Toegegeven: Een beetje een vreemde aflevering van recenzeuren! Toen ik gisteravond had voorgesteld om de volgende Schijf van 5 over 'radio' te doen, moest ik ineens denken aan Travis. Die hadden toch een liedje op hun debuutalbum 'Wicky Purrs' staan? Hoe heette die ook alweer? En zo ging ik Google op, maar 'Travis' en 'Radio' leverde duizenden resultaten op. Toen deed ik hetzelfde met 'Wicky Purrs' in plaats van 'Radio'. De eerste die ik tegenkom is een forum op de officiële website van de Schotse band Travis. Helaas is het voor mij niet mogelijk om me daar te registreren, want ik had graag hen het hele Friese Travis-verhaal uit de doeken gedaan. Omdat ik alle herinneringen bijeen heb geschraapt, kan ik het wellicht kwijt in een 'recenzeuren'? Ik heb Travis minimaal twee keer gezien, de laatste was volgens mij een cd-presentatie in Het Bolwerk, maar kan me daar helemaal niets meer van herinneren. Volgens mij kwam ik terug van het WK Solexracen in Joure, dus dan heb je doorgaans een flinke borrel achter de kiezen! Ik weet evenmin of 'Wicky Purrs' een recensie heeft gekregen, wel dat ik 'Undesired Lonely Story' van Lucas nog wel als recensie-exemplaar heb ontvangen. Ik heb sinds een paar weken zelfs een dvd in huis van 'Johnny Cash in het Fries', welke naar het Sneeker Nieuwsblad in Jutrijp was gestuurd...
Opeens waren ze daar: Travis. Ik geloof dat ik ze leerde kennen middels de Freeze, een popmagazine over Friese popmuziek. Travis kwam uit Bolsward, dat van oudsher vooral een traditie kent van bluesbands. Travis had de kunst afgekeken bij onder andere Jeff Buckley, hun exemplaar van 'Grace' is per ongeluk in Het Bolwerk blijven liggen, en zat in de Americana. Sterkste troef is onmiddellijk de fraaie samenzang. Daarmee vergeet je alles wat er niet klopt aan Travis. Daarover straks meer. De eerste keer dat ik de mannen in actie zie, is als voorprogramma van The Jayhawks. Ik had een vrijkaartje voor dat concert gekregen, dat was op 22 juni 1997 in De Harmonie in Leeuwarden. Mark Olson was tijdelijk uit The Jayhawks gestapt om zijn doodzieke vrouw te verzorgen en het eerste album zonder hem, 'The Sound Of Lies', werd duidelijk koeler ontvangen dan 'Hollywood Town Hall' en 'Tomorrow The Green Grass'. Ik vond het concert minder dan dat in Zalen Schaaf van twee jaar daarvoor en kocht nog wel het foeilelijke t-shirt van het album. Het was een goede kwaliteit, want toen ik op 1 april 2009 mijn laatste biertje dronk, had ik dat t-shirt aan! Die is dus verscheurd door de dames en heren hulpverleners...
Het is niet moeilijk te zeggen dat Travis dé band van die avond was. Er waren zelfs meteen een paar melodieën die bleven hangen en die ik, terug naar Jutrijp op de Vespa Si, onder de helm heb lopen neuriën. In september 1997 moet toen die cd-presentatie in Het Bolwerk zijn geweest. Wicky uit 'Wicky Purrs' is de kat van één van de leden, die ongehoord hard kan spinnen. Of het er van is gekomen, weet ik niet. Aanvankelijk wilden ze 'kattensnoepjes' toevoegen aan de cd die je poes harder liet spinnen. Het ontbrak in mijn recensie-exemplaar. Het is vooral 'Radio Days' dat me meteen pakt! Zo'n mooie melodie, een dieptrieste tekst, de Russische zender in het intro en gebruik van cello... Dit is wat ik noem 'kippevelmuziek'. Er staat ook een heel leuk popliedje op dat in de jaren daarop voor veel verwarring zal zorgen: 'Why Does It Rain'.
Wie nu eerste was, maakt niet zoveel uit. Het is een raar toeval geweest dat zowel in Bolsward als in Glasgow een band zichzelf Travis ging noemen. De Schotse Travis greep in 1997 al om zich heen en de Friese Travis heeft geprobeerd de naam exclusief voor de Benelux vast te leggen. Dat kan niet, want Travis is een eigennaam en die kun je niet opeisen! Wél kregen ze voor elkaar dat de Schotse Travis niet als Travis in Nederland mocht optreden, hun concert in Paradiso werd aangekondigd als Travis (UK), dus ook dat was een lachertje. Halverwege 1998 hebben de Friezen genoeg van de naamsverwarring en bedenken Lucas. Grappig is dat ik rond die tijd in Mossley woonde en een 'up-and-coming' bandje uit die regio kende met de naam... 'Lucas'! Beide zijn enigzins verzopen en het is dus niet opnieuw tot een confrontatie gekomen.
Als ik begin 2000 in De Bilt woon en even 'thuis' ben in Jutrijp geeft mijn moeder me een envelop. Geadresseerd aan 'Gerrit Louwsma, Sneeker Nieuwsblad'. Het is de cd 'Undesired Lonely Story' van Lucas, voorheen Travis. De melodieën zijn nog sterker geworden, maar het manco van 'Wicky Purrs' heeft zich eveneens uitgebreid. Travis/Lucas maakt gebruik van een afschuwelijk steenkolenengels! 'Undesired Lonely Story' is, op 'Between Suicide' na, wellicht de slechtste albumtitel van Nederlandse makelij! Ook doen ze een cover van Paul Simon's 'I Am A Rock' en hebben de tekst afgedrukt in het cd-boekje. 'I have my boots and poultry to protect me...'. Nog nooit bescherming gevonden in laarzen en gevogelte! Voordat ik het helemaal in het belachelijke trek: De muziek is subliem! De harmonieën zijn zo fijn, dat het The Fleet Foxes tot een stel krassende kraaien maakt. De melodieën zijn in de jaren zestig over het hoofd gezien. De instrumentatie en productie..., niks op aan te merken! Maar het zijn die rare Fries-Nederlands-Engelse taalkronkels...
Desondanks denk ik dat 'Radio Days' héél hoog gaat scoren in de volgende Schijf. Jullie komen deze naam de komende week dus nog eens tegen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten