Schijf van 5: Amsterdam

En zo komt er een einde aan onze Nederlandse week. Ik had eerst een Schijf over Nederland uitgeschreven. Hoewel het vaak handig is om ruim te denken en niet op de millimeter, blijkt dat in dit geval anders te zijn. We nemen dus het vergrootglas en richten ons specifiek op één plek. Maar nee, vijf liedjes over Kolderveense Bovenboer ging lastig worden en dus het kompas maar iets verschoven naar het zuidwesten. We zijn aan het einde en het begin van de wereld uitgekomen, voor menig Amsterdammer is de wereld rondom de Westertoren gebouwd. Ja, Amsterdam heeft heel veel artiesten geïnspireerd en dit blijkt een betere kandidaat te zijn voor de Schijf van 5. De allerbeste staat niet bovenaan, maar het is wel een Nederlandse groep die op alle fronten het cirkeltje rond maakt. En het heeft met een herinnering te maken!

Het is niet erg dat je bij de nummer vijf last krijgt van gekromde tenen, het is immers maar de hekkensluiter. Hij verdient geen schoonheidsprijs en er zijn vast ook mooiere liedjes gezongen over de hoofdstad, maar toch is dat heerlijke Amerikaanse 'Emsterdem' van Buck Owens een prachtig voorbeeld om plaats te nemen op de vijfde plaats. Dus daar ga je! Op vijf staat 'Amsterdam' van Buck Owens uit 1970.

Ik heb het vaker gezegd, de berichten op de Nokia N95 waren precies van een juiste lengte en wellicht dat deze Schijf daar niet ontzettend hoog boven gaat eindigen. Het is al na middernacht als ik aan deze verplichting voldoe en ik heb een beetje een rare avond gehad, dus hou ik het nu maar kort. Overdag had ik mijn eerste ontmoeting 'in persoon' met Peter, onze singlehoesjes-man. Hij bracht mij een stuk of dertig singles en nam een paar mee terug naar huis. Eentje daarvan is 'Sea Of Delight' van Brainbox. De b-kant van die single staat vandaag op vier: 'Amsterdam, The First Days' uit 1969.

Toch tussen neus en lippen door. Ik heb vanavond afscheid genomen van het Golden Beat Years-forum. Ik kan er lang en dramatisch over doen, maar de negativiteit begon danig te storen, dat ik al op keek tegen de uren die in december in de jaarlijkse Top 100 zouden gaan zitten. Die steek ik liever in de Blauwe Bak Top 100, Soul-xotica en andere Soul-x-rated-projecten. Terug naar de Schijf! Ik heb begin juli 'Vintage Violence', het album van John Cale uit 1971, hier nog in de schijnwerpers gezet. Die heeft ook een 'Amsterdam'. Zo opgewekt als het maar kan, als schril contrast op de dreigende muziek van Velvet Underground en van sommige van zijn latere platen. Deze mag op drie.

De meest klassieke 'Amsterdam' is natuurlijk van de hand van Jacques Brel, maar ik sta niet te boek als een groot liefhebber van het chanson, dus kijk ik graag even bij de Engelse vertalingen. Die van Scott Walker is ook niet te versmaden, maar toch kies ik voor de indrukwekkende versie van David Bowie. Ooit nog aangegeven door Paul, de webmaster van rockandroll en digginfordirt. Zijn voorkeur ging uit naar de versie zoals die staat op 'Bowie At The Beeb', een BBC-sessie dus. Daar kies ik gemakshalve ook maar voor. Ik weet per slot van rekening ook niet af van een andere versie...

We begonnen deze week met Tee Set en toen viel de naam After Tea al, de tijdelijke afscheiding van Hans Van Eyck, Ray Fenwick en Polle Eduard. Bovendien heeft niet het nummer, maar de titel, herinneringen. Zelf koester ik niet al te veel liefde voor Amsterdam. Ik ben op mijn achttiende een week van huis weg gelopen en ben toen in Amsterdam geweest. De enige keer dat Amsterdam me wél beviel, was Tweede Paasdag 2008, de dag na het eerste optreden dat ik zag van Marissa Nadler in Haarlem. Het sneeuwde die dag en ik hoefde niet te denken aan dit liedje, maar achteraf heeft het wel wat. Ik was 'high' van de melancholie, een constante nadorst en heb me die dag laten gaan in de drank en, zo hoort dat in Amsterdam, ook nog drugs. Twee maanden later zou ik écht stoppen met die middeltjes, een jaar later met de biertjes. Als ik dan toch een eerbetoon mag doen aan Amsterdam, dan doe ik het middels 'Snowflakes On Amsterdam' van After Tea uit 1968.

Volgende week speel ik de Nationale Popkwis in Amstelveen en zal jullie op maandag trakteren op een blikje terug. Ik ga deze dag niet publiceren, dus ook geen Schijf van 5. Dan de maand november, want in december gaan de weekenden gevuld worden met de Soul-X Top 100 en vijf podcasts. Vanmiddag opperde Peter andermaal een Schijf met de vijf meest foute parlando's. Nou, Peter, wat mij betreft mag je! Stel maar een Schijf samen, ik wil de nummers wel toelichten. Voor de overige weken in november: Als iemand van jullie een top 5-je wil doen met wat voor thema dan ook maar, of desnoods je favoriete top 5, laat het maar weten! Als je het lastig vindt om te schrijven, neem ik desnoods een interview af. December is voor mij, november is voor jullie!