Geen excuus om niet te publiceren? Met deze woorden besluit ik vrijdag het bericht. Nee, er is ook geen excuus om niet te publiceren. Ik begin met het klaar zoeken van de bakken voor 'The Vinyl Countdown' en zie dan dat ik bij de laatste letters in de serie ben aanbeland. Ik ben ooit bezig geweest met een tekstbestandje voor de volgende weken en ik geef daar voorrang aan. Zo blijft een bericht op Soul-xotica uit. Vandaag de schade inhalen? Wellicht met een 'Verticaal vijf letters'? Nee, of ik zou er een 'Horizontaal zes letters' of 'Diagonaal zes letters' van moeten maken. Met 'diagonaal' zou ik dan het zitten moeten aanduiden want ook dat gaat vandaag niet heel erg rechtop. Buiten een sigaartje in de tuin om ben ik niet buiten geweest. De actie op het Holtingerveld gaat aan me voorbij hoewel ik vermoed dat er iets van een colonne langs is gekomen. Ik moet eigenlijk ook nog bezig zijn met de 'Mixed Bag'-show van vanavond, maar ik denk dat dit meer een 'random' lijst wordt uit reeds bestaande mappen op de computer. Nu eerst de volgende zes singles uit de grote partij uit april 1994. En, kijk eens aan, ik heb een paar van de zelfgemaakte hoesjes terug gevonden!
1764 Downtown-Petula Clark (NL, Vogue, 1964)
1765 So Long-Bobby Helms (US, Little Darlin', 1969)
1766 Zazueira-Herb Alpert & Tijuana Brass (Duitsland, A&M, 1969)
1767 International Love Process-Jan Davis (US, Big Bird, 1967)
1768 Greensleeves-The Scorpions (NL, CNR, 1965)
1769 Animal Love-Primitive Man (US, Parrot, 1972)
Geen van de zes singles heeft oorspronkelijk een hoesje. Van Petula Clark en Bobby Helms zijn de zelfgemaakte hoesjes intact hoewel ik die van Herb Alpert ook nog in de bakken heb staan. Er staat me iets van bij dat het exemplaar uit 1994 een Amerikaanse persing is maar inmiddels staat deze Duitse ervoor in de plek. Als ik me niet vergis heb ik die in 2005 gekocht met fotohoes. Bobby Helms had ik vroeger ingeschat door het zwart met zilveren label. Op het hoesje heb ik 1962 geschreven maar dankzij het internet van kwart eeuw later weet ik dat het een country-hit is geweest in 1969. Jan Davis heeft later in 1967 nog een nationale release gekregen op Uni. Jan Davis heeft een 'psychedelic side' en dat doet me in 1994 uit mijn stoel springen. Helaas, beide kanten zijn wat kneuterige mariachi-dingen met een Mason Williams-achtige akoestische gitaar in de coupletten. Primitive Man heeft een tijdje in de reserve-Blauwe Bak gestaan en heeft daarom een nieuw hoesje. Het is een Engelse band dat het in eigen land in 1971 heeft uitgebracht op Decca. De Amerikaanse vertegenwoordiger van Decca, Parrot, is een paar maanden later. De plaat staat hoog in aanzien bij liefhebbers van Europese psychedelica uit de vroege jaren zeventig, maar ook hier moet je sterk spul voor gebruiken om 'high' te worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten