Mensen toch! Wat een weertje! Het was dinsdag al aangenaam, maar vandaag? Ik heb voor het eerst de korte broek weer aan gehad. Ik heb de armen wel bedekt. In de stad is het afzien met een jasje over de armen maar in het buitengebied is het best uit te houden. Het dient vooral om niet meteen op de eerste dag al flink te verbranden. Morgen ben ik vrij, dan mag de jas thuis blijven als het wederom zo is als vandaag. De meimaand begint goed want de singles van Mark zijn gearriveerd. Deze ga ik de komende tijd in drie afleveringen behandelen. Het zullen niet opeenvolgende dagen worden omdat ik nog enkele andere plannen heb. De platen gaan zaterdag allemaal in 'Do The 45' plus wat er voor de rest nog binnen komt. De partij van Mark moest deze week een Week Spot aanleveren. Welnu, er zitten heel veel titels tussen waarvan ik niet meer precies weet hoe ze gaan of waarom ik ze heb gereserveerd. Daarvoor zal ik ze eerst opnieuw moeten draaien. Kool & The Gang springt meteen in het oog want 'Good Times' is een erg gezellig nummer en bovendien heb ik de band nog niet te gast gehad op Soul-xotica. Vandaar dat ik jullie vandaag 'Good Times' van Kool & The Gang uit 1972 mag presenteren als de hagelnieuwe Week Spot.
Hoewel de band vooral bekend is geworden in de jaren tachtig hebben de heren dit jaar een feestje: De band bestaat onafgebroken zestig jaar. Of nee... eigenlijk vijfenvijftig jaar, maar ook daarvoor zou ik persoonlijk een taart met kaarsjes aanschaffen. Het verhaal van de band begint in 1964 in Jersey City in de staat New Jersey. Zeven schoolvrienden besluiten een bandje te beginnen. Het bandje wordt The Jazziacs gedoopt. De gebroeders Robert en Ronald Bell zijn meteen aanwezig op respectievelijk basgitaar en toetsen. De Bells komen oorspronkelijk uit Ohio en dat heeft in die tijd nog te maken met straatbendes. Als eerbetoon aan zijn 'roots' geeft Robert zichzelf de 'straatnaam' Kool. Zijn vader en oom zijn beide vermaarde boksers en in New York leeft het gezin in hetzelfde complex als Thelonious Monk. Miles Davis komt geregeld over de vloer omdat hij graag wil leren boksen. Het zal dus ook niet vreemd zijn dat de oorsprong van Kool & The Gang in de jazz zit. De eerste optredens zijn op jazzfestivals en als instrumentale sectie begeleidt het de artiesten op het lokale Soul Town-label. Het krijgt een residentie in de Blue Note Lounge in Jersey waar iemand hen aankondigt als Kool & The Flames. Echter, om verwarring te voorkomen met James Brown & The Famous Flames wordt besloten de bandnaam te veranderen in Kool & The Gang.
Gene Redd is dan hun manager en hij zet een nieuw platenlabel op: De-Lite Records. In de eerste jaren is Kool & The Gang vooral heel erg op zoek naar een stijl waaraan het zich kan committeren. Het kiest ervoor om de oren te laten hangen naar de respons van de radiostations. Het debuutalbum uit 1969 is geheel instrumentaal. Even later wordt gesuggereerd dat de band beter ook gezongen nummers kan toevoegen. In deze beginperiode experimenteert het met fusies van jazz, rock en funk, maar het zet allemaal geen zoden aan de dijk. De albums verkopen slechts mondjesmaat. In 1973 kiest de band voor rauwere funk. Op maat gemaakt voor de discotheken en in eerste instantie minder geschikt voor de radio. Dat blijkt echter de succesformule te zijn want in 1973 heeft Kool & The Gang haar eerste grote hit met 'Jungle Boogie'. Ook 'Hollywood Swinging' is een grote hit maar na 'Open Sesame' uit 1976 is de formule uitgewerkt en laat het publiek de singles links liggen. In 1979 vindt de band zichzelf opnieuw uit en de rest is geschiedenis.
'Ladies Night', 'Celebration', 'Cherish', 'Fresh'.... ach ik zou alle hits kunnen opnoemen maar de band is in de jaren tachtig populairder dan ooit. De funky edge blijft aanwezig maar is nu smaakvol gecombineerd met disco en een melodieus popsausje plus de productie van Eumir Deodato. De groep is nog altijd actief hoewel Kool het enige originele lid. De overige van de oorspronkelijke bezetting van 1964 zijn reeds overleden maar zijn wel tot hun dood aan Kool & The Gang verbonden. 'Good Times' wordt in juli 1972 uitgebracht als titeltrack van het meest recente album. De band werkt voor de eerste maal met strijkers op dit album maar de verkoop van zowel langspeler als single blijven achter. Een jaar later zal het een top tien-hit hebben met 'Jungle Boogie' dat ik, als 'jongeling', dan weer vooral ken uit 'Pulp Fiction'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten