Week Spot kwartet: week 21

Waar wachten we nog op? Nou, om precies te zijn... twee singles. Eentje is dinsdag vanuit Duitsland vertrokken en die zou voor het weekend wel binnen moeten zijn. Over de andere heb ik contact gezocht met de verkoper om erachter te komen naar welk adres deze is gestuurd. Volgens mij moet dat geen verschil maken omdat ik tot half augustus gebruik maak van de verhuisservice, maar de single zou volgens de wet al lang binnen moeten zijn. Toch begin ik met de 'Singles round-up' zo snel als de Duitse single binnen is. Vanmiddag zijn de tien uit Limburg gearriveerd en ik heb nog de drie gospel-singles van vorige week, dus dat worden de twee laatste delen van de 'Singles round-up' van deze maand. Dinsdag zal ik het totaal bekend maken en ik denk dat ik wederom april ben gepasseerd. Gaat goed met dat 'niet zoveel singles kopen'? Nu dan eerst het 'Week Spot kwartet' over week 21 van de jaren 2012 tot en met 2015.

2012: One More Chance-Barbara & Brenda
Zo opeens dwalen de gedachten weer terug naar de 'Soul-x-rated' hoewel die een paar weken voor deze 21e week van 2012 is gestart. Ik kan me nog erg goed herinneren dat ik deze heb aangekondigd als de 'Tune Of The Week'. Een zonnige dinsdagmiddag in Nijeveen. Nog met die draaitafel die ik 'per ongeluk' heb bewaard. Ik had twee van deze snaaraangedreven dingen. Van eentje lagen de kabels bloot en die heb ik in de container laten zakken. Achteraf gezien had ik die toch moeten houden want de andere heeft een defecte start- en stopknop. Met als gevolg dat je twintigmaal moet rammen op de knop om hem aan de gang te krijgen. Dit gaat gepaard met getier voor de microfoon, iets dat de podcast uiteraard niet ten goede komt, maar ja... je moet ergens beginnen? Het Barbara & Brenda-enthousiasme begint met 'Never Love A Robin', een single die ik nog vrij recent een paar maal ben tegengekomen. Anno 2012 ben ik zwaar op zoek naar deze single, maar wil die maar niet in mijn bezit komen. Hoewel het nog steeds een bereleuke plaat is, ben ik dit station inmiddels gepasseerd en heb ik ervoor bedankt. Het resulteert in 2012 in drie singles van het duo en alledrie mogen ze 'Tune Of The Week' heten. 'If I'm Hurt You'll Feel The Pain' draaft nog de meeste rondjes tegenwoordig, dat blijft een genadeloze stamper, maar deze 'One More Chance' komt op een tweede plek. Vooral ook omdat het me weer opnieuw herinnert aan die eerste 'Soul-x-rated'-pogingen, waarmee het balletje weer rond is.

2013: If It Feels Good, Do It-Della Reese
Het is nauwelijks voor te stellen. In 2013 was het eind mei pas Pinksteren en op Pinkstermaandag heb ik de kachel nog laten brullen in Nijeveen. 2013 is het jaar van de winter die niet van ophouden weet. Toch heeft de winter een paar schijnbewegingen. Ik denk daarbij meteen aan die zondagmiddag dat het er bedrieglijk mooi uitziet, maar dat het toch flink koud blijkt te zijn. Ik ga die middag uit fietsen, maar op ene of andere manier 'wil' het niet en kom ik pas in het laatst goed op stoom. De 'Northern Soul Jukebox' vergezelt me en die middag 'ontdek' ik 'My Love Is Getting Stronger' van Gloria Edwards en valt 'If It Feels Good, Do It' van Della Reese voor het eerst op. Die laatste hoor ik als ik het Staphorster bos binnenfiets van een kant die ik niet vaak heb gezien. Het wordt een favoriet fiets-stukje, hoewel ik daar al een jaar niet meer ben geweest. Binnenkort maar weer eens doen? 'If It Feels Good, Do It' kondigt voor mij op deze middag het voorjaarsgevoel aan, ook al blijkt dat seizoen nog aardig ver weg. We hebben het dan over maart of april. De single blijkt niet heel lastig te vinden in Nederland, want het heeft in 1972 in de Tipparade gestaan. Ik scoor dan ook een keurig exemplaar met fotohoes op Marktplaats en ik geloof dat de Engelsen daar best een beetje jaloers op zijn.

2014: Every Little Bit Hurts-Brenda Holloway
'Geesten', noemen we ze bij Wolfman Radio. Gesjeesde presentatoren, mensen waarvoor het station té professioneel bleek voor hun houding of waarvan de schoenen een paar maten té groot waren. Deze 'geest' had last van dat laatste. Het is niet achteraf, maar hij heeft mij nooit gelegen. Andersom ook niet en dat is merkbaar geweest in de eerste jaren bij Wolfman Radio. Hij doet op de dinsdagavond een Motown-show en als hij even vrijaf neemt, bied ik aan de show waar te nemen. Niet om hem een plezier te doen, maar omdat ik het leuk vind om twee weken Motown-favorieten te kunnen draaien. Ik draai de eerste avond 'Every Little Bit Hurts' van Brenda Holloway van de elpee 'The Artistry Of Brenda Holloway'. Een compilatie uit 1968 welke in de Engelse stereo-uitgave omstreeks 1995 een klein fortuin waard is, maar die flink in waarde is gezakt. Desondanks een leuk item, hoewel deze 'Every Little Bit Hurts' plots niet meer goed klinkt in stereo. De wens voor een mono-versie onstaat ter plekke, niet wetende dat ik twaalf uur later de originele single zal treffen in een kringloopwinkel in Wolvega. Sindsdien is het hard gegaan met deze single, want inmiddels staat het in de reserve-Blauwe Bak. Tot zover er nog sprake is van een reserve-Blauwe Bak, want ik denk erover na om een derde koffer te kopen en daarmee de reserve-bakken op te heffen. Veel leuke jaren zeventig-dingen zitten reeds in de reserve-Blauwe Bak terwijl die nu steeds meer een belangrijke rol gaan spelen in mijn set. Ik moet dan alleen 150 singles terug zetten in de jaren zestig, zeventig en tachtig-bakken. Daar ga ik nog even over nadenken, maar wellicht komt het dus weer terug in de koffer?

2015: Sweetness-Maurice Williams
Op de zaterdag van mijn 'wereldtournee' in 2008 ga ik langs in Rotterdam. Ik heb de avond ervoor niet heel succesvol gedraaid in Hellevoetsluis en ben van plan dat vanavond dunnetjes over te doen. Doel in Rotterdam: Het vinden van het boetiekje waar ik in 2004 'What's Good About Goodbye My Love' van The Flirtations heb gevonden. Het is in het winkelcentrum van Blaak en wonderwel weet ik het na vier jaar nog te vinden. Ik begrijp eerst niet waar de kruisjes op de prijsstickers voor zijn bedoeld, maar als ik hoor dat deze een euro per stuk zijn, gaat het opeens snel. Ik verlaat de winkel met een zestigtal singles en betaal al met al zestig euro (of daaromtrent). Deze van Maurice Williams zit daar eveneens tussen, maar het is pas jaren later als 'Whirlpool' me gaat bevallen. In 2013 ontdek ik in Soul-xotica de b-kant, 'Sweetness', en dat nummer past een jaar geleden opeens beter in mijn set dan ooit tevoren. Vandaar dat ik het alsnog tot Week Spot bombardeer. Ik moet bekennen dat ik de plaat al in tijden niet meer heb gedraaid, maar wijt dat vooral aan 'overkill'. Komende zaterdag mag die weer!