Het jaar 2016 zou de boeken in gaan als een tragisch jaar voor de popmuziek? Okay, er zijn ons een paar giganten ontvallen. Denk aan Prince en David Bowie. Maar in geval van de laatste... Bowie werd 70 jaar en dat is voor een popmuzikant vaak al een hele leeftijd. De sterren die in de jaren zestig zijn begonnen, zitten allemaal rond de 70 en dus verwacht ik dat 2020 nog wel eens tien keer erger kan worden. Het is momenteel Prince die alle aandacht opeist. Zijn klassieke singles en albums zijn opeens weer alom vertegenwoordigd in de hitlijsten terwijl zijn meer recente werk nog altijd over het hoofd wordt gezien. Prince was jong vergeleken bij Bowie en Lemmy en zoiets heeft altijd meer impact op mij dan met een oude knar. Je hebt ook nog artiesten die stilletjes weg vallen zonder dat het een uitbundig artikel in de krant krijgt. Wie zich toespitst op een mediabron dat zich richt op een en bepaald genre, dan weet je dat er bijna dagelijks eentje dit leven verlaat. En dan kom je tot 'obscure' namen als Otis Clay, wanneer soul je specialisme is. Ik verneem het overlijden van Candye Kane via een blues-gitariste op Facebook. Hoewel ze geboren en getogen Nederlandse is, maakt ze al jaren de Amerikaanse podia onveilig met haar band. Helaas neem ik klakkeloos de informatie over en heb zelfs vanavond in 'Tuesday Night Music Club' geroepen dat Candye Kane vijftig is geworden. Niet waar, hoewel de strekking hetzelfde is: Vierenvijftig is eveneens erg jong! Vandaag haal ik de touringcar uit de remise om Candye Kane op te halen uit een turbulent leven.
Hoewel geen man het zal toegeven, zijn veel van hun wel bekend met Candye Kane. Het is meest opvallend dat slechts weinig van haar actieve muzikale leven afweten. Candye speelt in de begin jaren tachtig in een rits pornofilms en poseert voor diverse tijdschriften. Het verhaal begint op 13 november 1961 als Candace Hogan wordt geboren in het Californische Ventura. Ze groeit op in een buitenwijk van Los Angeles. Haar vocale capaciteiten zijn dusdanig dat Candye in 1976 wordt uitverkoren om een opleiding te volgen in de opera. In hetzelfde jaar breekt The Ramones door en zet de toon voor de punkbeweging. Candye verliest al snel haar interesse in opera en wordt de punk ingesleurd. In het begin van de jaren tachtig speelt ze met een aantal countrypunk-groepen en maakt in 1986 haar eerste solo-album. In eigen beheer hoewel ze dan een kortlopend contract heeft gehad bij CBS. Dat label wil Kane in 1985 als een country-zangeres in de markt zetten totdat men de controversiële achtergrond leert kennen van de kersverse aanwinst.
Candye Kane is een fors gebouwde dame met een paar joekels van borsten. Met name de laatste twee zijn veelvuldig te zien op het witte doek. Hoewel? Je moet dan wel een wit doek in je huis- of slaapkamer hebben, want het speelt zich voornamelijk af op videobanden. De midden jaren tachtig staan bekend als 'het gouden tijdperk' van de porno-industrie en Candye is daarbij een veel voorkomende naam. Niet zelden refereren de filmtitels aan haar boezem. 'Boobsville Cabaret' uit 1998 is de laatste video waarop Kane alle trossen los gooit.
In eerste instantie is het vooral de country dat Candye Kane trekt, maar dat verandert als ze de dames van de blues leert kennen. Big Maybelle, Ruth Brown, Etta James en Big Mama Thornton zijn van invloed op Candye Kane en het maakt het plaatje compleet. Hier is een dame welke trots is op haar lichaam, ook al staat haar formaat nimmer op de omslag van Cosmopolitan of Vogue, en dat optimisme past goed in de blues. Hoewel vrouwen doorgaans niet snel een advies zullen aannemen van een porno-actrice, heeft 'You Need A Great Big Woman' een boodschap van alle tijden: 'Dames, wees trots op het lichaam dat je hebt gekregen!'.
Kane heeft als muzikante een druk leven. Ze is ruim 250 dagen per jaar van huis. Ze treedt op tijdens alle prestigieuze festivals van de blues en wordt overspoeld met onderscheidingen. Hoewel Kane getrouwd is geweest met Thomas Yearsley, de bassist van The Paladins, en enkele kinderen heeft, verklaart ze later openlijk bisexueel te zijn. Dit veroorzaakt een populariteit in homo-kringen en een Gay Pride is niet hetzelfde als Candye Kane niet heeft opgetreden. De laatste jaren zet ze zich actief in voor een aantal goede doelen en zet 'speciale dagen' luister bij. In augustus 2009 treedt ze bijvoorbeeld op in het Ierse Dublin tijdens een festival om het Down-syndroom onder de aandacht te brengen. Ze leeft de laatste jaren als filantroop.
In 2008 wordt een tumor gevonden bij Candye en in datzelfde jaar ondergaat ze daarvoor een medische behandeling. Hoewel haar levensverwachting weer iets wordt opgeschroefd, is dan al wel duidelijk dat ze het niet héél lang gaat maken. Ze is afgelopen vrijdag op 54-jarige leeftijd overleden. Haar meest recente schijf stamt uit 2013 en heet 'Coming Out Swingin'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten