Veni vedi vici. Zo ging het met Da Skoda's in 2002 in de Oogst van Overijssel. Als laatste band toegevoegd aan de voorrondes, als laatste toegevoegd tot de finale en, volgens juryleden waarmee ik later heb gesproken, vanaf de eerste noot in de finale de gedoodverfde winnaar. Een band met een veelzijdig en opvallend geluid, een hoge dosis muzikaliteit en een goede podiumpresentatie, zoiets moest Overijssel vertegenwoordigen bij de Grote Prijs Van Nederland. Meer daarover verderop in dit bericht. Naast de gebruikelijke prijzen zitten ook twee optredens. De eerste is tijdens een culturele manifestatie in Zwolle, op een regenachtige donderdagavond in juni. We kunnen niet voorkomen dat er vocht komt in het antieke Philicordia-orgeltje van Xander en dus haalt iemand van de organisatie zijn Philicorda op. Van beide doen een paar toetsen het niet meer, maar het heeft wel een imposant gezicht: Twee Philicorda's op elkaar. Deze Philicorda zal de klap niet overleven en zal uiteindelijk als kunstwerk in De Buze eindigen. Dan begint voor mij de warrige zomer van 2002. Na een ruzie met degene waarbij ik in de kost ben, vlucht ik naar Leeuwarden. Aanvankelijk slaap ik een nachtopvang, maar zoek uiteindelijk de vrijheid met slaapzak en plastic in een verlaten recreatiegebied. Het is onder deze omstandigheden dat ik met Xander mee rijd naar Deventer, waar Da Skoda's het PlugPlantsoenPop-festival mogen openen.
Het is in de vakantie en drummer Tony (hier zichtbaar op de foto) komt speciaal voor dit optreden even terug uit Zeeland, Marc is afwezig en wordt door muziekvriend Pieter vervangen. De gastvrijheid 'backstage' is uitmuntend! Op een bepaald moment krijg ik van een vrijwilliger een overgebleven t-shirt met het programma op de rug. Dit en omdat ik een Zweedse band wil zien, doet mij besluiten in Deventer te blijven. Ik help zondagavond en de volgende maandag met opruimen, slaap 's nachts op het podium en ga maandagavond weer terug naar Friesland. Ik zal nog drie keer terug keren naar Plug om er als vrijwilliger te werken. In die tussentijd heb ik al een reputatie opgebouwd binnen de groep, waar ik op me dat moment niet zo bewust van ben. Ik ben een stevig innemer van alcoholische drankjes en meestal platzak, dus op het conto van de band. Ik weet niet of dit heeft mee gespeeld, maar in augustus of september speelt de groep in Kampen. Ik schitter door afwezigheid en neem er pas drie weken later kennis van. Dat is in november echter al lang weer vergeten als de groep als voorprogramma van André Manuel & Krang mag optreden in Hedon. Een onvergetelijke avond. Ik mag die avond opnames maken met de minidisc en dat is nog altijd een memorabel optreden. Sommige latere 'Psychadelicious'-tracks zullen voor mij tijdens deze avond definitieve versie krijgen. Even ervoor of erna, dat weet ik niet meer. Maar dan maakt de groep zijn opwachting tijdens de Grote Prijs-voorronde in Arnhem. De jury 'begrijpt' de groep niet, het wordt als 'cabaret' afgedaan. De uiterst professionele Achterhoekse popgroep Busted wint de avond én de publieksprijs. De Oogst is dus wel het hoogst haalbare gebleken!
Zo begint 2003 en half januari krijg ik de sleutels van de Rembrandtstraat. Meteen de eerste zondag mag de band optreden in Apeldoorn en ik ga mee. En hoe? De auto's zijn al ingepakt als ik ladderzat bij de bar vandaan wordt geplukt. Ik zal daarna nog één keer mee gaan naar Heerenveen en daar is het van een zelfde laken een pak. Ik heb mijn 'Skoadie'-baantje hoogst persoonlijk naar de bliksem gezopen. Jammer, maar helaas! Ik blijf echter de groep op de voet volgen en zie ze achtereenvolgens op het Bevrijdingsfestival in Zwolle en in september 2003 met de cd-presentatie van 'Psychadelicious'. Ik mag mezelf gerust een Skoda's-kenner noemen, maar ik raak maar niet enthousiast van de nieuwe cd. Een gedeelte van de nummers heeft te lijden onder een nogal steriele productie, maar er staan een aantal erg goede nummers op! Als ik rockandroll.nl ontdek, is de cd de eerste recensie voor Sideburner, maar die is niet positief. Dat zet kwaad bloed bij de groep. Ik hoef nu helemaal niet meer op een vervolg van mijn 'skoadie'-carriére te rekenen. Of ik ze in begin 2004 nog heb gezien? O ja, een kleinschalig festival in De Buze in april 2003, die was ik vergeten. Oók een gedenkwaardig optreden, hoewel nu met een andere drummer. In september 2004 opent de groep het nieuwe Buze-seizoen, maar ze zijn dan al aan hun afscheidstournee begonnen. Ik geloof dat het op persoonlijk vlak ook wat botst, maar bovenal is de koek op. Erg jammer, want Xander heeft net zijn toonmodulator aan het instrumentarium toegevoegd en hij is de eerste die ik zie, die er écht mee om kan gaan. Zander nodigt me nog wel uit voor het allerlaatste concert in Den Haag, maar ik vergeet het...
Tot slot: Wat is er van geworden? Da Skoda's zijn als leden nog eens een avond in De Buze geweest, toen werd er stiekem gesproken over een reünie, maar dat is nooit door gegaan. Henk is het impressariaat in gegaan, Marc is verhuisd naar Drachten. Het laatste wat ik van Tony heb gehoord, is dat-ie in Utrecht studeerde. En dan Xander... Losvast organist van The Monotones, daarna met zijn eigen garagerockband Die Alpenkreuzers en sinds een paar jaar solo als Mr. Skolnick. Met Johan Schoterman (KouweMakkers) is hij de Boodschappers Van Het Algemeen Nut begonnen. Da Skoda's zijn dood, lang leve Da Skoda's!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten