben ik niet meer. Zolang er geen windstoten komen... Mijn tent hoort met vier stokken te staan, maar stond al twee zomers met drie. In Ulvenhout was de derde gesneuveld. Hij staat wel met twee, alleen mist die aan stevigheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten