zondag 19 mei 2024

Week Spot Kwartet: week 20


Op de valreep toch nog maar even publiceren. Dat komt ook omdat ik American Gypsy niet kan vinden. Ik weet dat ik hem een paar weken geleden nog heb gedraaid in 'Do The 45' maar ik kan hem niet vinden. Dan blijkt die opeens op een stapeltje te liggen ongeveer een meter van mijn linkerhand. Ik had hem, als het ware, al klaar gelegd voor deze komende aflevering van het Week Spot Kwartet. Wat is er zoal gebeurd in de afgelopen dagen. Om te beginnen bij de vrijdag. Tijdens het bezorgen van de post breekt het ketting van de elektrische postfiets. Ik kan vanuit Tuk met fiets aan de hand terug naar de zaak en maak het karwei af met de eigen fiets. Ook ben ik vrijdag gevraagd of ik dinsdag vrij wil hebben. Prima! Zaterdagmiddag heb ik de post droog weg gekregen. In Havelte is het ook nog droog, maar zie letterlijk de bui hangen: Boven het bos waar ik dwars doorheen moet. Ik laat het maar over me heen komen. Wel een zeer magisch moment vlak voor het bos. In de regen en het onweer gaat de zon opeens fel schijnen en dit veroorzaakt een regenboog tussen mijn voorband en de autoweg ernaast. Geen pot met goud helaas... Vandaag, zondag, ben ik naar Ruinen geweest en thuisgekomen met 56 singles. Eerst maar eens het Week Spot Kwartet van de afgelopen week doornemen.

2020: 10,000 Miles - American Gypsy (1975)
In de categorie 'reteduur' bevindt zich momenteel de laatste single van Liberation Of Man uit 1978. Het is alleen in ons land uitgebracht en is geen hit geweest. Ook hier weten ze af van de vraag naar de plaat. Engelsen betalen grif driehonderd euro voor een exemplaar. Een aantal singles van Billy Jones zijn erg in trek bij de Engelsen en doen ook best leuke prijzen. American Gypsy is eveneens een voorbeeld van een plaatje dat in trek is. Je moet dan echter wel de Amerikaanse persing hebben van 'Angel Eyes' want deze heeft '10,000 Miles' op de b-kant. Ik neem 1975 over van het platenlabel, feitelijk is het een single-edit van een track van het eerste album van American Gypsy en dateert van 1974. American Gypsy bestaat uit een groep Amerikanen en dus moet het ook aldaar worden geprobeerd. Helaas zonder resultaat maar de single is sindsdien redelijk gewild. Ik heb mijn exemplaar in 2020 uit Engeland moeten halen.

2021: I'm The One - Mel & Tim (1971)
De mannen van 'Backfield In Motion'. Ik ben vanmiddag vanuit Ruinen langs de schaapskooi gefietst naar het Dwingelerveld. Als ik Mel & Tim hoor, ben ik daar ook met mijn gedachten. Het is dan echter 2021 en de periode dat ik thuis zit omdat ik het geestelijk allemaal even niet meer kan bolwerken. Als ik ergens ruimte kan vinden, ga ik binnenkort de 'Van het concert des levens' doen over 2021. Maar dan opnieuw: Deze week ga ik eveneens van start met de 'Symfonie van het leven'. Ik krijg het dus druk op Soul-xotica!

2022: Time Will Pass You By - Tobi Legend (1968)
Ik adverteer mezelf al sinds 2006 als een Northern Soul-dj hoewel ik dan niet weet wat Northern Soul precies in houdt. Daar zijn verschillende theorieën over maar feit is dat ik deze pas in 2010 leer kennen. Ook mede dankzij Soul-xotica! Hoewel ik wel een tijdje heb geprobeerd om een 'klassieke' Northern Soul-set bijeen te sprokkelen, haak ik al snel af vanwege de idiote prijzen. Tevens ben ik té eigenwijs om geplaveide paden te betreden en binnen de Northern Soul zijn platen die werkelijk helemaal stuk zijn gedraaid. Tobi Legend is daar een voorbeeld van. Het is één van de 'Three Before Eight'-platen. Voordat op zondagmorgen om acht uur de 'allnighter' in The Casino in Wigan wordt afgesloten, draaien de dj's traditioneel drie platen. Tobi Legend, 'I'm On My Way' van Dean Parrish en 'Long After Tonight Is All Over' van Jimmy Radcliffe. Deze drie zijn in 1979 samengevat op deze EP maar Tobi Legend is de enige echte reden van aanschaf.

2023: Lonely - Ed Boze (1973)
Een paar weken geleden heb ik 'Mister Soul Singer' van Vivian Verdree & Ed Boze hier uitgeroepen tot de meest ultieme soulplaat in mijn beleving. Deze solo-plaat van Ed mag er eveneens zijn. 'Lonely' is een soort van 'A Boy Named Sue' met dat verschil dat Lonely een meisje is en dat ze haar moeder niet vermoord omdat zij haar die stomme naam heeft gegeven. Voor Lonely is er een 'happy end' want ome Ed Boze gaat ervoor zorgen dat ze zich nimmer 'lonely' hoeft te voelen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten