Het is leuk, best en aardig om acht foto's te maken, maar vervolgens is het wel de bedoeling dat ik ook de berichten ga schrijven en publiceren. In een ideale wereld zou ik vandaag nog minstens twee berichten moeten publiceren om weer een beetje verder op schema te komen, maar ach... eerst de volgende vijf maar van de 'Singles round-up' en dan kunnen we het altijd nog bezien. Ik heb de platenspelers weer aangezet want er zijn twee die ik niet meteen kan herinneren en van een paar andere singles heb ik de keerzijden nog niet geprobeerd. Hierbij de volgende vijf uit de laatste partij van Mark. Vermoedelijk ga ik in begin november opnieuw een gedeelte inlossen bij hem.
* E'lan- Never Gonna Give You Up (US, Atl., 1987)
Eerder dit jaar heb ik een single gekocht van Kelli Jerry op hetzelfde Atl.-label. Dat plaatje is geproduceerd door E'lan en hij lijkt de centrale persoon te zijn binnen Atl. Muzikaal en productioneel sluit 'Never Gonna Give You Up' helemaal aan op de plaat van Kelli Jerry. Op de b-kant staat de instrumentale versie dus daar hoef ik verder niet over te schrijven. Dat scheelt dan weer!
* El-Roy- I Crave Your Love (US, Star Crest, 1986)
Nee, ik heb niet alleen maar jaren tachtig toegezonden gekregen maar je zou het geloven als je deze aflevering bekijkt. 'I Crave Your Love' is een nummer dat volgens de doowop-maatstaven is geschreven en dat een bluesy gitaartje heeft. Maar tegelijk ook een elektronische drum en de combinatie van de drie elementen maakt het erg sfeervol, maar ook niet verbazend dat dit nooit iets heeft gedaan. De keerzijde is iets meer uptempo en jazzy en weer opnieuw is er geen budget voor een levende drummer. Het is beslist geen verkeerde kant maar 'I Crave Your Love' heeft gewoon méér soul.
* Frank'O- Strugglin' Lady (US, Ace, 1992)
Frank'O heet eigenlijk Frank O. Johnson. Het label van de Ace-single oogt beduidend ouder maar de productie verraadt meteen dat het jaren tachtig of later is. De plaat is zo gezegd in 1992 uitgebracht. Ik heb eigenlijk alleen maar interesse voor de a-kant. 'Strugglin' Lady' is, hoe toepasselijk, een eerbetoon aan de moeders van deze wereld. De legendarische George Jackson heeft het geschreven en zijn boodschap luidt: 'Als je een moeder met té zware tassen ziet lopen, biedt haar een lift aan naar haar huis'. Een lift is niet mogelijk met de postfiets maar ik heb een paar maanden geleden wel de boodschappen thuis gebracht van een moeder. Haar tas scheurde open en het was al zo warm terwijl ik een fietstas over had. Graag gedaan! Frank'O bedankt me nog eens extra voor deze daad. Het is fijne Southern Soul dat neigt naar de blues maar dat is ook niet vreemd want Johnson is in de eerste plaats een bluesmuzikant. Lekker plaatje!
* Vernon Harrell- Your Love (US, Score, 1966)
Ja, gelukkig zitten er ook nog knaloude singles in het pakket. 'Your Love' is een lekker uptempo nummer waar ik goede luim van krijg. De b-kant zet ik al af tijdens het intro want dat wordt helemaal niets. 'Your Love' is niet essentieel maar wel lekker.
* René Hayes- I Won't Be Satisfied (US, Damon, 1988)
De 'Satisfied'-kant heb ik vanavond als 'Spin Of The Week' gehad in de radioshow van mijn collega Lee en nu luister ik naar de a-kant. 'I Really Miss You' is erg poppy maar wel lekker. Mijn voorkeur gaat uit naar de ballad 'I Won't Be Satisfied'. In mijn motivatie voor de 'Spin Of The Week' geef ik aan wat ik zo waardeer aan René. Veel zangeressen uit de late jaren tachtig en vroege jaren negentig gaan op een bepaald moment 'schreeuwen' als Aretha Franklin en dat is iets waar ik niet heel erg een fan van ben. René houdt het emotioneel en puur maar blijft weg bij het schreeuwen. Tweehonderd procent pure klasse. Een beetje ondergeproduceerd maar dat geeft het nummer weer extra charme.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten