Week Spot 66-80

,,Ik voel me sindskort wel zo ontspannen als ik in de lucht ben", liet ik me zojuist ontvallen tegenover een collega-presentator. ,,Kun je dat horen?". Haar antwoord verbaasde me in eerste instantie. ,,Ik zie het". Och natuurlijk, ik was die webcam even helemaal vergeten. Ja, er is veel gebeurd in een jaar. Twee weken geleden was het een jaar sinds ik liep te zwoegen op de eerste Engelstalige podcast, een week later heb ik nog één Nederlandse gemaakt, waarna ik de keuze maakte om voortaan in het Engels door te gaan. Ik herinner me ook nog hoe nerveus ik in die tijd was. Als je dat vergelijkt met nu. Zo zelfverzekerd als nu ben ik nog nooit geweest! Dinsdagavond doe ik een eenmalige show, 'Subspace', met selecties die jullie zouden kunnen kennen als... 'Telefoontoppertjes'. De muziek in die show komt van de sd-kaart die eerder in de Nokia zat. Dat is tussen middernacht en twee op de vroege woensdagochtend, daarna ga ik vakantie vieren. Maar eerst nog het laatste deel van de Week Spot countdown. De komende twee weken is er even geen Do The 45, maar... we komen terug (om met The Skymasters te spreken).

2013/19: Happiness (Is A State Of Mind)-Jackye Gerard (1973)
Ik koop het plaatje op een maandagmiddag bij de kringloopwinkel in Meppel en laat me beide kanten meteen goed smaken. Even later maak ik mijn Soul-x-rated en stop deze erin. Als ik twee weken later bij Wolfman aan de slag ga, is het nummer van Jackye Gerard erg van toepassing en het is de tweede plaat die ik draai (na 'Baby Make Your Own Sweet Music' van Jay & The Techniques). Omdat er feitelijk niks bekend is over mevrouw Gerard stel ik de Week Spot al maar uit. Week 19 is het echter een half jaar geleden sinds de eerste Do The 45 en heeft ze de eretitel alsnog te pakken.

2013/20: Goodbye Baby-onbekende artiest (1966)
Ik heb pas de afgelopen maanden Numero Music Group leren kennen en vooral wat voor invloed hun platen hebben op de verzamelaars-markt. In plaats van een eenduidige prijs voor hun nieuwe vinylsingles, laten ze dit afhangen van hoe gewild de plaat is. Deze single komt uit een box met nog twee onuitgebrachte singles waarvan de artiesten niet bekend zijn. Die twee kosten echter veertig en vijfentwintig pond, terwijl 'Goodbye Baby' voor zo weinig als tien pond is te krijgen. Hetzelfde kwam ik ook tegen bij Pat Stallworth, ook al fluctuerende prijzen, en bovendien uitgebracht met een aantal andere collector's items die ook in prijs verschillen. Ik blijf het dus gewoon bij deze houden, voor veertig pond heb ik nog wel andere platen op mijn verlanglijst staan.

2013/21: If It Feels Good, Do It-Della Reese (1972)
Soms hoor ik een nummer voorbij komen en zit het volgende moment op Ebay. In het geval van Della Reese realiseerde ik me meteen dat het een tip-single was geweest in Nederland en dat ik dus wellicht nog kans maakte op Marktplaats. Tweemaal! De ene met een flinke vraagprijs, maar beschreven als nieuwstaat. De andere is ietsje minder, optisch, maar als ik een dag later kijk is het alleen die nog. Ik doe een bescheiden bod en krijg meteen reactie: Ik mag hem hebben. Die is in Engeland toch wel een stukje duurder...

2013/22: Packing Up-Damon Fox (1966)
Ja, daar heb ik een mazzeltje mee gehad. Ik wilde de plaat vorig jaar april zó graag hebben dat ik even heb gedacht aan een styreen-bootleg ter waarde van 45 pond. Het origineel zit al snel boven de duizend euro. Ik heb er toen vanaf gekeken en dat is verstandig geweest, want Outta Sight kwam niet veel later met deze zonnig geprijsde heruitgave. En de plaat klinkt beter dan ooit, zonder dat die iets heeft ingeboet aan zijn directheid.

2013/23: Kiss My Love Goodbye-Bettye Swann (1974)
Ik schreef het al bij de Week Spot van afgelopen week. De afgelopen maanden hebben in het teken gestaan van enerzijds klassiekers en aan de andere kant 'modern soul'-plaatjes. Neem nu deze schoonheid van Bettye Swann, geheel terecht opnieuw onder de aandacht gebracht door het Go Ahead-label van Richard Searling, voormalig deejay van de Casino.

2013/24: I Got You Babe-Etta James (1968)
'I love this version'. 'Never heard this before'. Kreten die ik de afgelopen weken menigmaal heb horen vallen, vaak uit de mond van mensen die gerust tot de specialisten gerekend mogen worden. Hier is dus een plaatje waarmee ik punten kan scoren in Engeland, want de Europese fijnproevers hebben het ding al 'ontdekt'. In de Franse, Spaanse en Italiaanse Mod-scenes, voor zover die daar zijn, is dit al een garantie voor een volle dansvloer. Middels Wolfman Radio mag ik datzelfde nu in Engeland gaan veroorzaken. Het is mij een genoegen!

2013/25: Don't Send Nobody Else-Ace Spectrum (1974)
Ook alweer zo'n 'Modern Soul'-plaatje. Lekker spul voor op de dansvloer, maar mijlenver verwijderd van de stampers zoals ik die een anderhalf jaar geleden nog zocht. De melodie en de magische momenten gaan weer opspelen bij mij, hetzelfde dat ik altijd in de folk en andere muziekstromingen heb gezocht. Helemaal niet erg, even wat tijd voor wat nuance op zijn tijd...

2013/26: I Surrender-Bonnie St.Claire (1969)
In deze week zat ik wat in een lastig parket. 'One In A Million' wilde maar niet arriveren, had te maken met de staking bij de post, en 'One Step At A Time' liet ook even op zich wachten. Toen ontdekte ik deze middels een Facebook-groep, een single die ik al lang had, maar die me nooit was opgevallen. En zo werd deze heel spontaan even Week Spot.

2013/27: One Step At A Time-Maxine Brown (1965)
Ik ben de afgelopen maanden vooral op zoek geweest naar dit, iets ondergewaardeerde, nummer van Maxine Brown en kwam toen, vrij toevallig, op het spoor van die originele 'One In A Million'. Maar toen ze beide arriveerden, moest dit de Week Spot worden. 'One In A Million' gaat het echter nog wel worden. Er zijn meer platen uit de soms plaatselijke 'overkill' die nu even mogen, de Week Spot van deze week stamt uit dezelfde vracht als van Maxine Brown.

2013/28: It's Got To Be A Great Song-The Tiffanies (1967)
In de Blauwe Bak Top 40 verkozen tot nummer 1 van het tweede kwartaal 2013. Er moet binnen nu en zes weken veel veranderen, of er komt geen vervolg op die Top 40, maar... ook dat heb ik wel vaker geroepen. Ik kan momenteel gewoon even niet meer kopen en zit met bepaalde platen in de duurdere categorie. Kwaliteit boven kwantiteit, maar dat maakt het voor een Top 40-lijst niet handig.

2013/29: Questions-Pat Stallworth (1974)
Bijzonder jaar... 1974. De protodisco wordt opgevolgd door vroege disco (denk aan George McCrae...) voordat het echt simplistisch en poep-commercieel wordt. Ook qua funk en pure soul is 1974 een overgangsjaar. Neem nu deze schoonheid van Pat Stallworth. Een plaat die heel groot had kunnen worden als producer Bill Jacock niet de kans van zijn leven kreeg in de televisiewereld.

2013/30: When Your Love Is Gone-Jackson Sisters (1975)
'I Believe In Miracles' heb ik vanochtend nog gedraaid in 'Floor Fillers', mijn tijdelijke show in de zaterdagnacht en 's middags dus al deze van Jackson Sisters. Beduidend minder swingend dan 'Miracles', maar met zo'n fijne melodielijn. Een magisch moment...

2013/31: Have More Time-Marvin Smith (1966)
Pas op: De Week Spot wordt erg nauwkeurig afgewogen. Als er teveel stampers op rij zijn, druk ik een mid-tempo nummer tussen door. Hetzelfde bij teveel jaren zestig en in dit geval bij teveel nuance. De Week Spot van week 31 is een stamper van de bovenste plank.

2013/32: Hide And Seek-Lillian Dupree (1965)
En dan mag er best nóg een stamper na en eentje die net zo 'lo-fi' is qua opname, maar dan moet voor het evenwicht weer iets subtielers worden gezocht.

2013/33: World That's Not Real-Gloria Ann Taylor (1973)
...en dat wordt gevonden is deze van Gloria Ann Taylor. Dan mag de Week Spot van deze week weer genadeloos stampen en dat doet-ie ook. De foto boven dit bericht is van de boosdoener van deze week, de dame die vorige week het bericht sierde was Nella Dodds. De Week Spot countdown zit erop, maar het fenomeen zélf gaat gewoon door. Ondanks vakantieperikelen en twee weken geen uitzending, kies ik iedere week weer een Week Spot en zal dat de komende jaren ook blijven doen!