De keuze voor een Nederlandse groep uit de jaren negentig zal ongetwijfeld discussies op roepen bij de FNP, de Fryske Nasjonale Partij. Ik verwacht een bezoekverbod voor onbepaalde tijd. Toch kan ik niet om Reboelje heen, als het om de jaren negentig gaat. De Friestalige rockband heeft mij zowaar door dat decennium heen geloodst. In dit bericht vertel ik dan ook graag hoe het is gekomen, hoe ik mee gegroeid ben in de band en de muziek en hoe ik uiteindelijk afstand heb genomen van hun repertoire. Er is immers een tijd geweest dat ik ieder optreden van Reboelje in een straal van twintig kilometer rondom Jutrijp heb bezocht. Dikwijls met de perskaart van het Sneeker Nieuwsblad in de binnenzak en vaak ook met een recensie tot gevolg. Het verhaal begint voor mij in maart 1992. Ik ben precies een maand poprecensent bij het Sneeker Nieuwsblad als ik de band zie optreden op het eerste Úteinrock-festival in Het Bolwerk in Sneek, een festival met minderheidstalen. Naast het Fries zijn er eveneens Baskische en Welshe bands aanwezig. Tijdens een latere editie zie ik hier nog Catatonia, de Welshe groep waarvan ik in 1998 in Engeland nog even 'fan' werd. Maar eerst terug naar zaterdag 7 maart 1992. De volgende ochtend maakte ik mijn eerste kater mee. Historisch dus!
In de voorjaarsvakantie hadden we ons dophok uitgebreid verbouwd en op deze zaterdag zouden we een open dag houden. Nu was er ook Úteinrock en daar moest ik wel even bij zijn. Reboelje opent de avond en speelt voornamelijk werk van hun nieuwste cd 'Magysk Teater', een conceptalbum op basis van 'Der Steppenwolf' van Herman Hesse. De theatrale mix van folk, punk en melodieuze pop aangevuld met fraai werk op de viool... Mijn mond valt open. Ik had wel van de naam Reboelje gehoord, maar dat het zó goed is. Ik heb Úteinrock na Reboelje wel gezien en fiets door naar 'T Hokje waar ik dus voor een eerste maal zoveel drink dat ik de volgende ochtend denk dat ik dood ging. Dat moest nog wennen... De recensie van Úteinrock beperkt zich tot Reboelje en een paar weken later zal de groep op Aaipop optreden. Ik bereid een interview voor en ga naar Nijland. Ik neem het interview in het Nederlands af en doe er ruim drie maanden over om het uit te werken. Intussen heeft een muziekvriend de cd overgezet op cassette, want uw razende recensent heeft nog niet zo'n digitale deeltjesspeler. Ik bestel ook een 'Magysk Teater'-shirt, want ik ben fan!
In augustus 1992 ga ik over mijn enkel en heb bijna geregeld dat ik bij het optreden in Oudega aan de zijkant van het podium mag zitten, als mijn ouders er (wijselijk) een stokje voor steken. Deze fan is kapot! De dokter heeft me verboden nog te pogoën, dat doe ik een maand later alweer tijdens een Amnesty-benefiet in Het Bolwerk, waar Reboelje ook optreedt. In november 1992 ontvang ik een recensie-exemplaar van de mini-cd 'Simmersnie' in de bus. Deze zorgt ervoor dat ik toch maar een cd-speler koop! In mei 1993 zie ik hen op het Bevrijdingsfestival, 'De Fûgel Yn Dy' is dan net als cd-single verschenen en wordt met name door Henk Westbroek veelvuldig gedraaid. Het wordt geen hit. In 1995 verschijnt de langverwahte opvolger van 'Magysk Teater' uit 1991: 'Medusa'. Een plaat zonder 'rode lijn', waar ik aanvankelijk maar moeilijk aan kan wennen. Het is pas in 1997 voordat ik het album op waarde ga schatten. Nu roep ik dikwijls dat hun beste is! In 1996 verschijnt weer een mini-cd, 'Merkeman'. Het intro van het titelnummer is rechtstreeks gejat van 'Jimmy' van Boudewijn De Groot, mijn favoriet op het album is 'In Nij Begjin', maar er staan ook een paar missers op. Dat ben ik dan nog niet gewend van Reboelje!
Eind 1996 speelt de groep de interactieve voorstelling 'De Brulloft'. Met behulp van acteurs van Tryater wordt er een echte bruiloftsreceptie na gespeeld, waarin de liedjes van Reboelje en begeleidende filmpjes het verhaal vertellen van de 'gebrandmerkte' bruid die dit huwelijk is in gevlucht om te ontkomen aan haar verleden. Ze merkt halverwege de bruiloft dat haar dit ook geen geluk brengt en slaat wederom op de vlucht. 'De Brulloft' is een ervaring die je moet hebben mee gemaakt. Een registratie op cd, die in 1997 verschijnt, brengt weinig van de magie terug.
Dan is het eind 1997, mijn recensies worden niet altijd meer afgedrukt in de Sneeker en daarmee zakt mijn motivatie. Bovendien ben ik erg druk met mijn 'toekomst' op de ADM in Amsterdam. Als ik een uitnodiging krijg voor 'Hotel Reboelje', een 'unplugged'-optreden, moet ik verstek laten gaan door mijn Amsterdamse plannen. Toch vertrek ik uiteindelijk naar Engeland. Hoewel ik 'Medusa' nog geregeld draai, raak ik Reboelje uit het oog. Ik merk dus ook niet dat de groep de Mega Top 100 behaalt met de kerstsingle 'Marije Maria'. Na thuiskomst in Nederland zie ik de groep nog eenmaal optreden, in 2000 in Mirns. Ze spelen een paar oude 'hits', maar voor het grootste deel is het erg middle-of-the-road geworden. Reboelje is een soort BZN geworden. Ik ben er wel klaar mee!
Even later ligt Reboelje op zijn gat. Ik kan er niet om treuren, hoewel ik prachtige herinneringen heb aan de begin en midden jaren negentig. De tijd dat we stonden te hossen op 'Trije'...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten