Singles round-up: mei 4

Het zou de week worden van de 'Singles round-up'. Zo had ik het me voor het weekend voorgesteld maar dan wordt het opeens erg fraai weer. Het oogt dermate fraai dat er morgen wel een fietstochtje van moet komen. Als ik mijn ijsmuts kan vinden, kan ik ook 'live' een foto schieten. De ijsmuts? Met dit weer? Tja, ik ben het officiële hoesje van de camera al jaren kwijt en gebruik sinds de dagen in Bunnik mijn ijsmuts als hoesje. Ik ben in januari erg toe aan nieuwe handschoenen en de Hema heeft een aanbieding waarbij ik de muts praktisch gratis heb, alleen is een muts niet echt aan me besteed. Het glijdt té gemakkelijk van mijn hoofd en een capuchon van een donsjas is warmer. Ik heb hem twee dagen 'geprobeerd' en zou tot het einde der tijden in de kast blijven liggen, maar nu toch nog een goed doel gevonden voor het kledingstuk. Vandaag ga ik jullie voorstellen aan de singles van zowel Albert als van Mango Records die in de Blauwe Bak terecht komen. De laatste ken ik het beste als '45toeren', maar de verpakking alsook het Paypal-adres toont Mango als naam. De (A) achter iedere single vertelt dat het uit het pakket komt van Albert, de (M) staat voor Mango. De laatste is in deze aflevering met Blauwe Bak-singles overigens wel de winnaar.

* Celi Bee- Love Drops (US, APA, 1979) (M)
The Buzzy Bunch wordt niet genoemd op het label van deze single van Celi Bee, maar je hoort ze op de achtergrond mee zoemen. Ik heb jaren geleden eens een single van Celi Bee & The Buzzy Bunch gekocht van Mark in een pakketje met goedkope disco. 'I'm In Love' heet het favoriete kantje van mij. Ik geloof dat het de b-kant is. Deze van Celi Bee is fors afgeprijsd en mag dus mee. Deze promo uit 1979 heeft aan beide kanten de stereo-versie. Ik heb deze alsmede een paar anderen uit deze aflevering afgelopen zaterdag gedraaid en dus hoef ik niet iedere plaat opnieuw te beluisteren. 'Love Drops' is op zichzelf best een aardig nummer. Het is 'in your face'-disco, niet wereldschokkend en dus ook niet genoeg om een hit te worden. Voor deze prijs hoor je mij niet klagen.

* Big Bill Broonzy- EP (NL, Philips, 1957) (M)
Een paar weken na de andere EP van Big Bill Broonzy en nu, dankzij de fotohoes, wat extra informatie over de opnames. Big Bill doet op 17 februari 1956 een opnamesessie in de Philips-studio in Baarn en deze eerste EP ziet in 1957 het levenslicht. Broonzy zal een jaar later overlijden en is dan pas 64 of 65 jaar oud. Deze EP bevat twee 'traditionals'. Ik heb 'See See Rider' gedraaid in 'Do The 45', maar herken helemaal niets van het meer bekende 'See See Rider'. Verder doet hij op de eerste kant de gospel 'Tell me What Kind Of Man Jesus Is'. Op de tweede kant staan twee nummers van zijn eigen hand. De EP die ik in Assen heb gekocht komt waarschijnlijk uit dezelfde sessies maar is pas in 1963 uitgebracht. De EP uit 1957 wordt gekenmerkt door een bijzondere sfeer. Je hoort aan het einde van de nummers Broonzy grapjes maken tegen het studiopersoneel. Ik moet bekennen dat ik stevig heb doorgepakt met deze EP want hij was niet bepaald goedkoop. Het zijn echter wél unieke opnames en bijzonder genoeg dat zo'n grootheid gewoon in Nederland plaatopnames heeft gemaakt.

* The Controllers- Somebody's Gotta Win, Somebody's Gotta Lose (US, Juana, 1977) (M)
Ik heb al een andere single van The Controllers, 'If Tomorrow Never Comes', dat een pure ballad is. Dat is 'Somebody' eveneens. Een fraai stukje vakwerk alleen betwijfel ik of ik dit ooit zal grijs draaien. Dat is bij die vorige titel praktisch ook niet gebeurd. Waarom koop je het dan? Welnu, omdat ook deze zó was afgeprijsd dat het nooit pijn kan doen. En ik moet 'Feeling A Feeling' nog even checken. Die andere single heeft een meer upbeat nummer op de andere kant en je weet maar nooit? Dat is inderdaad meer upbeat en niet heel erg disco. Het is niet heel bijzonder maar een stuk aantrekkelijker dan de dramatische a-kant.

* Gregg Diamond Bionic Boogie- Chains (US, Polydor, 1978) (M)
Gregg Diamond laat er geen gras over groeien met Bionic Boogie. Beide kanten zijn uitermate geschikt voor de dansvloer waarbij 'Paradise' iets melodieuzer is. Ik weet dat ik veranderlijk kan zijn als het weer maar hier ga ik duidelijk toch voor het meer funky 'Chains' op de a-kant. Het is het type werk dat de disco-mood lekker kan voortzetten zonder dat het een artistieke hoogvlieger is.

* Don Downing- Dream World (NL, Scepter, 1975) (M)
Onlangs heb ik deze plaat nog voorbij zien komen op de speellijst van een dj en dan moet ik concluderen dat ik de plaat nog altijd niet heb. Ook meteen in de lange disco-versie want de a-kant duurt vier en een halve minuut en het heeft de instrumentale op de b-kant.

* Ecstasy, Passion & Pain- One Beautiful Day (Frankrijk, Roulette, 1975) (A)
Hulde aan Albert! Ook de rest van het pakket is niet te versmaden maar dat zien jullie wel in de volgende afleveringen. Op het gebied van Ecstasy, Passion & Pain een single die ik nog niet heb. 'One Beautiful Day' heeft een bijzonder lekker refreintje. Het is misschien wel één van de allerbeste platen van de groep. De b-kant heet 'Try To Believe Me' en komt uit de pen van Barbara Gaskins zelf. Het is niet onaardig maar 'One Beautiful Day' is gewoon beter. Een lekker nummer voor deze temperaturen!

* The Flirtations- Everybody Needs Somebody (Duitsland, Deram, 1970) (M)
Deze single zie ik jaren geleden al staan op de website maar slik nog eens bij de prijs. Hij is nu een tientje goedkoper, hetgeen altijd nog een vorstelijk bedrag is, maar besluit dat ik hem niet goedkoper ga vinden in deze uitvoering met de fotohoes. Als ik het zaterdag draai, merkt een luisteraar terecht op dat het een beetje klinkt als 'Bring Back The Good Times' van The Love Affair. Het brengt mij terug naar de zomer van 2009. Via een kennis heb ik de cd-versie van 'Sounds Like The Flirtations' digitaal ontvangen. Ik voel de blote voeten op de klinkers in Steenwijk-West bij dit nummer. Een bijna maagdelijk schoon gevoel. Tja, die blote voeten. Dat is een fase waar ik even doorheen ben gegaan. Het blijft een heerlijk nummer. 'Can't Stop Loving You' staat ook op de cd en dat is een pure ballade. Had ik al verteld dat de dames net een nieuw album uit hebben? 'Still Sounds Like The Flirtations' heet het kleinood.

* Jimmy Jackson- Footsteps In The Shadows (Frankrijk, Buddah, 1976) (M)
De man van 'I'd Love You To Want Me' dat begin vorig jaar nog Week Spot is geweest. 'Footsteps' dreigt in het intro even reggae te worden maar slaat dan om in een fraai georkestreerd funky werkje. Het is een stuk beter te genieten dan de voorgenoemde single. Qua zang doet het me denken aan de Blue Mountain-single van Carl Douglas, de melodie en het arrangement zou je kunnen herleiden tot 'Reach Out I'll Be There', maar het is spannende soulvolle disco van bijna vijf minuten. 'Romeo And Juliet' duikt zelfs over de vijf minuten op de b-kant maar dat is een pure ballade. Het is toch wel aardig om Jackson minder funky te horen zingen, maar verder trek ik dit echt niet. Hij zingt nét iets te geforceerd naar mijn mening.

* Jigsaw- If I Have To Go Away (NL, Splash, 1977) (A)
Feitelijk dubbel maar door deze bij de Blauwe Bak te rekenen heb ik hier twaalf singles en twintig bij de dubbele. Dat is wel zo gemakkelijk bij de foto.

* Melba Moore- We're Living To Give (US, Mercury, 1969) (M)
Hoewel ik enkele platen heb van Melba is ze enige tijd de 'Magic Touch' kwijt. 'We're Living To Give' is pure pop door een zangeres uit de soul-hoek van de muziek en dus kan het er nét mee door. Het is een promo en dus staat dezelfde dweil in mono op de keerzijde. Wederom een kassakoopje.

* Respect- Soul Entertainer (NL, Pink Elephant, 1969) (M)
Respect doet ook mee op de solo-single van Robbie Dale. 'The Admiral' Robbie Dale is een Engelsman die zich in 1968 heeft aangesloten bij Radio Veronica en een belangrijk aandeel heeft in de aandacht voor de soulmuziek binnen het station. 'Soul Entertainer' is een heerlijke stamper. De b-kant heet 'Sally My Love' en is grappig maar ook niet meer dan dat. Wel een eigenwijze single!

* Jackie Ross- Jerk And Twine (NL, Chess, 1965) (M)
Kijk! Ik wist het! De single is een tientje goedkoper maar nog altijd een stevig bedrag voor een single welke niet helemaal in nieuwstaat is en zonder het fotohoesje. Toch hoef ik geen seconde na te denken want ik weet dat dit hem moet zijn! En dat klopt. Ik heb de a-kant, 'Jerk And Twine', zaterdag gedraaid in 'Do The 45' en deze is aardig. Maar dan... de b-kant. Dat is 'New Lover' en dat is 'Selfish One' met een andere tekst. In Amerika is het zelfs een a-kant geweest. Jackie heeft het in 1965 helemaal gehad met Chess als haar wordt verteld dat ze de eerste is die 'Take Me For A Little While' mag opnemen. Tegelijk wordt in een andere studio het nummer opgenomen door Evie Sands. Het is een kwestie van minuten en secondes maar uiteindelijk wint Jackie de strijd maar is dusdanig teleurgesteld dat ze niet de enige blijkt die het nieuwe nummer mag opnemen, dat ze de kont tegen de krib gooit. Om Chess extra te plagen neemt ze dus 'Selfish One' letterlijk over en voorziet het van een nieuwe tekst. Nu in de Blauwe Bak en daar ben ik erg blij mee!