raddraaien: Chris Montez

Het raddraaien kent geen genade. Zo'n week na de Blauwe Bak Top 40 zou het eigenlijk best een verademing zijn om een week lang géén Northern Soul te doen, maar het overlijden van Frank Wilson en R.B. Greaves kon ik niet aan me voorbij laten gaan. De Tune Of The Week was gelukkig niet al teveel Northern Soul, dus dat scheelde weer. Ik meende dat ik nog één 'normale' plaat te gaan had in het Raddraaien, maar nee... Ik was toe aan een graai uit de Blauwe Bak. De vijftiende plaat vanaf 'I'm Gonna Run Away From You' van Tami Lynn is 'I Can't Leave You Alone' van George McCrae, maar die beste man hebben we pas in de vorige ronde van het Raddraaien gehad (toen met 'Rock Your Baby'). Dus nog maar eens vijftien door tellen. Uit twee bakken tegelijk: De koffer met de échte Northern Soul-favorieten en de reserve-Blauwe Bak. De Raddraaier van vandaag komt uit die laatste categorie. Natúúrlijk is 'Let's Dance' van Chris Montez geen Northern Soul, maar het is wel een gezellige danshit die een gevoel van herkenning kan oproepen bij het publiek dat de wereld van de Northern Soul nauwelijks kent en dus mag deze als 'service-product' meedoen.

Ezekiel Christopher Montanez. Als je die naam roept, komt hij vanzelf naar je toe. Maar hij zal inmiddels ook wel gewend zijn aan de naam Chris Montez. Hoe snel hij naar je toe komt, weet ik niet. De beste man is bijna zeventig jaar oud. Hij groeit op in Californië en staat muzikaal zwaar onder invloed van Ritchie Valens, de zanger die eens uit vliegen ging met Buddy Holly en The Big Bopper. Hij maakte in 1964 een comeback met 'La Bamba', maar helaas alleen op de hitparade. Hij zat in het vliegtuig dat in 1959 verongelukte. Chris Montez is één van de zangers die probeert de traditie van Valens voort te zetten. Hij krijgt in 1962 een contract bij Monogram Records en zijn eerste plaatje heet 'Let's Dance'. Het is een wereldwijde hit. De plaat past namelijk naadloos in het idioom van de twist. Montez neemt met 'Some Kinda Fun' een passende opvolger op, die het minder doet dan 'Let's Dance'. Toch zijn beide singles goed voor een miljoenenverkoop. Montez gaat vervolgens op tournee met mensen als Smokey & The Miracles en Sam Cooke. Later in 1964 doet hij een tournee door Amerika met Tommy Roe, waarbij enkele shows worden geopend door een Britse groep waar Montez nog nóóit van gehoord heeft. Van dat bandje verscheen gisteren precies 50 jaar geleden de eerste single. Iedereen in Amerika was wel bekend met het fenomeen, met uitzondering van Chris Montez...

In 1965 komt hij onder contract bij A&M, het hagelnieuwe platenlabel van Herb Alpert (de A) en Jerry Moss (de M). Montez zoekt vooral een weg om zijn rock'n'roll-gevoel van 'Let's Dance' naar huidige maatstaven aan te passen, maar op aanraden van zijn producer, Herb Alpert, richt hij zich op een hele andere markt. Montez ziet het aanvankelijk helemaal niet zitten om met een fluwelen stem ballades te zingen, maar Alpert weet hem te overtuigen. Als in 1966 'The More I See You' uitkomt als single hebben de deejays van de 'serieuze' muziekstations nogal moeite met zijn identiteit. Deze discjockeys hebben niks van de rock'n'roll mee gekregen en hebben dus 'Let's Dance' lelijk gemist, bovendien wordt hij menigmaal aangekondigd als Miss Chris Montez. Ze denken echt dat het een dame is. Totdat de elpee uit komt met op voor- en achterzijde een prent van onze besnorde vriend.

Het succes is dan alweer tanend en in 1968 raakt hij zijn contract bij A&M kwijt. In 1972 schijnt hij in Brazilië te zitten en scoort daar een hit met 'Loco Por Ti'. Hoe het bestaat, mag Joost weten, maar de plaat wordt als enige in Nederland een top tien-hit. In 1973 wordt dat gevolgd door de hit 'Ay No Digas', maar het album van Chris Montez & Raza komt in Engeland en Amerika pas in 1974 uit. Ook heeft hij dan al een nieuwe versie van 'Let's Dance' opgenomen. Na 1974 wordt het even ontzettend stil rondom Montez. Zijn laatste album dateert van 1983 en is opgenomen voor een onafhankelijke maatschappij en is geheel Spaanstalig.

Rond 2009 wordt er in Latijns-Amerika getracht een bio-pic over het leven van Montez te maken. De film reist in 2009-10 langs een paar internationale filmfestivals, maar krijgt nooit de 'release'. Ik moet vaak mensen er even aan herinneren dat ik pas 37 jaar geleden dit leven heb aanvaard. Ik heb 'Let's Dance' dus in 1989 leren kennen middels 'Swing The Mood' van Jive Bunny & The Mastermixers. 'The More I See You' ken ik weer uit de reclame van een vruchtensap. Ik twijfel tussen Appelsientje en Dubbeldrank. Het was volgens mij een liefdesaffaire tussen een sinaasappel en een banaan? Afijn, mijn eerste exemplaar van 'Let's Dance' heb ik in 1993 gekocht, de huidige Blauwe Bak-resident heb ik in de zomer van 2010 als souvenir meegenomen vanuit het Belgische Sint-Niklaas.