Vanavond werd in het Theater Van Het Sentiment de dag van 5 oktober 1996 herbeleefd. Eigenlijk ga ik voor tijdreizen naar de jaren zestig, maar soms is het leuk een dag in retrospect te bekijken die je bewust hebt meegemaakt. Oktober 1996 kostte toch wel enige tijd om een beeld te scheppen. Natuurlijk, het halfjaar op de redactie van het Sneeker Nieuwsblad. Ik was sindskort weer even in de Here. Qua muziek is er in eerste instantie maar één plaat die me te binnen schiet.
Rob De Nijs staat op één, maar die bedoel ik niet. 'If It Makes You Happy' van Sheryl Crow zet me verder op het spoor. De cassette 'Greatest Hits' van Queen zat in mijn walkman vastgeroest. 'Mandylion' van The Gathering kan ik steeds minder verdragen. 'Only Happy When It Rains' van Garbage werd niet dé hit waarop ik had gehoopt...
Ook toen stiekem hopen op een omslag. Dromen van een baan als hoofdredacteur bij een streekblad. Iets met Anita beginnen. Ondanks het onstuimige herfstweer lieten de hormonen me niet met rust.
Tot zover ik kan bedenken, heb ik indertijd alleen deze cd-single gekocht. Ik keek er vanavond naar uit. Hij werd gedraaid, alleen deed de presentator er erg spastisch over.
Okay. 'David's Song' ga ik ze nooit vergeven, maar 'I Can't Help Myself' was, is en blijft een prachtig nummer. Dat kan ik ook niet helpen. In mijn familie ging eentje een stap te ver door de hele cd te kopen. Het zij je vergeven, broer!
Dat je niet vrolijk wordt van die koppen van die lui, dat is prima. Maar het gelukzalige gevoel dat 'I Can't Help Myself' voortbrengt bij mij spreekt boekdelen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten