Ik hou 17 juni 1989 aan als startdatum van mijn platenverzameling en dus probeer ik iedere maand rond de zeventiende met 'Het zilveren goud' op de proppen te komen. Het is vandaag de achttiende, dus het zou zomaar kunnen. Toch is het wel een beetje een ritueel geworden om eerst de elpees van die maand te behandelen. Elpees doen niet echt mee in de verzameling en toch hou ik nog geruime tijd een 'boekhouding' bij van de elpees. Die reken ik dan in schijven. Een dubbelalbum telt voor twee en een driedubbelaar voor drie. Vandaar dat ik vandaag maar liefst negen elpees aan jullie mag voorstellen, hoewel het in werkelijkheid een dubbelelpee, een driedubbelaar en vier enkele albums zijn. En met name de platen uit de laatste vangst behoren in zekere zin toe aan de soundtrack van mijn leven. Of in ieder geval de soundtrack van de zomer van 1991. Hoe dan ook: Ik denk dat ik vrijdag of zaterdag de reguliere 'Het zilveren goud' ga doen, maar nu eerst de vangst op 33 omwentelingen per minuut.
Koninginnedag speelt zich vooral af in de Sneker wijk Tinga, het centrum heeft omstreeks Bevrijdingsdag een markt in de binnenstad. In 1992 zal ik zelf nog met mijn handel dubbele singles op het Schaapmarktplein staan, maar kan me niet heugen dat ik eentje heb verkocht. Wel maak ik kennis met collega-verzamelaars en koop een flinke stapel interessante jaren zestig-elpees, maar hiervoor moeten jullie nog een jaar geduld hebben. In 1991 valt het op 4 mei en ik fiets in alle vroegte naar Sneek. Volgens mij ben ik met de koffie alweer terug in Jutrijp. Een bescheiden maar leuke vangst met een Moody Blues-single en -elpee. De laatste betreft 'Boulevard De La Madeleine'. Een album dat in 1967 in een beperkt aantal landen op de markt verschijnt, waaronder Nederland. The Moody Blues heeft dan al twee jaar geen hit meer gehad en is enkel nog populair in Nederland, België en Frankrijk. 'Boulevard De La Madeleine' is een verzameling geflopte singles en b-kanten en kan hierdoor nauwelijks als een 'echt' album worden beschouwd. De plaat wordt begin jaren zeventig opnieuw uitgebracht door Decca, nu met de foto uit de klaphoes van 'On The Threshold Of A Dream' op de voorkant. Het toont de 'nieuwe' Moody Blues met Justin Hayward en John Lodge, hoewel de opnames nog met Denny Laine en Clint Warwick zijn. Ik koop 'Boulevard' in deze uitgave en in combinatie met 'The Magnificent Moodies' (welke ik in 1989 als een 'Music For The Millions' in mijn collectie krijg) is dit het volledige oeuvre van The Moody Blues mét Laine en Warwick. Alleen 'Time Is On My Side' ontbreekt op de albums, maar die zal ik jaren later op single kopen. De tweede elpee van deze braderie is zo eentje waarin ik opeens erg veel zin krijg. Het is een verzamelalbum van The Beach Boys uit de Emidisc-serie. Het draagt de titel 'Good Vibrations' en bevat enkele van de grote hits van The Beach Boys uit de jaren zestig. De elpee is een gulden of daaromtrent en daar doe ik het voor!
Ik prijs mezelf nog altijd erg gelukkig dat ik op jonge leeftijd geen afscheid heb hoeven nemen van naaste familieleden. Als mijn opa komt te overlijden, ben ik bijna negen en besef ik al ietsje beter wat de dood inhoud. Ik twijfel eraan wie als eerste is geweest? Feit is dat de dochter van vrienden van mijn ouders en ook een goede vriendin van mijn zus erg ziek is. Ze heeft cystic fibrose, een taaislijmziekte, waar in de begin jaren tachtig nog weinig aan te doen is. Zij sterft in 1981 op een nog zeer jonge leeftijd. Volgens mij is het rond dezelfde tijd of wellicht ietsje eerder dat een jongen bij ons uit het dorp omkomt bij een verkeersongeluk. Ik weet niet precies hoe oud hij is geweest, feit is dat hij nog bij zijn ouders woont en in Sneek werkt op een fabriek. Ik denk ergens in de twintig. Op een zekere dag rijdt hij naar zijn werk en krijgt op een kruispunt met verkeerslichten geen voorrang van een vrachtwagen. Hij is op slag dood. Ik denk dat ik vier of vijf jaar oud moet zijn geweest. Ik herinner me de schok nog erg goed. Ook weet ik dat ik op dat moment een 'gewoonte' heb als kind. We wonen op de hoek van een straat en ik ren auto's achterna op het erf, enthousiast zwaaiend naar de inzittenden. Ik word de middag van de begrafenis binnen gehouden, hoewel ik als kind best begrijp dat ik deze middag niet mag rennen en zwaaien. Tranen met tuiten is het gevolg van deze maatregel.
Eind mei 1991 wordt in Hommerts een rommelmarkt gehouden. Als ik me niet vergis is het ten bate van de plaatselijke voetbalvereniging. De oud papier-club haalt op vrijdagavond de spullen op en omdat ik jarenlang ben betrokken bij het ophalen van het oud papier, ben ik ook van de partij. Wij beginnen in Jutrijp en laden het spul in een wagen achter de trekker. Ik begin plotseling te kwijlen als ik twee of drie dozen met elpees zie. 'Woodstock' staat vooraan en een vlugge blik laat zien dat het prachtig spul is. Op de hoezen staat de naam geschreven van de vorige eigenaar: Het is de jongeman die in 1980 is verongelukt. Hoewel het eigenlijk uit den boze is, mag ik bij hoge uitzondering een paar elpees uitzoeken op deze vrijdagavond. Ik denk dat ik totaal vijf gulden heb betaald voor de platen. Ik weet niet meer te herinneren wat de overige elpees zijn geweest, wel dat ze allemaal in een uitmuntende staat verkeren en dat ze afkomstig zijn van een ware muziekliefhebber. 'Woodstock' neem ik aanvankelijk vanwege 'Star-Spangled Banner' van Jimi Hendrix, maar later ontdek ik ook de andere steengoede optredens op de plaat. Als tweede kies ik de titelloze elpee van The Bintangs uit 1978. Vooral het nummer 'Big Black Tank' zal uitgroeien tot een persoonlijke favoriet en ik draai hem ook nog geregeld in mijn shows. De volgende is 'Afscheidsconcert' van Cuby & The Blizzards. Ik heb vlak daarvoor immers 'Nostalgic Toilet' op single gekocht welke een echte favoriet is geworden. Deze elpee valt me in eerste instantie tegen, maar dat komt vooral omdat ik het lange tijd niet zo op blues heb staan. De plaat bevat het optreden dat de groep in 1974 in het Vara-programma 'Nederpopzien' heeft gegeven en dat de laatste keer is dat het koningskoppel Harry Muskee en Eelco Gelling op het podium staan. In 1972 is Brainbox zo ver afgebrokkeld dat Kaz Lux de stekker trekt uit de formatie en solo verder gaat. 'To You' verschijnt posthuum: Een dubbelelpee met het beste dat Brainbox in drie jaar van haar bestaan heeft gemaakt. 'Down Man' is een nummer dat me een kwart eeuw later nog altijd evenveel kippenvel bezorgt en dat geldt eveneens voor 'Between Alpha & Omega' en de bezielde cover van 'Scarborough Fair'. Ook een elpee die nog wel eens op de draaitafel ligt en het is tamelijk uniek dat één vangst zoveel 'blijvertjes' heeft opgeleverd. Misschien had hij het niet beter kunnen wensen: Zijn trotse bezit naar een andere muziekliefhebber. De ochtend van de rommelmarkt ben ik op de molen en fiets daar vandaan meteen door naar het dorpshuis. De overige elpees zijn al verkocht en ik mag de overgebleven singles (en een leeg fotohoesje) meenemen.
Morgen het 'Week Spot kwartet' van week 20 in de jaren 2012 tot en met 2015 en dan vrijdag het vervolg van 'Het zilveren goud' of toch de beloofde 'Singles round-up' met Blauwe Bak-aanwinsten. Er zijn vier singles onderweg vanuit Engeland waaronder drie gospels.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten