Oeps! Het valt me net op dat ik de vorige aflevering per abuis 1996 heb genoemd. Ik laat het maar zo want het bericht gaat immers duidelijk over 1997? We zijn inmiddels halverwege oktober en nog altijd hebben we de singles van augustus. Hoe komt dat? Welnu, ten eerste heb ik in de maanden juli en augustus héél veel singles gekocht. De maanden oktober, november en december zijn daarentegen erg karig voor wat betreft de singles. De begeleidende berichten gaan wel over een later tijdstip maar in deze en de volgende aflevering is het nog heel even augustus. In de vorige aflevering heb ik jullie kennis laten maken met de vriendin waarvan ik, gevoelsmatig, denk dat er méér in zit tussen ons. Een kwart eeuw meer levenservaring zegt dat dit niet aan de orde is geweest. Ik verheug me er stiekem op om samen met haar naar Ruigoord te gaan maar dan hoor ik dat de auto helemaal volgeboekt is met vrienden en vriendinnen. Het wordt al met al een ervaring die me vijfentwintig jaar later nog helder voor de geest staat.
Als het aan de gemeente en de overheid ligt, gaat Ruigoord vijfentwintig jaar later alsnog van de kaart verdwijnen. In 1973 is de eerste lading opgespoten zand binnengekomen en het plan is om het dorp af te breken en een soort van Maasvlakte te creëren. Daar denken de hippies anders over want als op een dag de slopers terugkeren op de locatie, zitten de hippies in de tuin van de pastorie. Ze besluiten verder te gaan met de sloop van het dorp als de hippies weer een andere uitlaatklep hebben gevonden, alleen... zal dat nooit gebeuren. In 1997 is Ruigoord niet meer dan een kerk, een pastorie, een huis en een bonte verzameling aan schuurtjes, caravans, hutten en andere primitieve onderkomens. Het is dan echter weer geen Fort Oranje, het zijn veelal kunstenaars die een grachtenpand bezitten en naar Ruigoord komen om 'back to nature' te gaan. Sinds enige tijd hebben ze bijval gekregen van de 'groen maffia'. Deze heeft op het braakliggend terrein een ingenieus ondergronds systeem ontwikkeld en boomhutten gebouwd. De auto vol Sneker vrienden vertrekt in eerste instantie om feest te vieren in Ruigoord maar omdat ik nog nooit eerder op het actiekamp Groenoord ben geweest, maken we een rondje over het terrein. Ik kijk mijn ogen uit! Alles voor het goede doel en dat is dit stukje ongerepte natuur beschermen tegen vastgoedontwikkelaars. Ik maak meteen het plan om de herfstvakantie vrij te nemen van het werk en maar eens solistisch op de scooter naar Ruigoord moet gaan om de ploeg in Groenoord te ondersteunen. Daarover op een later tijdstip méér!
Het episch centrum van Ruigoord is de kerk. Het heeft de functie al lang verloren en nu gebeuren er dingen binnen de vier muren die nergens in de Heilige Geschriften worden beschreven. Het is een kroeg annex dorpshuis. De barman is een echte oude hippie met immer een brede glimlach en lief tegen iedereen die binnenstapt. Er zijn diverse soorten kruidenthee voor de lokale bevolking maar gelukkig ook drank! Het bier kan ik me niet herinneren maar het is niet de Alfa die we in 2004 in onze kraakkroeg verkopen. Dan is er nog de Weinbrand die ik vooral in mijn latere tijd in Ruigoord en Amsterdam veel zal nuttigen. Er is deze avond een benefietavond. Het is een soort van open podium en hiervan weet ik niet veel te herinneren. De Sneker gasten zijn allemaal niet vies van een blowtje op zijn tijd en natuurlijk mag zoiets nog gewoon binnen worden gerookt. Nu ben ik inmiddels al een beetje gewend geraakt aan de wiet van C. en ben niet meteen knetterstoned na een half jointje. Een van de andere gasten heeft wel zwaarder spul bij zich. We hebben het dan nog altijd over wiet. In 1997 kun je ook gemakkelijk aan ander zwaar spul komen in de kerk van Ruigoord, maar dat is nu niet aan de orde. Het jointje gaat rond en ik neem een paar flinke halen. Ik begin te schuddebuiken en de eerste geluidjes verlaten mijn keel. Alles wat op dat moment wordt gezegd of gedaan is één grote slapstick. Ik lig dubbel van het lachen. Intussen gaat het programma verder op het toneel en ditmaal is het de beurt aan iemand met verschillende mondharpen. Ik pis bijna in mijn broek van het lachen en de arme man loopt tien minuten later het podium af. Even later ben ik over mijn hoogtepunt heen maar ik heb nog de hele avond last van buikpijn van het lachen. Zwaar spul!
Volgens mijn herinnering spookt het op de terugweg op de Afsluitdijk. Dat zou kunnen kloppen want die avond en nacht is er een hevige storm geweest. De Kast zou ergens in Friesland optreden en vóór het concert en zonder publiek is de feesttent weggewaaid. Zelf ervaar ik het uitstapje naar Ruigoord als het begin van 'In nije dei' want het zal de inleiding zijn tot een aantal warrige weken en pendelen tussen Sneek en Amsterdam. In de volgende aflevering ga ik echter eerst even terug naar de schoolbanken.
2991 Wheels Of Freedom - Melvin Nash (US, Plantation, 1969)
2992 Elsk Mig I Nat - Rocazino (Denemarken, Mercury, 1982)
2993 Claire - Paul & Barry Ryan (UK, Decca, 1967)
2994 Anything You Choose - Spanky & Our Gang (US, Mercury, 1969)
2995 My Coo Ca Choo - Alvin Stardust (Duitsland, Ariola, 1974)
2996 Jealous Mind - Alvin Stardust (Duitsland, Ariola, 1974)
2997 Ain't My Beating Heart - Ten Sharp (NL, Columbia, 1991)
2998 Love Takes Me Higher - Robby Valentine (NL, Polydor, 1992)
Ik zie nu waar de eerdere verwarring vandaan komt. Ik heb de eerste van Alvin Stardust in Denemarken gekocht met George Baker als hoesje. De eerder genoemde George Baker heb ik dan op een ander (later) tijdstip gekocht. 'Jealous Mind' moet ik ook later hebben gekocht. Bij de laatste twee Nederlandse producten weet ik dat Ten Sharp in Denemarken is gekocht. Nu ik erover nadenk heb ik Robby Valentine ooit op cd-single gekocht in Denemarken en is de vinylsingle van een later tijdstip. Ach, het maakt mij inmiddels niet meer zoveel uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten