Even uitleggen... Ik had maandag beloofd dat jullie morgen twee berichten zouden krijgen, dit in verband met de geplande Soul-x-rated en het feit dat ik volgende week zondag niet ga publiceren. Door technische problemen is de Soul-x-rated er niet van gekomen en dus zou ik vandaag de serie kunnen besluiten met Stuurbaard Bakkebaard uit de nieuwe eeuw. Toch ben ik nog steeds van plan om volgende week niet te publiceren (ik speel dan de Nationale Popkwis in Amstelveen) en dus blijft de behoefte bestaan aan twee berichten op zondag. Bovendien heb ik Xander, voormalig toetsenist van Da Skoda's, héél lang geleden beloofd om nog eens mijn memoires met de band op papier te zetten. Dus heb ik besloten dat vandaag en morgen te gaan doen. Ik zal proberen niet té uitgebreid te gaan schrijven, maar toch gaat het vast de normale lengte van een bericht overschrijden. Daarom morgen deel twee.
Nee, bij het ontstaan van Da Skoda's ben ik niet aanwezig. Het schijnt te zijn ontstaan tijdens jamsessies in De Buze. De eerste optredens mis ik eveneens, hoewel ik op het Dicky Woodstock Popfestival van 2001 wel pal in de buurt ben van het podium. Het is me niet opgevallen. Vanaf oktober 2001 kom ik echter geregeld in De Buze in Steenwijk waar Bas Oosterhof geregeld tot erg vaak achter de bar staat. Hij haalt zijn neus op voor mp3's en dus draag ik geregeld een tas met elpees mee van Tuk naar De Buze. Met het oud en nieuw-feest in De Buze word ik gevraagd of ik plaatjes wil draaien. Ik stem ermee in, maar de eerste die plaats neemt achter de draaitafels is Xander. Ik kan onmiddellijk zijn mix van rock- en discoklassiekers waarderen en sta vrolijk te hossen op de dansvloer. Daarna mag ik draaien, maar ik heb, geloof ik, een borreltje teveel op en al snel neemt iemand anders het over. Het is al wel de eerste echte kennismaking met Xander. Ik begrijp van anderen dat hij lid is van Da Skoda's. Een paar weken later krijg ik van zanger/trompettist Henk Kuper een vrijkaartje voor het Stenovicum-festival, waar Da Skoda's op zondagavond hun nieuwe cd ten doop zullen houden.
Die zondag in februari 2002 staat me nog heel helder voor de geest. Het begint met de wandeling van Tuk naar de Oostermeenthe voor de kerkdienst van het Leger Des Heils, mijn meegebrachte lunch nuttig ik in het park Rams Woerthe en dan ga ik naar De Buze. De andere bandjes zijn me ontgaan, ik weet nog wel dat Peter Kroes van The No-Goods obscure Nederbeat staat te draaien én uiteraard het optreden van Da Skoda's. Het is erg herkenbaar: Je staat in een zaal te kijken naar een groepje vrienden en je vindt hun muziek automatisch leuk omdat het per slot van rekening vrienden van je zijn. Zo vergaat het me niet bij Da Skoda's! Ik was ook enthousiast geweest als ze Kampen-Zuid waren gekomen. Dit is precies een band waar ik jaren lang reikhalsend naar heb uitgekeken. Een origineel, zeer eigenzinnig, repertoire van polka, tango, melodieuze pop en jazzy uitschieters. Ik word ter plekke 'fan'. Net zo 'fan' als dat ik in het vorige decennium van Reboelje was. Dit smaakt naar meer! Toch heb ik het financieel niet echt breed op dat moment en kan ik het tientje voor de cd niet missen. Nu wil het geval dat een andere lokale band, Solemnity, ook net een cd heeft uitgebracht en die heb ik in een vlaag van verstandsverbijstering gekocht. Buiten het titelnummer, 'Shockdance', om vind ik hem maar matig. Daar denkt de dochter van mijn huisbaas Jan anders over en zij koopt de cd van mij over. Dat tientje investeer ik meteen in 'Oh No! I Forgot To Put Out The Gas Cooker', het debuutalbum van Da Skoda's. Ik bemachtig de cd op een donderdagavond als Da Skoda's repeteren in De Buze. ,,Wil je zaterdag mee naar Hardenberg?", vraagt Xander. Dat laat ik me geen tweede keer zeggen. Da Skoda's moeten optreden op het Popkoepel-festival en ik had al begrepen dat het voor de Buze-vrijwilligers een uitje ging worden. Tja, ik mag geen vrijwilliger zijn, maar daar heeft Xander al een oplossing voor bedacht. ,,Jij helpt ons met in- en uitladen van de instrumenten". Het zou een cliché worden om ieder concert als 'legendarisch' te bestempelen, maar ik kan er niet om heen. Bovendien weet Henk Da Skoda's als 'runner up' in de Oogst Van Overijssel te krijgen.
Op Koninginnedag 2002 ben ik op de fiets naar de rommelmarkt in Steenwijkerwold geweest. Tijdens een bakkie koffie in De Karre herinner ik me opeens dat Da Skoda's vanmiddag moeten optreden in Meppel. Ik fiets snel terug naar de Irisstraat en sprint naar het station. En daar staan... Da Skoda's! Ze hebben gisteren de instrumenten al naar café Schieves gebracht, zodat ze nu met de trein kunnen. Wederom zijn mijn paar handen welkom en dan begint de traditie vorm te krijgen. Ik leer intussen Xander, Henk, bassist Marc en drummer Tony beter kennen. Op zaterdag 4 mei speelt de groep in De Karre als voorprogramma voor Calamity Jane, dat de tweede en laatste cd aan het publiek presenteert. Weer ben ik van de partij en die avond ontstaat geloof ik het begrip 'Da Skoadie'. Op het hoesje van 'Gas Cooker' staat de uitroep: 'Hell yeah, proud to be Da Skoda's' en ik maak daarvan 'proud to be Da Skoadie'. Het volgende optreden is in de voorronde van de Oogst Van Overijssel in het Burgerweeshuis in Deventer. De band ervoor maakt gebruik van een computer en het zorgt nogal voor hilariteit als deze tijdens het optreden uitvalt. Da Skoda's hebben geen last van pech en spelen 'Tango' en 'Polka' alsof hun leven ervan af hangt. De Nederlandstalige band Nou En? wint de voorronde, Xander is de 'muzikant van de avond' en wint een gitaarpakket. Erg grappig voor een organist (hoewel Xander multi-instrumentalist is en dus uit de voeten kan met de prijs).
Het is mooi geweest! Het zou een illusie zijn om als 'runner up' zomaar in de finale terecht te komen. Dan is het twee weken voor de finale en dan maakt de jury bekend dat er één groep als 'runner up' naar de finale mag. En die band heet... Da Skoda's! Maar wederom zijn de jongens erg gereserveerd. Vooruit, de finale van de Oogst, maar dit is écht het maximaal haalbare. We moeten er niet vanuit gaan dat we in de top drie terecht komen. Da Skoda's hebben al pech dat ze niet mogen beginnen, het is vooral hun instrumentarium dat nog wel eens een 'soundcheck' kan gebruiken. Dat ik mee ga, staat al als een paal boven water. Ik ontmoet de jongens bij De Buze, waar op dat moment het hiphop- en skate-festival Soulclap aan de gang is. We rijden naar het poppodium Hedon in Zwolle. Ik kan me nog herinneren dat ik voor de show een 'geluks-sarong' heb aangetrokken, hoewel de band daar niet bepaald gelukkig mee was. Grappig moment was toen Xander voor een openstaand raam het slangetje van zijn melodica aan het rondzwaaien was en dat het mondstukje naar buiten vloog. Het optreden van Da Skoda's is gewoon goed, de mannen hebben geen zenuwen, want ze winnen toch niet... Na afloop is het vooral Tony die ontzettend graag terug wil naar zijn maten op het Soulclap-festival, maar we weten hem tegen te houden. Gelukkig... Ook wordt de herinnering opgehaald aan de Rabo Rock Over De Buze, waar ooit een band uit Utrecht verstek liet gaan in de finale omdat ze het prijzengeld te minimaal vonden voor de reis. De concurrentie is zwaar. Met name Nou En? en Tegenpolen, twee groepen uit Kampen, hebben bussen vol fans mee. Tegenpolen is favoriet, maar de jury heeft al vroeg op de avond beslist... Da Skoda's winnen de Oogst Van Overijssel in 2002. De prijs is een aantal optredens en een plek in de voorronde van de Grote Prijs Van Nederland. Niemand, maar dan ook niemand, had dit verwacht...
En met deze monsterzege sluit ik af voor vandaag. Morgen het restant van dit onderbelichte stukje Steenwijker pophistorie. Ik kan nog wel melden dat Nou En? een jaar later alsnog de Oogst heeft gewonnen en dat die later een spraakmakende hit hadden met 'Gothic Meisje'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten