Saksisch liggenot

Rechts inhalen is niet toegestaan, zelfs niet op de ligfiets. De enige plek waar het wordt gedoogd, is Soul-xotica. Door 'afrondende' drukte in Nijeveen, korte nachten, radiowerk en genieten van het mooie weer is weinig terecht gekomen van publiceren. Zaterdagavond om zeven uur zag ik 'dat het goed was' in Nijeveen. Klaar om dat hoofdstuk af te sluiten. Over een anderhalf uur nog eenmaal naar de Julianastraat om de sleutels in te leveren en een ongetwijfeld ontevreden woningopzichter naast mij, maar het zij zo. Hoe meer ik uit het huis trek, hoe slechter de staat blijkt en dan is het absurd te bedenken dat de woningbouw dit krot nog wil verhuren voor een gereduceerd tarief (nog steeds een royale driehonderd in de maand!). Als eenmaal blijkt dat het zondag een topdag zal worden qua hitte komen de eerste ambitieuze fietsplannen. Eentje is té gek voor woorden, maar ach... ik heb nu een ligfiets en woon ruim tien kilometer dichterbij. De fietsrouteplanner blijkt niet héél secuur qua opgegeven kilometers, maar ik heb het gedaan: Een 'rondje' van ongeveer 160 kilometer met inbegrepen een 'ontbrekend' stuk van een LF-route.

Ik maak zaterdagavond een 'deal' met mezelf. Het wroeten in het oude huis heeft me moe gemaakt en ik zou dus niet boos worden op mezelf als ik pas rond het middaguur ontwaak. Ik word echter een half uur na de wekker wakker en dus een zee van tijd? Even na tien uur stap ik op het ligplezier. Doel is om het deel Saksenroute te fietsen dat nog steeds 'ontbreekt'. Aan de hand van de routeplanner van de Fietsersbond heb ik een 'snelle' knooppuntenroute uitgestippeld naar Aalden. Vanuit daar weet ik uit mijn blote hoofd om via Noordsleen naar het buurtschap Westenesch te fietsen. Even kwartetten? Op zondag 21 september 2014 wil ik vanuit Coevorden de Saksenroute oppikken vanaf het Nederlandse 'einde' van de Vechtdalroute. Dat 'einde' bestaat dan al niet meer. Die dag fiets ik tot aan de grensovergang ter hoogte van Oldenzaal. In de laatste vakantie fiets ik vanaf Westenesch tot Coevorden. Eind september pak ik het stuk Enschede-Oldenzaal (en uiteindelijk door naar Ommen) en een week later van Groningen tot Assen. Het stuk Groningen-Lauwersoog ontbreekt nog en Assen-Emmen. De wind is gunstig. Een straffe oostenwind en dat is precies de richting die ik 'snel' moet fietsen naar Westenesch. Hoewel de snelheid hoog is, is het pas rond een uur of half twee dat ik daar ben. Voor de goede orde: Op een 'normale' fiets zou je dan net het viaduct bij Spier zijn overgefietst. In Emmen dreigt het even mis te gaan. Ik mis een bordje bij het station en ben al flink onderweg naar Emmerhout. Dan maar even omdraaien en terug naar het station. Inderdaad... ik hoef niet verder naar het oosten! Ik fiets aanvankelijk stukken die ik ken van de vakantie en kom bijvoorbeeld langs de supermarkt waar ik die eerste donderdag boodschappen heb gedaan. Het eerste deel vanaf het station tot Valthe fiets ik in grote lijnen op de zondag van de vakantie als ik de 'Op Fietse'-route al heb opgegeven. Precies zoals verwacht: Veel bos en een enkel schilderachtig dorpje. In Odoorn wordt een deel van de route geblokkeerd door een vlooienmarkt en ik fiets bijna letterlijk over de singles. Drieëntwintig platen gaan mee in de tas, dus dat levert drie 'Singles round-ups' deze week. Over rechts inhalen gesproken?

In Borger steek ik aan op een terras voor twee glazen bitter lemon en bij de kerk in Rolde rook ik een sigaartje. Het moet er ook weer niet té sportief uitzien? Dan moet het niet meer ver zijn naar Assen? Ik heb ergens op een kaartje uitgerekend dat het 'snijpunt' met ongeveer tien kilometer moet worden bereikt. Op de hoek zit een biologische boerderijwinkel met overheerlijk schepijs en dat probeer ik in de gaten te houden. Dat moet ergens bij Balloo zijn geweest, maar ik zie het punt niet. Ik steek het Balloërveld over en het gehucht Taarlo komt me al bekend voor. Bij Oudemolen (gemeente Tynaarlo) weet ik het zeker... dit heb ik in oktober in tegengestelde richting gefietst. Ik blijk acht kilometer boven Assen te zitten en dus is het rechtomgekeerd en de kortste route naar Taarlo, Loon en Assen. Het begint ook al later te worden en ik moet nu wel even flink doortrappen. Gelukkig heb ik weinig last van Assen en zit in even later in Bovensmilde. De wind is gunstig en ik sjees langs de Drentse Hoofdvaart. In Smilde steek ik aan bij een tankstation voor koffie en een broodje. In Hoogersmilde besluit ik zelfs om het snack-avontuur in Diever vaarwel te zeggen en eet daar een patatje. De wind en het fietspad nodigen uit om flink uit te halen tot Uffelte en dat gaat naar wens. Het is een half uur van de snackbar in Hoogersmilde tot thuis in Uffelte. Ik zit vaak rond de dertig kilometer of erover heen. Twee missies in één klap? De Saksenroute is 'compleet' voor mij én ze is over de 800 kilometer gegaan. Sterker nog: Ze is al onderweg naar de 900. En de voormalige melkflessen zijn vanaf heden gekleurd. Genieten met een hoofdletter G.