Gaan we richting de vijftien berichten deze maand? Ik heb een aflevering nodig voor de dubbele singles, de partij van Mark gaat vast ook meerdere afleveringen worden en tenslotte de nieuwe releases. Enfin, de Week Spot moet uit de partij van Mark komen en hopelijk arriveren deze morgen. Nu eerst weer op schema komen met de laatste dertien nieuwkomers uit Ruinen. De apparatuur kan weer aan.
* The Nylons- That Kind Of Man (NL, Attic, 1983)
Het Roadrunner-platenlabel zal zich in de late jaren tachtig vooral manifesteren op het gebied van de heavy metal. Hoewel het hoesje alleen het logo van Roadrunner heeft, is de schijf op het Attic-label. Ik lees op de achterkant van het hoesje dat Arnold Robinson van 1967 tot en met 1974 lid is geweest van The Platters. De groep staat te boek als zijnde a capella maar gebruikt op de plaat enige (elektronische) percussie. Ik moet bekennen dat ik de groep alleen van naam ken, hoewel ik ergens de elpee moet hebben. De percussie blijkt een welkome aanvulling te zijn en maakt dat de plaat genietbaar is.
* Esther Phillips- What A Diff'rence A Day Makes (Frankrijk, CTI, 1975)
Snel even de b-kant checken. Gaat dat iets worden? Nee, 'Turn Around Look At Me' is Esther's jazzy stem over een countrydeuntje. De a-kant is teveel 'in-your-face' disco om de Blauwe Bak te halen en verder ben ik nooit kapot geweest van het nummer.
* Cliff Richard- My Kinda Life (België, EMI, 1977)
* Cliff Richard- Carrie (NL, EMI, 1979)
* Cliff Richard- Dreamin' (NL, EMI, 1980)
'Power To All Our Friends' ligt er ook nog met fotohoesje maar die laat ik liggen. Als ik afreken, is iemand voor me met deze single. Waarom ik in de eerste plaats de Cliff Richard-singles eruit heb gehaald? Tja, eigenlijk geen idee want het is vooral 'Dreamin' waarin ik geïnteresseerd ben. 'Carrie' is daarentegen ook best aardig. Toch moet ik bekennen dat ik nog het meeste heb met zijn jaren tachtig-singles en in dat aspect is 'Dreamin' zeer welkom.
* Ritchie Family- Quiet Village (België, Best Seller, 1977)
Ik denk meteen aan Martin Denny als ik de titel zie. En jawel... muzikaal is het geïnspireerd op de exotica-klassieker uit 1959. Maar dan in een disco-jasje met enige 'oneliners' van de dames. Ik moet zeggen dat het werkt. Leuk plaatje voor op de zondag!
* Road- Sweet Little Sixteen (NL, Imperial, 1972)
Dit is de Road dat in 1971 een hit heeft met 'Never Leave Me Lonely' en niet te verwarren met de Friese Road van 'To Know That I Love You'. Beide groepen worden echter vaak wel in één adem genoemd. De productie en techniek is in handen van Jack De Nijs net zoals het geval is bij 'Never Leave Me Lonely'. Er is echter niets nieuws onder de zon, het Chuck Berry-nummer wordt snel en rauw vertolkt.
* Neil Sedaka- A Little Lovin' (NL, Polydor, 1974)
Elton John speelt een belangrijke rol bij de comeback van Neil Sedaka en je zou zweren dat het Elton is die de piano speelt op dit nummer. Toch kan ik daarvan geen bewijs vinden. Hoewel het album 'The Tra-La Days Are Over' op de achterkant wordt gepromoot, is deze single niet op dat album te vinden. Het album is dan vooral weer het werk van de mannen van 10cc. 'A Little Lovin' rockt een beetje zoals zijn werk uit de vroege jaren zestig en is niet heel erg interessant.
* Jimmy Somerville & June Miles Kingston- Comment Te Dire Adieu (Duitsland, London, 1989)
Jimmy Somerville heeft in het begin nog de steun van Bronski Beat en The Communards om ervoor te zorgen dat het artistiek nog te genieten is, maar mijns inziens is hij hopeloos verloren zonder deze groepen. Solo neigt Somerville al snel naar pure 'camp' en doet daar een schepje bovenop met deze snelle cover van de Françoise Hardy-klassieker uit 1969. Ik ben nooit fan geweest van deze uitvoering maar vooruit... voor vijftig cent ben ik niet al te kritisch.
* Shakin' Stevens- This Ole House (NL, Epic, 1981)
Ik kan me iets herinneren van een videoclip met allemaal huizen die instorten. Het is voor mij de kennismaking met Shakin' Stevens want als zesjarige heb ik nog nooit eerder van deze gast gehoord. Een fijn stukje jeugdsentiment.
* The Tremeloes- Hello Buddy (NL, CBS, 1971)
Eerlijk gezegd weet ik niet of ik deze single heb. Ik neem ze beide mee maar 'Me And My Life' blijk ik al te hebben. De groep heeft een jaar eerder 'Yellow River' afgewezen en lijkt in 1971 een tweede poging te wagen met 'Hello Buddy'. Maar dan met extra country-invloeden.
* Kim Wilde- View From A Bridge (EEG, Rak, 1982)
Voor vijftig cent moet je niet te lang nadenken en gewoon meenemen. Zo kan het dat ik zeventien dubbele singles heb gekocht. Bij Kim twijfel ik sterk. Ik geloof dat ik vorig jaar een exemplaar in Steenwijk heb geweigerd omdat die een paar euro moest kosten. Bij thuiskomst blijk ik 'View' nog niet te hebben en voor vijftig cent is dat keurig opgelost.
* Gary Wright- Are You Weepin' (NL, Warner Bros., 1977)
Een plaat van Gary Wright in een discotheek? Dat moet iets anders zijn dan 'Dream Weaver' in dat geval? Dat is het ook! 'Are You Weepin' is typische Amerikaanse rockdisco zoals we dat in 1977 in overvloed hebben. Best een aardig nummer!
Morgen hopelijk de kersverse Week Spot en donderdag de dubbele singles van afgelopen zondag. Of andersom...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten